Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην Ιστορία
Οκ. Τσίπρας χαρακτήρισε επανειληµµένως την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως τη «χειρότερη όλων των εποχών». Το εκλογικό σώµα τον επιβεβαίωσε. Επέλεξε να δώσει την ψήφο του στη «χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών», προφανώς διότι επιθυµεί να γίνει ακόµη χειρότερη. Τέτοιοι είµαστε. Ως προχθές ακόµη, ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγελλε τις δηµοσκοπήσεις ως υποβολιµαίες. Το εκλογικό σώµα τον επιβεβαίωσε. Οι δηµοσκοπήσεις έπεσαν έξω. Ενώ µας διαβεβαίωναν ότι η διαφορά ανάµεσα στο πρώτο και στο δεύτερο κόµµα είναι µονοψήφια, η πονηρά έγινε διψήφια, και µάλιστα δις διψήφια. Πώς να εµπιστευθείς τις δηµοσκοπήσεις όταν σε απειλούν ότι ο κ. Βαρουφάκης θα είναι παρών στη Βουλή και το εκλογικό σώµα τις διαψεύδει; Ο ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε την απλή και άδολη αναλογική ελπίζοντας ότι µε τους συµµάχους του θα αποτρέψει τον σχηµατισµό κυβέρνησης από τη Νέα ∆ηµοκρατία. Και σε αυτό επιβεβαιώθηκε. Συµµάχους δεν βρήκε, αλλά η Νέα ∆ηµοκρατία δεν µπορεί να σχηµατίσει κυβέρνηση. Και τέλος, πέτυχε τον εσαεί στόχο της αντιπολίτευσης η οποία, από την εποµένη των εκλογών, ζητάει νέες εκλογές. Επιτέλους, δεν θα χρειαστεί να περιµένει τέσσερα χρόνια. Θα τις έχει σε ένα µήνα. Εχει αρκετό χρόνο για να εξηγήσει στους ψηφοφόρους αυτά που δεν κατάλαβαν. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να καταποντίστηκε, όµως δεν µπορείς να πεις ότι απέτυχε η στρατηγική του. Φίλε αναγνώστη, εσύ µπορεί να νοµίζεις ότι ειρωνεύοµαι. Oµως, επειδή έχω ζήσει την Αριστερά στα νιάτα µου, δεν έχω καµιά αµφιβολία πως όλα αυτά τα επιχειρήµατα θα συζητηθούν σοβαρά στις εσωτερικές διαβουλεύσεις που κατ’ ανάγκην θα προκύψουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και τώρα στα σοβαρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε τις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίσθηκε. Τέλος εποχής; Θα το δούµε σε ένα µήνα. Το ερώτηµα είναι σε τι οφείλεται το µέγεθος της ήττας. Στην επένδυση της εχθροπάθειας κατά µείζονα λόγο. Η ελληνική κοινωνία, κουρασµένη από τη δεκαετία της οικονοµικής κατάρρευσης, ταλαιπωρηµένη από την πανδηµία, δεν επιθυµεί συγκρούσεις µε τα φαντάσµατα του παρελθόντος. Το βέβαιο είναι ότι µετά το σηµερινό αποτέλεσµα έχουµε να κάνουµε µε ένα διαφορετικό τοπίο απ’ αυτό που είχαµε να κάνουµε πριν από τις εκλογές. Είναι µια συντριπτική νίκη της Νέας ∆ηµοκρατίας, αλλά και του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά. Αυτός ήταν ο στόχος σύσσωµης της αντιπολίτευσης. Και το εκλογικό σώµα αποφάσισε ότι τον υποστηρίζει. Αν µη τι άλλο, και ανεξάρτητα από το αποτέλεσµα των δεύτερων εκλογών, καταλάβαµε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην Ιστορία. Το παρόν τον αδίκησε, όµως η Ιστορία µπορεί να τον δικαιώσει. Απ’ αυτήν την άποψη, ο κ. Τσίπρας δικαιούται να κρατήσει τη θέση του. Είναι ο ηγέτης που κατάφερε να περάσει ένα κόµµα του 3% στο 20%. ∆ικαιούται, νοµίζω, µια γερή σύνταξη.
ttheodoropoulos@kathimerini.gr
να διώξει τον Μητσοτάκη. Κάπως έτσι, για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, αντί να φθαρεί η κυβέρνηση, καταψηφίστηκε συντριπτικά η αντιπολίτευση. Η διαφορά των δύο κοµµάτων που διεκδίκησαν την εξουσία πιστοποιεί ότι ο δεύτερος είχε µείνει εκτός εποχής. Είχε αυτοεξοριστεί στο περιθώριο της Ιστορίας.
ο Μητσοτάκης δεν εξασφαλίζει µόνο στον εαυτό του µια στέρεη κυριαρχία, έναντι και των συνιστωσών της ίδιας της παράταξής του που τον αµφισβητούσαν. Εξασφαλίζει και για τη χώρα έναν ορίζοντα τετραετίας καθαρό από αυτό που οι αξιολογητές της ελληνικής οικονοµίας ονόµαζαν και ονοµάζουν «πολιτικό κίνδυνο».
Με την επικράτησή του,
Στα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο πρωθυπουργός θα έχει το πολιτικό κεφάλαιο για να προχωρήσει ακόµη και τις αλλαγές για τις οποίες δίσταζε. Θα έχει την ευχέρεια, αξιοποιώντας και την πείρα των λαθών του, να αλλάξει την εικόνα της χώρας, ολοκληρώνοντας µια «εποχή Μητσοτάκη».
Δεν έχει πλέον καµία δικαιολογία να µην πετύχει.