Για την ΠΥΡΚΑΛ, αποφάσισαν για την Αθήνα χωρίς την Αθήνα

– Να μιλήσουμε λίγο για την ΠΥΡΚΑΛ; Σας ανησυχούν οι επιπτώσεις που θα έχει στο κέντρο η απομάκρυνση των υπουργείων;

– Ας δούμε τη μεγάλη εικόνα: η Αθήνα επιστρέφει. Επενδύσεις, τουρίστες, υπηρεσίες, έργα, η διαφορά με την προηγούμενη δεκαετία είναι μεγάλη. Ταυτόχρονα, όμως, μας έχει έρθει ο λογαριασμός για χρόνια αδιαφορίας και εγκατάλειψης. Είμαστε σε οριακό σημείο, αλλά έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία. Ο Δήμος Αθηναίων και το κεντρικό κράτος χρειάζεται να αλληλοσυμπληρώνονται, αλλιώς ποιότητα και ασφάλεια στις ζωές μας δεν θα υπάρξουν. Eχει φτάσει η ώρα για μια νέα συμφωνία της πρωτεύουσας με το ελληνικό κράτος. Συνολικά. Σε λειτουργικό επίπεδο, λ.χ., να επανεξετάσουμε το ωράριο φορτοεκφόρτωσης. Ζητάμε να απαλειφθούν οι εξαιρέσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας που προκαλούν εμφράγματα στην κυκλοφορία. Oπως προτείναμε νομοθετική ρύθμιση που θα απαγορεύει να κλείνει το κέντρο για αθλητικούς αγώνες και μεγάλες διοργανώσεις κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες.

– Δεν απαντάτε όμως για την ΠΥΡΚΑΛ.

– Σε προγραμματικό επίπεδο, για να απαντήσω ευθέως στην ερώτησή σας, έχουμε ήδη χάσει δύο μεγάλες ευκαιρίες: η πρώτη είναι η ΠΥΡΚΑΛ. Hταν μια ευκαιρία να καθίσουμε και να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση για το αύριο της πόλης. Αντ' αυτού ελήφθη μια απόφαση για την Αθήνα χωρίς την Αθήνα και τώρα τρέχουμε, κατόπιν εορτής, σε συνεργασία με τους αρμοδίους, να δώσουμε λύσεις. Δεύτερη ευκαιρία η κοινωνική κατοικία. Είναι αδιαμφισβήτητα σωστά τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, χαίρομαι που έγινε δεκτή η πρόταση του δήμου για μετασχηματισμό του προγράμματος «Εστία» σε ένα πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας. Αντικειμενικά όμως μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει περισσότερο: αντί να

υπάρχει μια «οριζόντια» λογική για όλη τη χώρα, να μιλήσουμε ειδικά για τα μεγάλα αστικά κέντρα και ακόμη πιο ειδικά για την Αθήνα. Μπορεί να είμαστε όλοι ίσοι, αλλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

– Ζητήσατε από την κυβέρνηση να αποσύρει το σχέδιο της ΠΥΡΚΑΛ;

– Μάταιος κόπος. Η απόφαση είναι ειλημμένη. Σεβαστό. Εμείς οφείλουμε να διασφαλίσουμε την ισορροπία της πόλης την επόμενη μέρα και σε αυτή την κατεύθυνση δουλεύουμε.

– Πώς θα διαφυλαχθεί η κατοικία και τα μικρομεσαία καταστήματα στο κέντρο της πόλης; Η ραγδαία τουριστικοποίηση ασκεί ισχυρή πίεση.

– Ναι, να αλλάξει η Αθήνα, αλλά χωρίς να χάσει την ψυχή της. Η μαγεία της πόλης είναι οι μεικτές χρήσεις. Το γεγονός ότι λίγα μέτρα, για παράδειγμα, από το δημαρχείο μπορείς να βρεις ένα καλό εστιατόριο ή ένα boutique ξενοδοχείο, μπορείς να αγοράσεις από κουμπιά... έως άγκυρες. Δεν θέλουμε η Αθήνα να μετατραπεί σε μια αρχαιοελληνική ή νεοκλασική Ντίσνεϊλαντ. Τα προγράμμα

τά μας, οικονομικής ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δεν αρκούν. Για τον κάτοικο σημασία έχει ο πολιτισμός της καθημερινότητας, ο τρόπος που ζει στη γειτονιά του. Ο δήμος έχει 129 γειτονιές. Στην καθεμιά ίσως χρειάζονται πολλά. Αλλά τουλάχιστον τα πιο βασικά γίνονται. Καθαριότητα, φως, πράσινο, πεζοδρόμια, άσφαλτος, παιδικές χαρές, σχολεία και τόσα άλλα.

