Φοβόμαστε αυτά που θα γίνουν για το «καλό» τους!

Στα σχολεία αρκετά ομοφυλόφιλα και διεμφυλικά παιδιά βρίζονται, λοιδορούνται, περιθωριοποιούνται. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Το υπουργείο Παιδείας (επί Γαβρόγλου, και συνέχισε επί Κεραμέως) δέχθηκε τις προτάσεις ΛΟΑΤΚΙ φορέων και ενσωμάτωσε αυτούσιο το υλικό τους στα εργαστήρια του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Ενίοτε καλούν και στελέχη του κινήματος να μιλήσουν. Δηλαδή outsourcing!1

Ερώτηση κρίσεως: Αν από αύριο αρχίζουν να κοροϊδεύουν στο σχολείο τα παιδιά που θρησκεύουν και πάνε στην εκκλησία, θα καλέσει το υπουργείο την Ιερά Σύνοδο για να λάβει σχετικό υλικό και να μιλήσουν κληρικοί στους μαθητές; Αν θύματα εκφοβισμού γίνουν τα μουσουλμανάκια, θα καλέσει τον μουφτή να παρέμβει και θα θέσει το υλικό του στη διάθεση των εκπαιδευτικών;

Οι απαντήσεις είναι προφανείς, το ίδιο και η αιτία για την οποία έκανα αυτή την εισαγωγή. Ζούμε μια πρωτοφανή στα χρονικά επίδραση του διεθνούς λόμπι ΛΟΑΤΚΙ στις κυβερνήσεις. Ενώ η υπόθεση ξεκίνησε με τον άριστο και επιβεβλημένο στόχο να προστατευθούν οι ευάλωτοι νεανικοί πληθυσμοί με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου, εξελίσσεται πλέον σε έναν ολοκληρωτισμό του λόγου και μια άκαμπτη υπαγόρευση της ακριβούς ορολογίας προς όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Επιπλέον ζητείται επιβεβαιωτική (affirmative) στρατηγική σε κάθε αίτημα αλλαγής φύλου, χωρίς να προηγείται δηλαδή ψυχιατρική και ψυχοδυναμική αξιολόγηση. Ιδεολογία εναντίον επιστήμης!

Το επίμαχο νομοσχέδιο, αν και ασχολείται με άλλο θέμα, φέρει τη σφραγίδα αυτής ακριβώς της νοοτροπίας. Αλλά ενώ από ένα κίνημα δεν προσδοκάς να βλέπει μακριά αφού συνήθως είναι συντεχνιακό, ενίοτε και φανατισμένο, από μια κυβέρνηση έχεις την αξίωση να νομοθετεί με νηφαλιότητα και νοιάξιμο για τις επόμενες γενιές. Οταν πρόκειται για ανατροπή πολιτισμικών σταθερών δεν συμπεριφέρεσαι όπως σε νομοσχέδια για ανώνυμες εταιρείες ή συνταξιοδοτικά θέματα.

Είναι παραπάνω από προφανές πως οι άπληστες ακρότητες του κινήματος σπρώχνουν μετριοπαθή κόσμο σε ακροδεξιά μορφώματα.

Αν στη χώρα μας κάποια στιγμή εμφανιστεί ισχυρό ακροδεξιό κόμμα, ηθικός αυτουργός θα είναι και το κίνημα ΛΟΑΤΚΙ!

Η επειγόμενη κυβέρνηση πάσχει από ιδεολογική μυωπία. Υπάρχουν γυαλιά όμως για τη μυωπία ή και λέιζερ. Θα μπορούσε να θέσει το νομοσχέδιο για διαβούλευση στην επιστημονική κοινότητα που δουλεύει με το παιδί και την οικογένεια. Να ζητήσει τη γνώμη της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχιατρικής Παιδιού και Εφήβου, του Συνδέσμου Ελλήνων Ψυχολόγων, καθώς και Εταιρειών Ψυχαναλυτικής ή Συστημικής Ψυχοθεραπείας. Δεν το έκανε επειδή μπήκε στη στυγνή λογική του δικαιώματος. Τέτοια ρηχότητα!

