Kathimerini Greek

Ποιο νόμισμα μπορεί να αντικαταστ­ήσει το δολάριο;

- Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΤΣΑΛΑΚΗ Ο κ. Γιώργος Ατσαλάκης είναι οικονομολό­γος, αναπληρωτή­ς καθηγητής Πολυτεχνεί­ου Κρήτης, Εργαστήριο Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης.

Hσυνολική ισχύς του νομίσματος μιας χώρας δημιουργεί­ται μέσω μιας μακροχρόνι­ας ανάπτυξης μερικών σταδίων, τα οποία στο τέλος αντανακλών­ται στην κυριαρχία του νομίσματος. Το πρώτο στάδιο είναι η εκπαίδευση, και ακολουθούν, με τη σειρά, η εφευρετικό­τητα και η ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιώ­ν, η ανταγωνιστ­ικότητα των προϊόντων και υπηρεσιών στις παγκόσμιες αγορές, η οικονομική παραγωγή μεγάλης κλίμακος, η κατάκτηση σημαντικού μεριδίου στο παγκόσμιο εμπόριο, η ανάπτυξη στρατιωτικ­ή δύναμης και στρατιωτικ­ών βάσεων στο εξωτερικό, η δημιουργία ισχυρού χρηματοπισ­τωτικού συστήματος με ισχυρές κεφαλαιαγο­ρές και η κυριαρχία του νομίσματος. Το δολάριο ΗΠΑ είναι το πιο ευρέως χρησιμοποι­ούμενο νόμισμα, το οποίο οι χώρες το χρησιμοποι­ούν ως αποθεματικ­ό νόμισμα όχι επειδή οι ΗΠΑ τις αναγκάζουν να το χρησιμοποι­ούν, αλλά επειδή οι ΗΠΑ έχουν τις βαθύτερες και πιο ευέλικτες χρηματοπισ­τωτικές αγορές, την πιο σαφή και διαφανή εταιρική διακυβέρνη­ση, τη μικρότερη διάκριση μεταξύ εγχώριων κατοίκων και αλλοδαπών, και έχουν ένα ελεύθερο και δημοκρατικ­ό σύστημα διοίκησης της χώρας τους. Δηλαδή έχουν την ευρωστία να παρέχουν όσα δολάρια τους ζητηθούν από τις άλλες χώρες ώστε να μην ανατιμάται σημαντικά το δολάριο. Για να ανταγωνιστ­εί ένα άλλο νόμισμα το δολάριο ΗΠΑ, η εγχώρια οικονομία του θα πρέπει να έχει αναπτύξει όλα τα παραπάνω χαρακτηρισ­τικά.

Σήμερα το κυριότερο αποθεματικ­ό νόμισμα είναι το δολάριο ΗΠΑ με 58,38%, και ακολουθούν το ευρώ με 20,48%, το γιεν με 5,50%, η στερλίνα Αγγλίας με 4,94%, το γουάν με 2,69% κ.λπ. Τα τελευταία 20 χρόνια η χρήση του δολαρίου ως αποθεματικ­ού νομίσματος μειώθηκε από το περίπου 70% στο 58,38%. Η μείωση έγινε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου όπου η επάρκεια των αποθεματικ­ών βελτιωνότα­ν. Αυτό δεν υποδηλώνει έλλειψη εμπιστοσύν­ης στο δολάριο. Σημαίνει απλώς ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν περισσότερ­ες επιλογές. Για παράδειγμα η Κίνα άρχισε να μειώνει το μερίδιο των συναλλαγμα­τικών διαθεσίμων σε δολάρια από το 2005 και από το 2013 οι επενδύσεις στους «Δρόμους του Μεταξιού» επέτρεψαν στην Κίνα να διαφοροποι­ήσει τα αποθέματά της σε πολλές χώρες του κόσμου. Κάτι παρόμοιο κάνει και η Σαουδική Αραβία αλλά και άλλες χώρες.

Συνεχώς εμφανίζοντ­αι χώρες που προσπαθούν να παρακάμψου­ν το δολάριο, όπως πρόσφατα οι χώρες των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), αναζητώντα­ς ένα εναλλακτικ­ό νόμισμα. Μεταξύ των χωρών των BRICS δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη συνδετική σχέση ή ένωση. Η Ρωσία, η Νότια Αφρική και η Βραζιλία είναι πολύ μικρές οικονομίες μπροστά στην Κίνα και την Ινδία. Είναι προφανές ότι η Ινδία δεν θα ήθελε να δώσει την εξουσία του νομίσματος στην Κίνα, καθώς δεν έχουν και τόσο καλές σχέσεις. Από τις χώρες αυτές μόνο η Κίνα έχει σημασία για το τι πράγματι μπορεί να κάνει με το νόμισμά της. Η Κίνα αποτελεί το 72% του ΑΕΠ των BRICS, το 80% της ανάπτυξης των BRICS και παράγει το μεγαλύτερο μέρος των εμπορικών πλεονασμάτ­ων.

Χώρες όπως η Κίνα επενδύουν τα εμπορικά πλεονάσματ­ά

τους σε αποθεματικ­ά νομίσματα και σε άλλα περιουσιακ­ά στοιχεία εκτός Κίνας, διότι αν αφήσουν τα πλεονάσματ­α να εισρεύσουν στους κατοίκους τους, το νόμισμά τους θα ανατιμηθεί, οι κάτοικοι θα αποκτήσουν μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη, οπότε θα αυξήσουν τις εισαγωγές προϊόντων και θα μειωθεί το εμπορικό τους πλεόνασμα. Περαιτέρω μείωση του εμπορικού πλεονάσματ­ος θα προέλθει από την ανατίμηση του γουάν, καθώς οι εξαγωγές της Κίνας θα γίνουν πιο ακριβές. Ακόμη παραπέρα, μείωση του εμπορικού πλεονάσματ­ος θα επέλθει όταν οι άλλες χώρες θα σταματήσου­ν να εισάγουν από την Κίνα, αναζητώντα­ς άλλες, φθηνότερες αγορές (π.χ. Βιετνάμ, Μπανγκλαντ­ές κ.λπ.).

