«Απογειώθηκαν» τα ενοίκια την τελευταία 6ετία στην Αττική

Αυξήθηκαν κατά 35% και είναι πλέον πολύ κοντά στα υψηλά επίπεδα του 2009

ΝΙΚΟΥ Χ. ΡΟΥΣΑΝΟΓΛΟΥ Ελάχιστα απέχουν οι τιμές ενοικίασης κατοικιών στην Αττική από το απόγειο της αγοράς το 2009, έχοντας πραγματοποιήσει ένα σημαντικό «ράλι» από το 2017 και μέχρι το τέλος του 2022. Σε σχετική έρευνα της Potamianos Real Estate Group, που αφορά πραγματικές συμφωνίες μίσθωσης κατοικιών και όχι ζητούμενες τιμές που αφορούν αγγελίες, σήμερα, η μέση ζητούμενη τιμή στην Αττική αγγίζει τα 7,9 ευρώ/τ.μ., έχοντας αυξηθεί κατά σχεδόν 35% από το 2017.

Συγκριτικά με το 2009, οι σημερινές τιμές υπολείπονται μόλις κατά 5,5% κατά μέσον όρο, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις συνοικιών, ιδίως στο κέντρο της Αθήνας και στα νότια προάστια, όπου η απόσταση αυτή έχει πλέον εκμηδενιστεί. Μάλιστα σε περιοχές όπως τα Εξάρχεια και το Παγκράτι, παρατηρούνται πλέον και αυξήσεις έναντι του 2009 (5,8% και 13,9% αντίστοιχα). Στην πράξη βέβαια, οι σημερινές τιμές ενοικίασης είναι πολύ πιο επιβαρυντικές για το μέσο νοικοκυριό, συγκριτικά με το 2009, καθώς έχει μεσολαβήσει μια σημαντική οικονομική κρίση, που συνοδεύτηκε και από σημαντική μείωση των εισοδημάτων και της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.

Σύμφωνα με τον κ. Λευτέρη Ποταμιάνο, επικεφαλής της

Potamianos Real Estate Group και πρόεδρο του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών - Αττικής, «ναι μεν τα ενοίκια έχουν αυξηθεί σημαντικά μετά την οικονομική κρίση και πλησιάζουν σε αρκετές περιπτώσεις τις τιμές του 2009, αλλά τα εισοδήματα των νοικοκυριών δεν έχουν καταγράψει ανάλογη αύξηση. Κατά την οικονομική κρίση υποχώρησαν σημαντικά κι έκτοτε, επί της ουσίας δεν έχουν αυξηθεί εκ νέου. Αυτό είναι το πρόβλημα στην αγορά ενοικίων σήμερα», σημειώνει ο κ. Ποταμιάνος.

Την περίοδο 2010-2016 το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά σχεδόν 25%, ή 56 δισ. ευρώ. Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η πτώση των καταθέσεων, καθώς υπολογίζεται ότι από τα υψηλά του 2009, στο τέλος του 2016 είχαν απολεσθεί συνολικά 116 δισ. ευρώ, ποσό που συνιστά κάμψη της τάξεως του 50%. Το μεγαλύτερο μέρος του ποσού αυτού, ή περίπου 76 δισ. ευρώ, χάθηκε κατά τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης και κυρίως έως το 2012. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα ο συνολικός πλούτος ανά ενήλικα στη χώρα να υποχωρήσει από τα περίπου 170.000 ευρώ το 2009, σε 108.000 ευρώ το 2021. Ο δείκτης αυτός υπολογίζεται με βάση το άθροισμα της αξίας των ακινήτων και των καταθέσεων και αφαιρώντας το ιδιωτικό χρέος.

Το κόστος ενοικίασης ενός διαμερίσματος για οικογένεια (80-100 τ.μ.) κινείται στα 500-800 ευρώ και σε αρκετές περιοχές ξεπερνάει και τα 1.000 ευρώ.

