Υπέμεινε πολλά η Μάρα. Περάσαμε χέρι χέρι τη δοκιμασία
Υπήρχε πικρία αυτά τα δέκα χρόνια; «Ναι, φυσικά και υπήρξε. Πέρασα από δύο εξεταστικές και μία προανακριτική επιτροπή από δύο κυβερνήσεις, παραλίγο να παραπεμφθώ στο Ειδικό Δικαστήριο, είχα συνεχείς επιθέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Βέβαια, στην Ολομέλεια της Βουλής ψήφισαν υπέρ της αθώωσής μου το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΛΑΟΣ και κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή οι πολιτικοί μου αντίπαλοι. Θεωρώ
όμως ότι το χειρότερο είναι αυτό που υπέστησαν η σύζυγός μου και τα παιδιά μου. Θυμάμαι τον γιο μου να μου λέει: “Μπαμπά, μη με πας σχολείο διότι είναι πολλοί φωτογράφοι και δεν θέλω”. Η δε Μάρα με γνώρισε ενώ ήταν δημοσιογράφος, είχε τελειώσει τη Νομική, πήγε να κάνει μεταπτυχιακά στην Αγγλία, εργάστηκε στο BBC. Αφού είχα μπει στην πολιτική το 2000, θυμήθηκαν να αναρωτιούνται κάποιοι “γιατί δουλεύει στην τηλεόραση η γυναίκα του υπουργού”. Η Κριστίν Οκράν και η Αν Σινκλέρ στη Γαλλία δέχθηκαν και εκείνες επιθέσεις για τους συζύγους τους. Αλλά όχι μόνο συνέχισαν να κάνουν τη δουλειά τους, απέκτησαν ακόμη υψηλότερες θέσεις από αυτές που είχαν».
«Υπέμεινε πάρα πολλά η Μάρα», συνεχίζει. «Περάσαμε χέρι χέρι τη δοκιμασία. Μείναμε εντελώς άνεργοι και οι δύο.
Χρειάστηκε τότε να πουλήσω τη μισή μου περιουσία που είχα αποκτήσει από τη δουλειά μου ως δημοσιογράφος. Οταν απομακρύνθηκα από την πολιτική, εκείνη ξεκίνησε πάλι από την αρχή, από μια εκπομπή σ' ένα μουσικό ραδιόφωνο, πήγε σε ένα σάιτ, έγινε παρουσιάστρια σε δελτίο ειδήσεων και έφτασε τώρα να είναι και η μόνη γυναίκα διευθύντρια ειδήσεων σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι. Αυτό που με κρατούσε ήρεμο αυτήν τη δεκαετία ήταν η ακλόνητη πίστη μου ότι θα δικαιωθώ. Πείτε ότι συνδέεται και με τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις. Και όντως συνέβη. Ο κόσμος με επανεξέλεξε, από τότε που επέστρεψα, δύο φορές, ενώ έλειπα δέκα χρόνια. Τώρα ήρθε με σκληρή δουλειά αυτή η θέση. Νομίζω όμως ότι, πάνω από όλα, αυτό που με κρατούσε όρθιο δεν ήταν μόνον η καθαρή μου συνείδηση, αλλά η αίσθηση ότι μπήκα στην πολιτική για να προσφέρω. Διότι ως δημοσιογράφος και αναγνωσιμότητα είχα και χρήματα έβγαζα παραπάνω. Παρά τα όσα πέρασα, πάντως, η αγάπη μου για την πολιτική δεν φθάρηκε. Ισως διότι ως πολιτικός υπάρχουν στιγμές που κραυγάζεις και δεν σε ακούει κανείς και στιγμές που ψιθυρίζεις και σε ακούν όλοι. Ευτύχησα να τα ζήσω και τα δύο...».