Ο γάμος ομοφύλων, αποχή και συνείδηση

Κύριε διευθυντά

Γνωρίζω ότι οι απόψεις μου ενοχλούν την εκάστοτε εξουσία και γι' αυτό δεν πρέπει να προβάλλονται. Το άρθρο όμως του καθηγητή Χαρίδημου Κ. Τσούκα, στην «Καθημερινή» της 11ης Φεβρουαρίου 2024 ξεπερνά τα όρια του πώς πρέπει να γεννιέται ένα παιδί. Βοηθά ωστόσο την εξουσία.

Για τον γάμο των ομοφυλοφίλων ασχολείται μόνο με την Εκκλησία και ένα μητροπολίτη. Οι υπόλοιποι δεν μετρούν και πρέπει να συντάσσονται με την πολιτική εξουσία.

Γράφει: «Η πολιτική ρυθμίζει τη λειτουργία του κοινού βίου χάριν της “ευδαιμονίας” των πολιτών». Αν οι πολίτες ζουν σε «ευδαιμονία», τότε γιατί να κάνουμε εκλογές και να μην αποφασίζουν οι υπάρχοντες με ανάταση της χειρός για τη συνέχιση της διακυβέρνησης;

Δημοκρατικότατα, όπως έγινε με την ενημέρωση των βουλευτών από τους ειδήμονες, δίχως ούτε έναν παιδοψυχολόγο, ενώ μιλούν για παιδιά και τα δικαιώματά τους;

Πλην των χριστιανών ορθοδόξων, στην εθνική αντιπροσωπεία υπάρχουν και μουσουλμάνοι το θρήσκευμα. Δέχονται αυτοί τον γάμο των ομοφυλοφίλων; Ή προτιμούν την αποχή;

Η συνείδηση είναι σαφής, συμφωνώ ή διαφωνώ. (...)

Επίσης, ο κ. καθηγητής γράφει: «Εφόσον η αναπαραγωγή είναι εφικτή, εν μέρει εξωσωματικά, η έλευση στη ζωή ενός ανθρώπου δεν εξαρτάται πλέον από τη σεξουαλική συνεύρεση δύο ετερόφυλων».

Δηλαδή, όλα είναι παραγγελία. Να ανοίξουν εργοστάσια παραγωγής παιδιών. Παραγγέλνεις και έρχεται ό,τι επιθυμείς. Εδώ βρίσκεις εύκολα «ανταλλακτικά». Ζήτω η εξουσία, η οποία βλέπει μακριά. Προσοχή στον τοίχο.

ΓΙΑΝΝΗΣ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Συνταξιούχος παιδίατρος Καλαμάτα