Σου «ξανασερβίρουν» τη μνήμη του αγαπημένου σου
Στο ντοκιμαντέρ οι σκηνοθέτες συζητούν το νέο αυτό φαινόμενο με δύο ανθρώπους που το έχουν μελετήσει εις βάθος. Ο Καρλ Ομαν, που έκανε το διδακτορικό του στην ηθική της τεχνητής νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, παρατηρεί πως ενώ για περίπου μία δεκαετία έβλεπε κυρίως startups να πειραματίζονται σε αυτό το πεδίο, τα τελευταία χρόνια όλοι οι μεγάλοι παίκτες – Amazon, Μicrosoft– επενδύουν εκατομμύρια στην ανάπτυξη της
τεχνητής νοημοσύνης σε σχέση με το «μετά θάνατον». «Θα δούμε απίστευτες εξελίξεις τα επόμενα χρόνια. Οσο η εμπειρία γίνεται πιο διαδραστική, ο συναισθηματικός αντίκτυπος γίνεται όλο και πιο έντονος και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν είναι περισσότερα. Κατ' αρχάς είναι σαν παίρνει κάποιος όμηρο τη μνήμη του αγαπημένου σου και στη συνέχεια να σου πουλάει αυτή την υπηρεσία. Ακούω επίσης τους προγραμματιστές να λένε
πως δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για όσα λέει ή κάνει το μοντέλο τους. Είναι σαν να βάζεις ένα αυτο-οδηγούμενο αυτοκίνητο στον δρόμο, να σκοτώνει δέκα ανθρώπους και μετά να λες “συγγνώμη, είναι πραγματικά δύσκολο να ελέγξεις αυτό που κάνει”. Δεν είναι όμως έτσι, προφανώς και δεν έχει δοκιμαστεί αρκετά», σημειώνει.
Η Σάρα Τερκλ, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο MIT, σημειώνει πως κατά κάποιον τρόπο η
τεχνητή νοημοσύνη υπόσχεται αυτό που υπόσχεται και η θρησκεία. «Πως δεν παύεις να υπάρχεις επειδή πέθανες, μπορείς να υπάρξεις κάπου, ξανά. Προσωπικά είμαι ανοικτή στην ανθρώπινη δημιουργικότητα, στην ανάγκη για νέες ιεροτελεστίες σε σχέση με τον θάνατο. Αλλά θα πρέπει να μας απασχολεί όλο αυτό που συμβαίνει. Να προσπαθήσουμε να το ελέγξουμε όσο είναι νωρίς, γιατί πάρα πολύ σύντομα δεν θα μας φαίνεται τόσο μακάβριο ή
ανατριχιαστικό. Oλο και περισσότεροι θα το νιώθουμε ανακουφιστικό. Αλλά τι ακριβώς θα πιστεύουμε όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις εφαρμογές; Τι θα σκεφτόμαστε όταν δεχόμαστε αυτή την ανακούφιση; Πρέπει να μπει στη σωστή του διάσταση. Ο στόχος είναι η τεχνολογία να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε καλύτερα το πένθος και την απώλεια, όχι να προσποιούμαστε πως ο άνθρωπός μας είναι ακόμη εδώ», καταλήγει.