Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Κασσελάκης
Ιντιάνα Τζόουνς ή Ηρακλής επί το α ρ χα ι ο π ρε πέστε ρον. Το µόνο βέβαιο είναι ότι ουδείς δικαιούται να αµφισβητήσει την ενεργητικότητα του κ. Κασσελάκη. Αναλογισθείτε µόνο τι κατάφερε µέσα σε έξι µήνες. ∆ιέκοψε τις διακοπές του για να γίνει αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Μόλις ανέλαβε την ηγεσία του συµπαθούς ΣΥΡΙΖΑ –στην κατάστασή του µόνον συµπάθεια εµπνέει– κατάφερε να εκδιώξει τους αντιπάλους του. Αυτοί µαζεύτηκαν σε µια γωνιά των δηµοσκοπήσεων. Κατάφερε να µειώσει το δηµοσκοπικό ποσοστό του κόµµατός του από το 17,5% των εκλογών στο 11,5%. Μη γελάτε... Αν θες να ανέβεις, πρέπει πρώτα να κατέβεις για να πάρεις φόρα. Μην ξεχνάτε τον Ρίτσο: «Να την πετιέται από ’ξαρχής» – περί της «Ρωµιοσύνης» πρόκειται. Το ίδιο διάστηµα ταξίδεψε στις ΗΠΑ για να συνέλθει εις γάµου κοινωνίαν µε τον σύντροφό του και να πάρει και κάνα µαλλινάκι για τον χειµώνα. Εν τω µεταξύ, υποθέτω ότι µέρα παρά µέρα βγάζει βόλτα και το συµπαθέστατο τετράποδο που τον συνοδεύει, εναλλάξ µε τον σύζυγό του. Και σαν να µην έφταναν όλ’ αυτά, δεξιώθηκε τους συντρόφους του στην έπαυλή του στις Σπέτσες. Εκεί, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες παρευρέθη και η κ. Ακρίτα και αντήλλαξαν όλοι µαζί ιδέες για το µέλλον του κόµµατος, της Ελλάδας και του κόσµου. Κι εκεί που λες ότι η περιπέτεια έφτασε στο τέλος της, εκεί που λες ότι ο Ιντι απέκτησε επιτέλους τον µηχανισµό των Αντικυθήρων, να σου πετιέται ο Πολάκης, που ώς τότε απολάµβανε τη ζέστη δίπλα στο τζάκι. Και ο Κασσελάκης, που µέχρι χθες πίστευε ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, του δείχνει την έξοδο. Πόσα γρυλλίσµατα µπορεί να αντέξει ένας ηγέτης; Απ’ ό,τι φαίνεται, η στόφα του αντέχει ακόµη. Σε λίγες ηµέρες, θα έχουµε και το συνέδριο του κόµµατος.
Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που τον εµπνέει. Τι είναι αυτό που του δίνει την ορµή; ∆εν τον θεωρώ ηλίθιο, οπότε δεν πιστεύω ότι τρέφει ψευδαισθήσεις για την πορεία του κόµµατός του. Είναι η γοητεία της «ζύµωσης»; – όπως αποκάλεσε το πανηγύρι η κ. Γεροβασίλη; Από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου η «ζύµωση» είναι η Μονόπολι της Αριστεράς, το αγαπηµένο παιχνίδι κοινωνικής συναναστροφής. Μπορεί να σε κρατήσει ξάγρυπνο έως τα ξηµερώµατα µε ελάχιστο κόστος. Καµία σχέση µε ρουλέτα. Ή µήπως είναι η βεβαιότητα ότι από τη θέση του θα υπηρετήσει το δίκαιο, όπως ο Τσώρτσιλ στον Β΄ Παγκόσµιο; Μετά από ενδελεχή παρατήρηση της συµπεριφοράς του, µπορώ να πω ότι αυτό που του δίνει ενέργεια και ορµή είναι η διασκέδαση. Σαν να τον έχουν καλέσει σε σαφάρι για τη γνωριµία µε την άγρια ζωή. Και αποκοµίζει εµπειρίες που θα τις αφηγείται για να σπάσει την πλήξη του δείπνου µεταξύ φίλων κάπου στη Φλόριντα.