– Αυτά όμως δεν ανακόπτουν την αύξηση των ενοικίων. Δεν θεωρείτε ότι υπάρχει ανάγκη μιας ρυθμιστικής παρέμβασης για το Αirbnb;

– Ασφαλώς. Eχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω. Να αναλάβει τη νομική αρμοδιότητα ο δήμος. Και την πολιτική ευθύνη. Oπως στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αλλού στην πόλη έχουμε ξεπεράσει τα όρια του κορεσμού, αλλού επιζητάμε το Αirbnb. Να διαμορφώσουμε λοιπόν το ρυθμιστικό μας πλαίσιο, όχι κατά την προσφιλή μας συνήθεια «οριζόντια», αλλά γειτονιά γειτονιά. Ποιο υπουργείο δηλαδή ξέρει την Αθήνα καλύτερα;

– Δηλαδή, όσο ο δήμος δεν έχει την αρμοδιότητα θα παραμένει άπραγος, αυτό μας λέτε;

– Μόνο για απραγία δεν έχω κατηγορηθεί. Τις μάχες μου πάντοτε τις δίνω. Και ας μην τις κερδίζω όλες. Δεν επιδιώκω όμως τη σύγκρουση για τη σύγκρουση, αναζητώ πεδία και τρόπους συνεργασίας. Δώδεκα χρόνια στην αυτοδιοίκηση, με τόσες κυβερνήσεις, τόσους διαφορετικούς υπουργούς, αυτό κάνω. Για αυτό επιμένω σε μια νέα συμφωνία με το κράτος, με προοπτική δεκαετίας. Εχω εξαιρετική συνεργασία με την κυβέρνηση, κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να αποπροσωποποιούμε τις καταστάσεις. Να μάθουμε να σκεπτόμαστε ευρωπαϊκά και να λειτουργούμε θεσμικά.

– Η Αθήνα έχει σοβαρό έλλειμμα σε κοινόχρηστους χώρους. Από το 2011 που ιδρύθηκε το Πράσινο Ταμείο, ο δήμος έχει επιδοτηθεί δύο φορές για την απόκτηση κοινόχρηστων χώρων: το 2014 για τον Ελαιώνα και το 2018 για τον λαχανόκηπο στη Λένορμαν, ενώ εκκρεμεί ακόμη μια χρηματοδότηση, ξανά για τον Ελαιώνα. Οι ανάγκες της πόλης περιορίζονται γύρω από το γήπεδο;

– Η διπλή ανάπλαση είναι το πλέον εμβληματικό έργο του δήμου,

η μεγαλύτερη αστική ανάπλαση σε κέντρο ευρωπαϊκής πόλης σήμερα. Μην ξεχνάτε πως το γήπεδο είναι και ο καταλύτης για ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα με δύο υπερτοπικούς πόλους: στον Ελαιώνα και τη λεωφόρο Αλεξάνδρας όπου κερδίζουμε έναν πολύτιμο πνεύμονα σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή. Ωστόσο, παράλληλα κερδίζουμε χώρους και σε άλλες περιοχές, από την Αχαρνών έως τους Αμπελοκήπους με ένα εκτενές πρόγραμμα απαλλοτριώσεων.

– Πώς θα αντιμετωπίσετε την παράταση της δυνατότητας επέκτασης των τραπεζοκαθισμάτων στους κοινόχρηστους χώρους;

– Χωρίς ενθουσιασμό. Μεταξύ των άλλων διότι δεν καταλαβαίνω γιατί το πεζοδρόμιο της Φιλολάου ή ο πεζόδρομος Αγίας Ζώνης είναι θέμα της Βουλής και όχι του δημοτικού συμβουλίου. Στην πράξη φέτος δώσαμε περίπου τις μισές «έξτρα» άδειες από ό,τι πέρυσι. Στις περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η Πλάκα, δεν έχουμε δώσει καμία τέτοια άδεια. Η νομοθετική ρύθμιση μας δίνει τη δυνατότητα να παραχωρήσουμε επιπλέον τετραγωνικά μέτρα. Δεν μας το επιβάλλει.