Οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες

Εστιάσαμε στο «“όχι” αλλά με χαμηλούς τόνους» της Εκκλησίας της Ελλάδος στο ζήτημα του νομοσχεδίου για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Η Εκκλησία διατυπώνει τις θέσεις της στο θέμα με βάση το Ιερό Ευαγγέλιο, την Ιερά Παράδοση και τους Ιερούς Κανόνες που καθορίζουν τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δεν ξενίζουν κανέναν ούτε η επιλογή της Εκκλησίας να τοποθετηθεί σε ένα θέμα ούτε, φυσικά, οι απόψεις της, οι οποίες είναι πάγιες.

Ομως, στην ανακοίνωσή της η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος υποστηρίζει ότι «το νομοσχέδιο καταργεί όχι μόνο κανόνες βιοηθικής, χριστιανικές αξίες και την ελληνική οικογενειακή παράδοση, αλλά ανατρέπει τα δικαιώματα μελλοντικών παιδιών και τους ρόλους των φύλων ως στοιχείων συνοχής της κοινωνίας – και

αυτό αφορά τον καθένα, έστω και αν δεν αποδέχεται τη χριστιανική ηθική. Το ερώτημα που αιωρείται αναπάντητο είναι τελικά: Ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος αυτής της απόφασης που αλλάζει συνολικά και άρδην τον θεσμό του γάμου και την ιδιότητα του γονέα και γιατί προωθείται με τόση επιμονή;».

Ανεξάρτητα εάν διαφωνεί ή συμφωνεί κάποιος με τις θέσεις της Εκκλησίας ή εάν επιθυμεί να μπει σε διάλογο με μία πλευρά που έχει παγιωμένες απόψεις, η αφωνία των αρμόδιων θεσμικών φορέων της χώρας είναι εκκωφαντική! Διότι το τελευταίο διάστημα ακούγονται στρεβλές απόψεις, ατεκμηρίωτες, προσβλητικές για τον επιστημονικό λόγο. Διαβάστε ας πούμε τις απόψεις μητροπολιτών περί αμαρτίας ή και ομοφυλοφιλίας ως διάγνωση ψυχικής διαταραχής.

Η Ακαδημία Αθηνών τηρεί σιγήν ισχύος επί του θέματος και η μόνη έμμεση παρουσία της ήταν προ σχεδόν διετίας σε ένα κείμενο υπογραφών –μεταξύ αυτών και πρώην πρόεδροι της Ακαδημίας– κατά του γάμου των ομοφύλων. Ωστόσο, η Ακαδημία θεσμικά, ως σύνολο και με βάση τη σύνθεση απόψεων των μελών της από τους διάφορους επιστημονικούς κλάδους, δεν έχει τοποθετηθεί.

Το ίδιο παρατηρείται και στη θεσμική στάση των πανεπιστημιακών και διανοουμένων της χώρας. Η εμβληματική Νομική Σχολή Αθηνών έχει τοποθετηθεί επί των νομικών ζητημάτων που εγείρει το νομοσχέδιο; Τα περιζήτητα Τμήματα Ψυχολογίας τι απαντούν για τα περί σύγχυσης των ρόλων πατέρα και μητέρας στην περίπτωση των δύο γονιών του ίδιου φύλου; Ποια η θέση της εθνικής επιτροπής βιοηθικής ή των ιατρικών σχολών και των Τμημάτων Βιολογίας

της χώρας; Συντεταγμένα, θεσμικά, και όχι μόνον από τους λίγους πανεπιστημιακούς που τολμούν να εκθέτουν την άποψή τους στον δημόσιο διάλογο.

Οι επιστημονικές απαντήσεις είναι απαραίτητες διότι κάνουν σαφείς, διακριτές, τις απόψεις κάθε επιστημονικού κλάδου. Διότι, ας πούμε, άλλο οι θέσεις της Εκκλησίας με βάση την ορθόδοξη διδασκαλία και άλλο οι απόψεις της ιατρικής επιστήμης για το ίδιο θέμα.

Σε μια εποχή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτρέπουν τη διάδοση των fake news και των ψευδοεπιστημονικών απόψεων, είναι απαραίτητη η ζύμωση του επιστημονικού λόγου με τα κοινωνικά αιτούμενα των πολιτών. Βέβαια, για να διατυπωθεί θεσμικά μια άποψη, εκτός από την επιστημονική κατάρτιση απαιτείται και η δημόσια παρρησία.

Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας συνεδρίασε και τοποθετήθηκε επί του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, με άξονα τις πάγιες θέσεις της όπως διαμορφώνονται από το δόγμα που υπηρετεί, εμπλουτισμένες με εκφράσεις που άπτονται των αρμοδιοτήτων τής (εκκωφαντικά σιωπηλής) επιστημονικής κοινότητας.