Οι αιτίες

Ωστόσο, η αγορά ακινήτων δεν ακολουθεί τα θεμελιώδη δεδομένα της οικονομίας. Οπως φαίνεται, οι τιμές των ενοικίων έχουν αυξηθεί έως και 55% σε ορισμένες περιοχές από το 2017 μέχρι και το τέλος του 2022. Η αύξηση αυτή οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες, αρχής γενομένης από το γεγονός ότι εισέρρευσαν σημαντικά κεφάλαια από το εξωτερικό για αγορές ακινήτων, αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό τη ρευστότητα στην οικονομία και την κτηματαγορά. Παράλληλα, δεδομένου ότι τα ενοίκια είχαν υποχωρήσει κατά πολύ σημαντικό ποσοστό έως και το 2016, πολλά νοικοκυριά θέλησαν να επωφεληθούν και επέλεξαν την ενοικίαση. Αλλωστε, η επιλογή της αγοράς ακινήτου ήταν πλέον αδιέξοδη, λόγω της αδυναμίας ή και της απροθυμίας πρόσβασης σε τραπεζικό δανεισμό.

Η τάση αυτή παγίωσε στην αγορά την υψηλή ζήτηση για ενοικιάσεις. Την ίδια στιγμή όμως η προσφορά κατοικιών όχι μόνο δεν αυξήθηκε, αλλά βαίνει σταθερά μειούμενη τα τελευταία χρόνια. Ο λόγος είναι διττός. Κατ' αρχάς, υπολογίζεται ότι έχουν εξέλθει της αγοράς κατοικίας περί τα 40.000 - 50.000

ακίνητα που έχουν κατασχεθεί λόγω μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτό φαίνεται και από τις αγγελίες, όπου είναι εξαιρετικά λίγα τα διαθέσιμα ακίνητα που έχουν κατασκευαστεί την περίοδο 1995-2010, δηλαδή όσα αποκτήθηκαν κατά την περίοδο άνθησης της αγοράς και του αθρόου τραπεζικού δανεισμού. Ο άλλος λόγος έγκειται στο σημαντικό ποσοστό των διαμερισμάτων τα οποία οι ιδιοκτήτες προτιμούν να κρατούν κενά, λόγω των σημαντικών φθορών που έχουν υποστεί από ενοικιαστές στο παρελθόν, ενώ αρκετές είναι και οι περιπτώσεις μη αποδοχής κληρονομιάς.

Ο συνδυασμός της αυξημένης ζήτησης και της περιορισμένης

προσφοράς είναι που έχει προκαλέσει την «έκρηξη» στις τιμές ενοικίασης. Παράλληλα, πολλοί ιδιοκτήτες θέλουν να αποσβέσουν αφενός τις σημαντικές απώλειες εσόδων των προηγούμενων ετών, π.χ. από κακοπληρωτές ενοικιαστές, αφετέρου τις δαπάνες που έχουν πραγματοποιήσει για την ανακαίνιση των ακινήτων τους, ενδεχομένως και τις εργασίες ενεργειακής αναβάθμισής τους. Ως εκ τούτου, οι τιμές διατηρούνται σε αισθητά υψηλότερο επίπεδο, σε σχέση με την οικονομική κρίση.

Χαμηλά εισοδήματα

Το πρόβλημα προκύπτει λόγω του ότι τα εισοδήματα των

νοικοκυριών δεν έχουν αναπροσαρμοστεί στα δεδομένα αυτά με τον ίδιο ρυθμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1998, ο ελάχιστος ονομαστικός μισθός διαμορφωνόταν σε 772 ευρώ, ενώ σήμερα 24 χρόνια μετά δεν ξεπερνάει τα 831 ευρώ και αυτό συνέβη μόλις πριν από μερικούς μήνες, μετά μάλιστα τη σημαντική αύξηση που αποφασίστηκε πέρυσι.

Δεδομένου ότι το κόστος ενοικίασης ενός διαμερίσματος κατάλληλου για οικογένεια (80-100 τ.μ.) κινείται πέριξ των 500-800 ευρώ και σε αρκετές περιοχές ξεπερνάει και τα 1.000 ευρώ, είναι σαφές ότι πολλά νοικοκυριά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν.