Η επιστροφή στην Ελλάδα

Επειτα από 14 μήνες ομηρίας, πόνου και εξαθλίωσης, η Νάκη Μπέγα επιστρέφει στην Ελλάδα. Το βομβαρδισμένο τοπίο και τα κατεστραμμένα χωριά δεν θύμιζαν την προπολεμική Ελλάδα, ενώ οι στάχτες του πολέμου δεν έμελλε να κοπάσουν. Σύντομα οι σειρήνες του πολέμου ήχησαν ξανά και οι εμφυλιοπολεμικές συγκρούσεις βρέθηκαν στο προσκήνιο. Μετά το πολύμηνο ταξίδι της η κ. Μπέγα επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της και επανενώνεται με τα εναπομείναντα μέλη της οικογένειάς της. «Εγώ βρήκα τον μπαμπά μου που δεν είχε πιαστεί. Είχα μια θεία στην Αθήνα και με πήρε και με πήγε στον Βόλο που έμενε ο μπαμπάς μου. Στον Βόλο ο πατέρας μου είχε έναν αδελφό και ζούσε ακόμη και η μαμά του. Ηρθε και με πήρε. Υστερα από λίγο καιρό πέθανε ο μπαμπάς μου από τις κακουχίες, πολύ μικρός, 48 ετών. Μετά παντρεύτηκα». Η εβραϊκή κοινότητα Τρικάλων μέτρησε συνολικά 139 θύματα, ενώ μόνο 10 συλληφθέντες επέζησαν και επέστρεψαν. Η κ. Μπέγα έχοντας βιώσει τον διωγμό και την απώλεια των συγγενών της, έχει ακόμη χαραγμένη στη μνήμη της τη βάναυση συμπεριφορά των Γερμανών στρατιωτών. Υπολογίζεται ότι το Ολοκαύτωμα στοίχισε τη ζωή σε 58.886 Ελληνες Εβραίους, ήτοι στο 90% του πληθυσμού τους. 80 χρόνια μετά, η κ.. Μπέγα παραμένει με την απορία και μεταφέρει το δικό της μήνυμα: «Γιατί μας το κάνανε αυτό; Ενώ οι Ιταλοί ήταν τόσο καλοί, μας βοηθούσαν, μας έδιναν φάρμακα, από την άλλη οι Γερμανοί ήταν πολύ σκληροί. Ομως δεν πρέπει να μισήσουμε. Δεν έφταιγαν όλοι οι Γερμανοί. Ο τρελός ο Χίτλερ τα έκανε. Τι μας έφταιγαν οι Γερμανοί;».