Σε ποιους ανήκει το «Μένουμε Ευρώπη»;
Γιατί επικρίθηκε η εκδήλωση με τίτλο «“Μένουμε Ευρώπη”;»; Μήπως γιατί είμαστε εναντίον του διαλόγου για τα μεγάλα ζητήματα του τόπου; Οχι. Γίνονται καθημερινά δεκάδες πολιτικές εκδηλώσεις για δεκάδες θέματα της δημόσιας ζωής, επικριτικά και υποστηρικτικά, της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης.
Μήπως γιατί είμαστε εναντίον της πολυφωνίας στο πάνελ των ομιλητών; Οχι. Ποια πολυφωνία άλλωστε; Ολοι όσοι προσκλήθηκαν να μιλήσουν είναι της ίδιας γνώμης για το συγκεκριμένο θέμα της εκδήλωσης, δηλαδή «τις υποκλοπές, τα δικαιώματα και το κράτος δικαίου». Ολοι ανεξαιρέτως υπέγραψαν το κείμενο των 16 συνταγματολόγων.
Μήπως έχουμε κάποιοι από εμάς ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κίνημα «Μένουμε Ευρώπη» του 2015 και δεν θέλουμε να το πιάνει άλλος στο στόμα του; Οχι. Ποιος μπορεί να διεκδικήσει την ιδιοκτησία ενός κινήματος που συγκροτήθηκε από χιλιάδες ανθρώπους αυθόρμητα και ακηδεμόνευτα, ανθρώπους που επαγρυπνούσαν και είχαν την ωριμότητα, την αίσθηση καθήκοντος και τη φιλοπατρία να σταθούν φρουροί της δημοκρατίας και της χώρας, χωρίς καμπάνιες κινητοποιήσεων, χωρίς ανταλλάγματα και με μεγάλο προσωπικό κόστος; Κανείς από αυτούς δεν διεκδίκησε την ιδιοκτησία τότε, δεν τη διεκδίκησε μετά και μας λένε τώρα ότι κάποιοι σήμερα τη διεκδικούν επειδή έξι άτομα θέλουν να μιλήσουν για τις υποκλοπές; Οι πολίτες του «Μένουμε Ευρώπη» ήταν και είναι πολύ υπεύθυνοι και πολύ αξιοπρεπείς για να εξαργυρώνουν αρχές και καθήκοντα ασχολούμενοι με μικροϊδιοκτησίες και μικροσυμφέροντα.
Μήπως είμαστε δογματικοί, μανιχαϊστές και φανατικοί που θέλουμε να βάζουμε τους ανθρώπους απέναντι, να έχουμε μόνον αντιπάλους; Δεν χαιρόμαστε που θέλουν και άλλοι να γίνουν ευρωπαϊστές, να συνταχθούν με ό,τι εκπροσωπούσε το «Μένουμε Ευρώπη»; Δεν είμαστε δογματικοί. Είμαστε, μεταξύ άλλων, αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετά λόγου γνώσεως. Διότι ήδη από το 2008 έως σήμερα είμαστε μάρτυρες της ίδιας ανεύθυνης, ανερμάτιστης και επικίνδυνης πολιτικής του, που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσον, ακόμη και αθέμιτο, για να επιτύχει τους σκοπούς του, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στη χώρα και στους ανθρώπους της. Και είμαστε πολύ έμπειροι για να πειθόμαστε από υποκριτικές και προσχηματικές ομολογίες πίστεως στη δημοκρατία, στο Σύνταγμα και στην Ευρώπη.
