Πράσινο ναυάγιο
Κόπηκε η καυτή πράσινη άκρη στο κουβάρι του αγροτικού ζητήματος. Το φουσκωμένο ποτάμι των αγροτικών ευρωκινητοποιήσεων τα πήρε όλα· και τη μείωση στο 50% της χρήσης φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων έως το 2030 και την αγρανάπαυση και την απαίτηση για περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη γεωργία.
Ηταν η πίεση των μπλόκων. Αλλά και οι ευρωεκλογές του Ιουνίου. Ο διχασμός στην Ευρωβουλή για την Πράσινη Συμφωνία. Οι φόβοι της προέδρου της Κομισιόν για την απώλεια στήριξής της από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την απώλεια στήριξής του από τους αγρότες, που διολισθαίνουν στην Ακροδεξιά. Μήνες τώρα σοβεί ο πόλεμος της δεξιάς πτέρυγας του ΕΛΚ, των ακροδεξιών, του αγροχημικού λόμπι, ενάντια στους κανονισμούς για την προστασία της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη παραγωγή τροφίμων. Με την ηθική κάλυψη της επισιτιστικής ανασφάλειας. Στην πράξη δίνουν στους αγρότες βενζίνη για να κάψουν πιο γρήγορα τα ήδη φλεγόμενα σπίτια τους. Σε δύσκολο σταυροδρόμι η Ε.Ε. Από τη μια κορυφώνεται η αντίδραση στις πολιτικές για το κλίμα. Από την άλλη λείπουν οι σαφείς, λιγότερο γραφειοκρατικοί δρόμοι προς περισσότερο ανώδυνα μεταβατικά πεδία· οι ισχυρές κατευθύνσεις ώστε τα μεγάλα δεδομένα, τα drones, η γεωργία ακριβείας να συμβάλλουν όχι στην εντατικοποίηση της παραγωγής αλλά στην αλλαγή προσανατολισμού, την προστασία ταυτόχρονα του ζην των αγροτών και των οικοσυστημάτων.
Και οι περιβαλλοντικές υποχωρήσεις δεν θα θεραπεύσουν όλες τις πληγές, το υψηλό κόστος παραγωγής, τον ανταγωνισμό των φθηνών εισαγόμενων, την αδυναμία ολοκληρωτικής αποζημίωσης των σαρωτικών καταστροφών από ξηρασίες και πλημμύρες. Ομως τα πράσινα μέτρα προβάλλονται ως η θρυαλλίδα όλων των δεινών. Η πράσινη αντεπανάσταση σκιάζει όλο και πιο βαριά την πράσινη επανάσταση. Οι πληττόμενοι από τις επιπτώσεις τής δραματικά αναγκαίας βιωσιμότητας αρνούνται να υπολογίσουν εκείνες της κλιματικής κατάρρευσης. Εστιάζουν στο τώρα. Απορρίπτουν τη σημερινή θυσία για ένα ασφαλέστερο αύριο. Σε αυτό το πρόσκομμα άλλωστε σκοντάφτει η στροφή στην καθαρή οικονομία, η προσπάθεια επιβράδυνσης της ανεξέλεγκτης αναπτυξιακής κούρσας. Τα σχέδια θα ξαναστρωθούν στο τραπέζι και ίσως βρεθούν κάποια προσωρινά σημεία ισορροπίας. Ομως θα έχει ροκανιστεί χρόνος, θα έχει διογκωθεί το έλλειμμα στο ταμείο των αλληλένδετων γήινων πηγών ζωής.