Ενας εξαίρετος αθηναιογράφος
Κύριε διευθυντά
Συχνά καταφεύγω στο google maps για να επιβεβαιώσω τα γραφόμενα του κ. Νίκου Βατόπουλου. Στο άρθρο της Κυριακής (29/1/2023) γράφει για τις ωραίες πολυκατοικίες της Ασκληπιού (στη διασταύρωση με Σόλωνος) τις οποίες χάζευα κι εγώ όταν ήμουν φοιτητής τω καιρώ εκείνω... Μέναμε τότε λίγο πιο πάνω στην «κύρια» Νεάπολη, Μαυρομιχάλη και Βουλγαροκτόνου, όπου και η ιστορική ταβέρνα «Η Λεύκα» του μακαρίτη του μπαρμπα-Κώστα Λέκκα.
Την ευγένεια του κ. Νίκου Βατόπουλου είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε προ ημερών «εκ του φυσικού» από το αμερικανικό κανάλι WYNED (Bufallo και
Toronto) στην πλατφόρμα του οποίου εκπέμπει και το δίκτυο PBS. Ηταν καλεσμένος της κ. Κόχυλα. Εκτός από την πολιτισμένη παρουσία του, ο κ. Βατόπουλος μιλάει και ωραία αγγλικά. Αυτή τη φορά δεν ντράπηκα να πω στους συναδέλφους μου ότι η εκπομπή είναι από την Ελλάδα και ότι ο κύριος αυτός που απολαμβάνει τη μαγειρική της κ. Κόχυλα με κόκκινο κρασί σε κολονάτο ποτήρι είναι γνωστός δημοσιογράφος στην «Greek daily Kathimerini». Τελικά είναι αλήθεια, ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί. Ο κ. Βατόπουλος έχει δώσει καινούργιο περιεχόμενο στην «αθηναιογραφία».
Τορόντο
την ιστοσελίδα της πολύ ενδιαφέρουσας γκαλερί «Πότνια Θηρών» της οδού Ζαΐμη, στα Εξάρχεια, της οποίας την τύχη δυστυχώς αγνοώ.
«Γαλλία 1862. Οι «Αθλιοι» του Ουγκώ έχουν μόλις κυκλοφορήσει. Ο συγγραφέας αγωνιώντας για τις πωλήσεις του βιβλίου του στέλνει στους εκδότες του την επιστολή: «;». Η απάντηση που λαμβάνει είναι η εξής: «!».
Η παραδειγματική οικονομία της εν λόγω αλληλογραφίας –πέραν του γεγονότος ότι συνιστά υπόδειγμα «ολοκληρωτικής» χρήσης του λόγου– υποδεικνύει τρόπους επικοινωνίας όπου το μέγιστο διά του συντομότερου είναι εφικτό να επιτευχθεί προς όφελος αιτούντος και αιτούμενου δίχως την υπόνοια οποιασδήποτε εκατέρωθεν υποχώρησης.
Κορύφωση μιας τεχνικής της ομοφωνίας δίχως επαναλήψεις, επικαλύψεις ή περιττολογίες. Eνα μοντέλο κυριολεξίας και ταυτόχρονα μια αποθέωση του υπαινιγμού. Aγγιγμα του απόλυτου μέσω του ελάχιστου και αντίστροφα. Τελικά, μια διαδρομή ex nihilo χαρτογραφημένη με εξασφαλισμένη διάρκεια χάρις στις ετερότητες των σημείων της. Mε άλλα λόγια το παράδειγμα ορίζει: συνεννόηση ίσον κοινός τόπος.
Kαι είναι ακριβώς αυτός ο κοινός τόπος (που υπάρχει ήδη ή που πρέπει να δημιουργηθεί) ο κατεξοχήν χώρος στον οποίο καλείται κανείς να επικοινωνήσει όσα διαθέτει ή πρόκειται να αποκτήσει μέσω μιας σειράς επιτυχών συναντήσεων.
Mοναδική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της συμμετοχής σε μια τέτοια διαδικασία είναι η αναγνώριση της αναγκαίας συμμετοχής των άλλων».
Ελπίζω να το βρίσκετε επίκαιρο. Θα ήταν ενδιαφέρον, παρεμπιπτόντως, αν ο Ουγκώ, στις μέρες μας, θα ανταπαντούσε στον εκδότη του με ένα έτοιμο emoji / ιερογλυφικό με πλατύ χαμόγελο ή κάπως έτσι :).