Μήπως θέλουμε να μεταχειριζόμαστε τη σχέση μας με την Ευρώπη σαν κάτι συντελεσμένο και όχι σαν ένα διαρκές αίτημα; Μήπως είμαστε τόσο καθηλωμένοι που δεν βλέπουμε ότι τα πράγματα εξελίσσονται, ότι χρειάζεται να επιβεβαιώνουμε διαρκώς την ευρωπαϊκότητά μας; Οχι. Δεν είμαστε ούτε τυφλοί, ούτε αφελείς, ούτε ανίδεοι για να δεχόμαστε στοιχειώδη μαθήματα ευρωπαϊκού πολιτισμού. Είμαστε πολύ υποψιασμένοι. Διότι βλέπουμε να επιχειρείται, κλιμακούμενη, μια προσπάθεια να εξισωθούν οι δραματικές στιγμές στις οποίες μάς οδήγησε η
πολιτική ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015, με προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παλαιές, αλλά πολύ περισσότερο, οι σύγχρονες δημοκρατίες. Υποκλοπές προβληματικές έκαναν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνει η Ν.Δ., γίνονται στην Ισπανία, στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε. Εχουμε και αναπτύσσουμε, όμως, ως κοινωνίες, τα μέσα για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Αλλο λοιπόν αυτό και άλλο η προσπάθεια να εμφανιστεί η χώρα ως χούντα και να αμφισβητείται, επί τη βάσει αυτής της εκτίμησης, αν ανήκει στην Ευρώπη. Θέλατε Ευρώπη τότε, μάς λένε, αλλά μήπως δεν κάνετε για την Ευρώπη σήμερα;
Αυτό ενόχλησε στον τίτλο της εκδήλωσης: Η προσπάθεια να εξισωθεί, με ένα αστειάκι, ο υπαρξιακός κίνδυνος της χώρας το 2015 με τρέχοντα προβλήματα των σύγχρονων δημοκρατιών (που έχουμε τους θεσμούς να αντιμετωπίσουμε), για να ξεπλυθεί έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ από το άγος του αντιευρωπαϊσμού του και να καταγγελθεί ως ολοκληρωτική η κυβέρνηση. Για να προβάλλει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο αρχάγγελος του ευρωπαϊσμού και ο υπέρμαχος
Το Σύνταγμα, τα δικαιώματα, η δημοκρατία και η Ευρώπη δεν είναι γι' αυτούς παρά εργαλεία πολιτικής. Κανένας σεβασμός, μόνο εργαλειοποίηση.
του κράτους δικαίου, αυτού που καταρράκωσε και εξακολουθεί να καταρρακώνει με κάθε ευκαιρία. Δεν έκανε τώρα τα ονόματα των νομίμως παρακολουθούμενων φέιγ βολάν; Δεν παρακολουθούσε τρεις υπουργούς του, δεν εκβίαζε δικαστικούς, δεν επιστράτευσε απατεώνες για κουκουλοφόρους μάρτυρες, δεν ποδοπάτησε το Σύνταγμα για να ελέγξει την ενημέρωση; Είναι ύβρις αυτοί που συστρατεύτηκαν αδιαμαρτύρητα με αυτήν την πολιτική να εγκαλούν εμάς, που στηρίξαμε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας όταν κόστιζε και μετρούσε, για εγκατάλειψη των ευρωπαϊκών ιδεωδών. Το Σύνταγμα, τα δικαιώματα, η δημοκρατία και η Ευρώπη δεν είναι γι' αυτούς παρά εργαλεία πολιτικής. Κανένας σεβασμός, μόνο εργαλειοποίηση. Ακόμη κι όσοι έβρισκαν το δημοψήφισμα του '15 προβληματικό, λένε ρητά οι ίδιοι ότι το απέκρυψαν για να μην πλήξουν το κόμμα. Αυτός είναι ο σεβασμός στους θεσμούς. Μήπως όμως έχουν διδαχθεί από τα λάθη τους και έχουν αναθεωρήσει; Εχουν κάνει κάποιου τύπου αυτοκριτική; Καμία! Εργάζονται για την ευρωπαϊκή ιδέα; Οι ευρωβουλευτές του στηρίζουν τη Ρωσία του Πούτιν. Οσο και να προσπαθούν να αναχθούν στη Νεφελοκοκκυγία αφηρημένων αρχών και δικαιωμάτων, ξέρουμε πως αυτό δεν είναι παρά ένα προπέτασμα καπνού. Πίσω κρύβεται η απλή δίψα για την εξουσία, που υπόσχεται έλεγχο όλων των αρμών της και άλλον γεωπολιτικό προσανατολισμό. Αλλά εμείς οι «Μένουμε Ευρώπη» είμαστε και θα είμαστε εδώ.