Καθώς δεν πρόκειται για τη μοναδική μορφή εισβολής αναρμόδιων στον χώρο της ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων, ας αναρωτηθούν, για παράδειγμα,

οι εκπαιδευτικοί μας τι σκέφτονται να πράξουν με το καινούργιο «φρούτο» της εισαγωγής τρομακτικών drag queens σε νηπιαγωγεία προκειμένου να «κατηχήσουν» βιωματικά τα παιδιά στο δόγμα τους της κατάργησης των φύλων.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να ρυθμιστούν νομοθετικά ζητήματα που αναφέρονται σε παιδιά ήδη υπαρχουσών ενώσεων ομοφύλων. Αν όμως δοθεί καθεστώς γάμου και παρένθετης κυοφορίας, εκτός από τα αναρίθμητα νομικά μπλεξίματα, υποθηκεύεται το μέλλον του πολιτισμού διότι επιχειρείται μια χωρίς ιστορικό προηγούμενο κοινωνική

Αρκεί να ενημερωθεί κανείς για την επιδημία δυσφορίας φύλου μεταξύ εφήβων για να αισθανθεί τον ζόφο. Ευτυχώς στο Λονδίνο το Βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας έκλεισε την κλινική φύλου Τάβιστοκ, διότι εφάρμοζε καταστροφική τακτική λέγοντας σε όλα τα αιτήματα «ναι». Αλλά δεν γράφτηκε στα ελληνικά ΜΜΕ κάτι γι'

Την Τετάρτη 24/1 δόθηκε στη δημοσιότητα ανακοίνωση του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών με την οποία υποτίθεται ότι ξένες έρευνες διαβεβαιώνουν ότι κανένα πρόβλημα δεν εμφανίσθηκε σε παιδιά που μεγαλώνουν με ομόφυλα ζευγάρια. Πρόκειται για ανασκόπηση την οποία υπογράφουν ένας ερευνητής και ένας καθηγητής Φιλοσοφίας του Δικαίου. Αλλά μόνο ειδικοί επί του αντικειμένου ξέρουν να ερμηνεύουν τις έρευνες και αυτοί δεν φρόντισαν να ζητήσουν τα σχόλια ψυχιάτρων και ψυχολόγων! Διαβάζοντας λοιπόν κάποιος παρατηρεί πως α) οι περισσότερες δημοσιεύσεις έγιναν πριν από 15-20 χρόνια, β) η διάρκεια παρατήρησης δεν αναφέρεται, προφανώς διότι ήταν σύντομη, δηλαδή λείπουν μακροχρόνιες έρευνες. Αυτό που δεν γράφει η έκθεση, επίσης, είναι πως η πλειονότητα των ερευνητών ήταν γκέι, άρα πιθανόν προκατειλημμένοι/ες ή

Ερώτηση κρίσεως: αφού τα δεδομένα αυτά ήταν γνωστά από παλιά, γιατί η έκθεση μοιράστηκε σε όλες ανεξαιρέτως τις εφημερίδες και ιστοσελίδες την παραμονή της συζήτησης στο Υπουργικό Συμβούλιο; Μιλάμε πλέον για προπαγάνδα.

Ολες οι δυστοπίες ξεκινούν με καλές προθέσεις, γι' αυτό και στην αρχή έχουν την ιδιότητα να καθησυχάζουν τον κόσμο. Οι πολίτες διαθέτουν ακόμη δύναμη όμως. Εκτός από όσους αρκούνται να τους εκφράζει το ποίημα:

Κι είμαστ' εδώ σαν σε σκοτεινιασμένο κάμπο που τον σαρώνουν μπερδεμένα συνθήματα για αγώνα ή για φυγή, όπου ανίδεοι στρατοί χτυπιούνται τη νύχτα.

Θα μπορούσε η κυβέρνηση να θέσει το ν/σ για τον γάμο των ομοφύλων για διαβούλευση στην επιστημονική κοινότητα που δουλεύει με το παιδί και την οικογένεια. Δεν το έκανε επειδή μπήκε στη στυγνή λογική του δικαιώματος.

Στην Κύπρο η Ιερά Σύνοδος έλαβε νηφάλια απόφαση σχετικά με τη σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, αποδεχόμενη ότι επιβάλλεται να υπάρχει και επισημαίνοντας τις εκεί ακρότητες. Συμβαίνει να το γνωρίζω επειδή μου έκανε την τιμή να μου ζητήσει γνωμάτευση επί του θέματος, επιπλέον, δε, είχα την ευκαιρία να συναντήσω την υπουργό Παιδείας κ. Αθηνά Μιχαηλίδου, η οποία άκουσε προσεκτικά και καλοπροαίρετα τις όποιες ενστάσεις.

Αναλυτικότερη ανάπτυξη της αντίθεσής μου στο νομοσχέδιο θα υπάρχει στο αφιέρωμα του περιοδικού «Αρδην», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες.

Βλέπε το άρθρο μου «Φύλο: παιδιά και έφηβοι ως “στρατιώτες” στον “πόλεμο” των μεγάλων», στο περιοδικό «Σύναξη», τεύχος 161. Υπάρχει και στο βιβλίο «Ο έξω χρόνος και ο μέσα καιρός», εκδόσεις Αρμός.

Βλέπε στο βιβλίο μου «Ελξη και πάθος: μια διεπιστημονική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας», εκδόσεις Εν Πλω.