«Από τα νέα προγράμματα ωφελούνται όσοι ήταν ήδη μπροστά»

Σοβαρός δείχνει ο κίνδυνος της δημιουργίας ψηφιακού χάσματος σε κοινωνίες οι οποίες υστερούν στην ενσωμάτωση της καινοτομίας στην παραγωγή.

«Το ψηφιακό χάσμα σήμερα δεν έχει να κάνει με τη σύνδεση στο Διαδίκτυο, σχεδόν όλοι έχουν σήμερα Ιντερνετ και μπαίνουν εύκολα σε μια πλατφόρμα. Εχει να κάνει με τις περιορισμένες ψηφιακές δεξιότητες, με τη δυνατότητα χρήσης των ψηφιακών τεχνολογιών στην εργασία, με την ασφάλεια στην ανταλλαγή δεδομένων, την προστασία της ιδιωτικότητας κ.λπ.», λέει ο κ. Δεμερτζής. Εχει παρατηρηθεί ότι «από τα νέα προγράμματα ωφελούνται εκείνοι που ήταν ήδη μπροστά. Ο πρώτος θα είναι πάντα πρώτος στην απορρόφηση κονδυλίων, στην ανάληψη νέων δράσεων. Για παράδειγμα, έχουμε έναν ιδιωτικό τομέα που είναι ήδη πολύ μπροστά, παράγει καινοτομία την οποία διαθέτει κυρίως στο εξωτερικό και έχει την τεχνογνωσία να υποδέχεται ό,τι καινούργιο έρχεται. Κάτι πολύ δύσκολο για δήμους, περιφέρειες, κοινότητες. Για τις περιοχές αυτές επεξεργαζόμαστε συγκεκριμένες

παρεμβάσεις και την αλλαγή μοντέλου. Οχι μόνο reskilling αλλά και upskilling. Να μην περιοριστούμε στην επιμόρφωση, αλλά να πάμε και στην παραγωγή», λέει ο κ. Παπαδούδης.

Η ψηφιακή μετάβαση φέρνει ριζικές αλλαγές στην αγορά εργασίας της Ε.Ε. Οι πολιτικές για την καλλιέργεια νέων επαγγελματικών δεξιοτήτων και προφίλ

ενίοτε υπολείπονται στρατηγικών στόχων. «Για παράδειγμα, στις εργάτριες που έμειναν άνεργες όταν έκλεισαν οι κλωστοϋφαντουργίες μαθαίναμε word, office, excel. Επρεπε όμως να τις διδάξουμε design για να κάνουν καριέρα στο ένδυμα. Σε περιοχές που μαραζώνουν εξαιτίας της πράσινης μετάβασης πρέπει να δούμε αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει και

να παράσχουμε στοχευμένα εφόδια για τα επόμενα χρόνια. Χρειαζόμαστε προγραμματιστές, πλέον εκπαιδεύουμε προγραμματιστές, οι οποίοι μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Πρέπει να βρεθούν κι άλλοι τρόποι ανάσχεσης του brain drain, να αναπροσαρμοστούν τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, αμοιβών και εξέλιξης», αναφέρει ο κ. Παπαδούδης.