Αποκτούν σημείο αναφοράς, κερδίζουν ξανά την αυτοπεποίθησή τους
«Τα σχόλια που έχουμε από τους ασθενείς για το πρόγραμμα είναι πάρα πολύ θετικά», τονίζει στην «Κ» η ψυχολόγος, διοικητική διευθύντρια του Sports Excellence Φλώρα Παπίτση. «Γνωρίζουν για όλες τις παρενέργειες από τις χημειοθεραπείες και την ακτινοθεραπεία και αισθάνονται με την άσκηση ότι έχουν περισσότερη δύναμη να το παλέψουν όλο αυτό. Αισθάνονται ότι δεν έχουν παραδοθεί σε μία διάγνωση. Επιπλέον, αισθάνονται ότι έχουν κάποιο σημείο αναφοράς. Μερικές φορές δεν θέλουν να ενοχλούν τους γιατρούς τους για έναν μυϊκό πόνο ή επειδή κουράζονται πιο εύκολα. Εδώ έχουν να πάρουν μια συμβουλή. Συμπληρώνουν κάθε ημέρα ερωτηματολόγιο ευεξίας και φυσικής δραστηριότητας και μας στέλνουν μήνυμα, οπότε εάν κάτι χρειαστούν έχουν άμεση πρόσβαση σε φυσικοθεραπευτή. Κι αυτό τους δίνει σιγουριά».
Για την κ. Παπίτση, αυτό που της έχει εντυπωθεί περισσότερο στον ενάμιση χρόνο λειτουργίας του προγράμματος είναι η περίπτωση καθηγήτριας πανεπιστημίου που διαγνώσθηκε με καρκίνο. «Μόλις της ήρθε η διάγνωση έχασε λίγο τη γη κάτω από τα πόδια της. Δεν ήθελε να βγαίνει από το σπίτι της. Είχε χάσει και τα μαλλιά της. Μας έλεγε ότι για το μόνο πράγμα που βγαίνει από το σπίτι είναι για να έρχεται στο πρόγραμμα. Ξεκίνησε το γυμναστήριο, υιοθέτησε τις συνήθειες που τις συστήσαμε και σταδιακά έφτιαξε η αυτοπεποίθησή της. Εκεί που φοβόταν, είχε άρνηση για όλα, δεν ήθελε ούτε τα μαθήματά της να κάνει, ξαναέχτισε τη ζωή της λέγοντας “θα το παλέψω και μπορώ να κάνω πολλά πράγματα”. Τελευταία φορά την είδα που ήρθε για την επαναξιολόγησή της στο 12μηνο. Είχε βάλει το κόκκινο κραγιόν της, είχε βγάλει την περούκα. Με είχε πάρει τηλέφωνο νωρίτερα και μου είπε “θα με δεις χωρίς την περούκα. Μη μου πεις κάτι”. Της απάντησα: “Τι να σας πω; Tι όμορφη που είστε, θα σας πω”».
Παρά τα θεραπευτικά οφέλη της άσκησης, λίγοι ασθενείς με καρκίνο επωφελούνται από αυτήν. Από τη βιβλιογραφία φαίνεται ότι μόλις ένας στους 20 ασθενείς που έχουν καρκίνο ασκείται. «Το ποσοστό αυτό είναι πολύ μικρό. Και θα πρέπει να ενισχύσουμε αυτή τη δράση. Εάν η άσκηση ήταν φάρμακο, θα ερχόταν μια φαρμακευτική εταιρεία που θα χρηματοδοτούσε το πρόγραμμα για να κυκλοφορήσει γρήγορα στην αγορά. Ομως η άσκηση είναι δωρεάν, άρα δεν έχει οικονομικό κέρδος. Εχει όμως φοβερό κέρδος για τον ασθενή.
Οπότε, αφενός θέλουμε να το μάθει κάθε ασθενής, αφετέρου θέλουμε το κάθε νοσοκομείο σιγά σιγά να εισάγει την άσκηση στα προγράμματά του», τονίζει ο κ. Κουλουβάρης.
Στο πλαίσιο αυτό είναι σε εξέλιξη προσπάθεια ίδρυσης ενός δικτύου επιστημόνων από εξειδικευμένα κέντρα ανά την Ευρώπη (European Network Exercise Oncology/ENEO), που θα ενισχύσει την προσπάθεια για την ενσωμάτωση της άσκησης στην ογκολογική φροντίδα.