H παραβατικότητα δεν είναι επαναστατική
ΤΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
ον Δεκέμβριο 2008, όταν περιθωριακά-λούμπεν στοιχεία, με την ανεξήγητη ανοχή της τότε κυβέρνησης, έκαψαν την Αθήνα, έκαναν την εμφάνισή τους σε έντυπα και μπροσούρες ομάδων και οργανώσεων της επαναστατικής Αριστεράς άρθρα που εγκωμίαζαν τις πράξεις βίας και μίσους εκείνων των ημερών. Αρχισε να σκιαγραφείται η θεωρητική τεκμηρίωση της συμμετοχής αυτών των περιθωριακών ομάδων στην ανατροπή του καπιταλιστικού καθεστώτος. Οι θεωρητικές επεξεργασίες, στις οποίες τότε συμμετείχαν και κάποιες ακραίες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληγαν στο συμπέρασμα πως επειδή η εργατική τάξη έχει ενσωματωθεί στο σύστημα και δεν παλεύει για την ανατροπή του, αλλά διεκδικεί απλώς μια καλύτερη ζωή εντός αυτού του συστήματος, η χαμένη επαναστατικότητά της θα ξαναβρεθεί στις ομάδες του περιθωρίου και στα κινήματα κοινωνικής κριτικής. Αυτό το σύνολο θα είναι το ιστορικό υποκείμενο της επανάστασης. Σε αυτό το θεωρητικό σχήμα βρίσκεται η σημερινή ανοχή – που αγγίζει τα όρια της υπεράσπισης– από τη ριζοσπαστική Αριστερά της παρουσίας ποινικών μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους. Ετσι εξηγείται γιατί στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στηλίτευσαν την επέμβαση της ΕΛ.ΑΣ. στην Πανεπιστημιούπολη,
αγνοώντας πλήρως στις δηλώσεις τους την παρουσία εκεί μέσα ανθρώπων που κατηγορούνταν για διακίνηση ναρκωτικών, απαγωγές και βιασμούς. Γι' αυτά τα στελέχη προείχε η ανάδειξη και καταδίκη της κατασταλτικής δράσης της αστυνομίας, που τεκμηρίωνε και τον ακροδεξιό χαρακτήρα της κυβέρνησης. Ολα τα υπόλοιπα ήταν μικρολεπτομέρειες. Μάλιστα, υποβαθμίστηκε εντελώς η επίθεση που δέχθηκε γυναίκα αστυνομικός με κατσαβίδι, αλλά καταδικάστηκε με οξύτητα το γεγονός πως, ευρισκόμενη σε αυτοάμυνα, πυροβόλησε κατά του δράστη της επίθεσης.
Παλιότερα η Αριστερά τηρούσε σαφείς αποστάσεις από τη δράση περιθωριακών στοιχείων, πολύ δε περισσότερο, δεν αγκάλιαζε παραβατικές συμπεριφορές του κοινού ποινικού δικαίου. Υπήρχε ένα τείχος που τη χώριζε από αυτούς τους χώρους. Σήμερα αυτό το τείχος υπέστη ρήγματα. Πλέον δεν αγκαλιάζονται μόνον πράξεις ακτιβισμού, αλλά και πράξεις με αμιγώς ποινική διάσταση, όπως συνέβη στις φοιτητικές εστίες Ζωγράφου. Είναι προβληματικό, κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να θωπεύει εγκληματικά στοιχεία για να αποδείξει τον αυταρχικό χαρακτήρα της κυβέρνησης και να παρασύρεται από ανόητες και ακραίες θεωρητικές κατασκευές.