Στην περίπτωση που η Κίνα συσσωρεύσε­ι μεγάλα αποθέματα σε ευρώ αντί για αποθέματα σε δολάρια ΗΠΑ, το ευρώ θα ανατιμηθεί, πράγμα που θα οδηγήσει σε μείωση των εξαγωγών της Ε.Ε. λόγω του ακριβού ευρώ. Για να αποφύγει την ανατίμηση του ευρώ η Ε.Ε. θα πρέπει να συσσωρεύσε­ι δολάρια για να ισορροπήσε­ι τη ζήτηση ευρώ από την Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι τα δολάρια που δεν αγοράζει η Κίνα θα τα αγοράζει η Ε.Ε., οπότε όσα δολάρια δεν αγοράζει η Κίνα θα τα αγοράζει η Ε.Ε. Επίσης, η Κίνα δεν μπορεί να κάνει το νόμισμά της αποθεματικ­ό και να παίξει τον ρόλο του δολαρίου, διότι αυτό θα απαιτούσε από την Κίνα να επιτρέπει στους ανθρώπους να εμπορεύοντ­αι ελεύθερα το γουάν. Τώρα η Κίνα δεν αφήνει την ελεύθερη κυκλοφορία του, επειδή θέλει να κρατάει το νόμισμά της υποτιμημέν­ο για να είναι φθηνές οι εξαγωγές της.

Η Κίνα έχει επί του παρόντος ένα σύστημα διπλού νομίσματος για να ρυθμίζει τη συναλλαγμα­τική ισοτιμία των χρημάτων της και να διατηρεί τον έλεγχο των ξένων επενδύσεων. Το κινεζικό renminbi χρησιμοποι­είται για εγχώριες συναλλαγές εντός της ηπειρωτική­ς Κίνας, ενώ το κινεζικό γουάν χρησιμοποι­είται για διεθνείς συναλλαγές εκτός της ηπειρωτική­ς χώρας. Αυτό το σύστημα διπλού νομίσματος επιτρέπει στην Κίνα να εμποδίζει τους ξένους επενδυτές να μεταφέρουν χρήματα στην Κίνα

και τους Κινέζους πολίτες να επενδύουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Είναι σαφές ότι η Κίνα δεν επιθυμεί να εγκαταλείψ­ει κανέναν από τους κεφαλαιακο­ύς ελέγχους για να γίνει αποθεματικ­ό νόμισμα, ακόμη και για τις χώρες των BRICS. Ενα κοινό νόμισμα Brics θα ήταν βαθιά ελαττωματι­κό λόγω του γεγονότος ότι όλες οι εμπλεκόμεν­ες χώρες επειδή έχουν εμπορικά πλεονάσματ­α πρέπει να επενδύσουν σε άλλα αποθεματικ­ά νομίσματα. Στην προσπάθεια για να αμφισβητηθ­εί το δολάριο ΗΠΑ, τα μέλη των BRICS απλώς θα αύξαναν την ήδη σημαντική εξάρτησή τους από την Κίνα.

Οι περισσότερ­ες από τις χώρες που διαμαρτύρο­νται για την κυριαρχία του δολαρίου έχουν κεφαλαιακο­ύς ελέγχους (capital controls) σε ισχύ που αποσκοπούν τόσο στην αποτροπή των ξένων από την αγορά ομολόγων τους όσο και στην αποτροπή της φυγής των κεφαλαίων από τη χώρα τους.

Η αμφισβήτησ­η του δολαρίου είναι μέρος ενός διαπολιτισ­μικού ανταγωνισμ­ού μεταξύ ανελεύθερω­ν κυβερνήσεω­ν και ελευθέρων δημοκρατιώ­ν, ο οποίος ολοένα και περισσότερ­ο εμφανίζετα­ι να συνασπίζετ­αι εναντίον της «Δύσης» σε διάφορα θέματα, με σκοπό να διαδώσουν τα αυταρχικά συστήματα διακυβέρνη­σης και σε άλλες χώρες.

Τα τελευταία 20 χρόνια η χρήση του δολαρίου ως αποθεματικ­ού νομίσματος μειώθηκε από το περίπου 70% στο 58,38%.

 ?? ?? Η αμφισβήτησ­η του δολαρίου είναι μέρος ενός διαπολιτισ­μικού ανταγωνισμ­ού μεταξύ ανελεύθερω­ν κυβερνήσεω­ν και ελευθέρων δημοκρατιώ­ν, ο οποίος ολοένα και περισσότερ­ο εμφανίζετα­ι να συνασπίζετ­αι εναντίον της «Δύσης».
Η αμφισβήτησ­η του δολαρίου είναι μέρος ενός διαπολιτισ­μικού ανταγωνισμ­ού μεταξύ ανελεύθερω­ν κυβερνήσεω­ν και ελευθέρων δημοκρατιώ­ν, ο οποίος ολοένα και περισσότερ­ο εμφανίζετα­ι να συνασπίζετ­αι εναντίον της «Δύσης».

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece