Μαυρίστηκε η «μαυρίλα»
Λίγες μέρες μετά τις πρώτες εκλογές και στον δρόμο για τις δεύτερες, τρία βασικά συμπεράσματα. Πρώτο συμπέρασμα: Υπάρχουν στα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου κάποια σημάδια που μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για ποιοτική αναβάθμιση στην ανθρωπογεωγραφία της Βουλής. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έμειναν έξω διασημότητες από τον χώρο του τραγουδιού, της τηλεόρασης, των γηπέδων. Συνετή επιλογή των ψηφοφόρων, που ίσως έμαθαν πια πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Επίσης, σε αρκετές περιπτώσεις, οι ψηφοφόροι «μαύρισαν» στελέχη της παλιάς φρουράς και έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης σε πολλά νέα πρόσωπα και από τα τρία μεγάλα κόμματα. Ακόμη και επιμέρους λεπτομέρειες να εξετάσει κανείς, όπως ότι στην Ανατολική Αττική η Σοφία Ζαχαράκη κατάφερε να βγει πρώτη πάνω από τον Μάκη Βορίδη ή ότι ο Νάσος Ηλιόπουλος και η Εφη Αχτσιόγλου βγήκαν πρώτοι στις περιφέρειές τους ξεπερνώντας δυνατά
ονόματα του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συμπεράνει ότι το εκλογικό σώμα επιθυμεί ανανέωση.
Δεύτερο συμπέρασμα: Η ελληνική κοινωνία έπειτα από αλλεπάλληλες κρίσεις –οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή– έχει ανάγκη από φωτεινές σκέψεις και θετικά μηνύματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε για άλλη μια φορά το λεξιλόγιο της κρίσης, επένδυσε στον αρνητισμό, αναζήτησε ό,τι πιο δυσάρεστο και μίζερο για να επικοινωνήσει στους ψηφοφόρους, αδυνατώντας να καταλάβει ότι το εκλογικό σώμα σε πολύ μεγάλο, όπως φάνηκε, ποσοστό έχει ανάγκη από μια νέα γλώσσα, καθαρή και αισιόδοξη.
Κάτι που έκανε επιτυχώς η Νέα Δημοκρατία –και το ΠΑΣΟΚ–, πείθοντας τους ψηφοφόρους, ακόμη κι αν αυτά που παρουσιάστηκαν στην προεκλογική καμπάνια του κόμματος δεν αποτυπώνουν με απόλυτη ακρίβεια τη βιωμένη πραγματικότητα για αρκετά τμήματα του πληθυσμού. Εχει ενδιαφέρον πάντως ότι η παλιά «συντρόφισσα» στον ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, αφουγκράστηκε καλύτερα την ανάγκη του εκλογικού σώματος. Στα μηνύματά της εγκατέλειψε την υψωμένη γροθιά και υιοθέτησε την καρδούλα.
Τρίτο συμπέρασμα: Τα σόσιαλ μίντια δεν δίνουν ασφαλή προγνωστικά. Στις ψηφιακές παρέες που συγκροτούμε επιλέγουμε άτομα με τα οποία μοιραζόμαστε κοινούς, κυρίως, κώδικες. Ο δικός μας ψηφιακός μικρόκοσμος, όμως, δεν προσφέρει καθαρή εικόνα για το τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή.
Το ίδιο ισχύει και για όσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παράγουν θόρυβο, νομίζοντας ότι εκφράζουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Συνήθως αποτελούν μειοψηφίες. Εν ολίγοις, στις πρόσφατες εκλογές η εικόνα που παρουσίαζαν τα social media για το εκλογικό αποτέλεσμα διαψεύσθηκε με κρότο.