Οι υποχρεώσεις των κατασκευαστών

Στην πράξη, μέσω του θεσμού της «κοινωνικής αντιπαροχής», το Δημόσιο θα διαθέτει την αδρανή ακίνητη περιουσία του, χωρίς να χάνει την κυριότητα της γης, σε μακροχρόνιες παραχωρήσεις προς ιδιώτες που εξασφαλίζουν με συμβατικές υποχρεώσεις την κατασκευή σύγχρονων κατοικιών, οι οποίες θα διατεθούν με φθηνά ενοίκια.

Το Δημόσιο εισφέρει ακίνητα που δεν χρησιμοποιεί, οι ιδιώτες έπειτα από διαγωνισμό αναλαμβάνουν με δικές τους δαπάνες και με προδιαγραφές που ορίζει ρητά η ΔΥΠΑ μέσω της συμφωνίας να χτίσουν σπίτια, με την υποχρέωση τα μισά να διατεθούν για εμπορική αξιοποίηση και τα υπόλοιπα μισά σε χαμηλές τιμές για κοινωνική στέγαση. Το ύψος του κοινωνικού ενοικίου αλλά και το ποιοι τελικά θα επιλεγούν (οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια) θα καθορίζονται από τη ΔΥΠΑ. Οταν ο κατασκευαστής κάνει απόσβεση τόσο του κόστους δόμησης όσο και του κέρδους

που θα έχει συμφωνηθεί με τη ΔΥΠΑ, τότε το Δημόσιο θα αποκτά εκ νέου την κυριότητα της γης. Με αυτή τη συμφωνία ο κατασκευαστής θα έχει κίνητρο να δράσει γρήγορα, χωρίς υπερτιμολογήσεις και καθυστερήσεις. «Δεν θέλουμε πάλι να πάμε στο παλαιό μοντέλο, στο οποίο έκανε ο ΟΕΚ δημόσιες εργολαβίες, οι περισσότερες εκ των οποίων ούτε ολοκληρώνονταν στην ώρα τους ούτε κυρίως εντός προϋπολογισμού», δηλώνει χαρακτηριστικά ο διοικητής της ΔΥΠΑ, σημειώνοντας μάλιστα ότι πλέον η επιλογή «κοινωνικών οικισμών» είναι παρωχημένη.

Αλλωστε, το κατασκευαστικό έργο του ΟΕΚ έχει συνδεθεί με σημαντικές καθυστερήσεις και υπερβάσεις του αρχικού προϋπολογισμού. Ακόμη και σήμερα (κι ενώ ο ΟΕΚ έχει καταργηθεί από το 2011) στα Γρεβενά έργο που δημοπρατήθηκε το 2003 δεν έχει ολοκληρωθεί. «Υπάρχουν “μπερδέματα” με έκπτωτους εργολάβους, με εισαγγελείς και Εφετεία, υπάρχουν άνθρωποι που δικαιούνται σπίτι από τις κληρώσεις, π.χ., του 2007 και έχουν πλέον πεθάνει. Στην Κέρκυρα η ΔΥΠΑ αναγκάζεται να χτίσει αγωγό οκτώ χιλιομέτρων για να μεταφερθούν τα λύματα από τον εργατικό οικισμό στον βιολογικό καθαρισμό, γιατί το έργο παραδόθηκε χωρίς σύνδεση με το αποχετευτικό δίκτυο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Πρωτοψάλτης, για να καταλήξει ότι ο θεσμός της κοινωνικής αντιπαροχής είναι ένα σχέδιο με κοινωνικό πρόσημο, μηδενικό κόστος για το Δημόσιο, από το οποίο κερδίζουν όλοι.

Η κυριότητα των εκτάσεων παραμένει στο Δημόσιο – Τα ενοίκια και οι δικαιούχοι θα καθορίζονται από τη ΔΥΠΑ.