Αλλο σήματα, άλλο πραγματική οδήγηση
Και πάλι οι Πανελλαδικές στο προσκήνιο. Τα κρίσιμα ζητούμενα της ελληνικής εκπαίδευσης αρχίζουν και τελειώνουν στο πανεπιστήμιο. Προφανώς χρειαζόμαστε ένα σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ομως σύστημα δεν σημαίνει στενά ένα πλαίσιο εισαγωγής, αλλά μάλλον με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου αφορά ένα σύνολο στοιχείων που συναπαρτίζουν τη σχολική εκπαίδευση, με καταληκτικό στάδιο τον τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Δηλαδή το σχολείο από τα νύχια ώς την κορφή.
Eνα κυρίαρχο ζητούμενο είναι το περίφημο αδιάβλητο των εξετάσεων. Ωστόσο, το αδιάβλητο δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την αξιοπιστία. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να έχουμε ένα απολύτως αδιάβλητο σύστημα με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, αλλά θα αξιολογούσαμε τις ικανότητες που επιθυμούμε;
Και ποιες είναι άραγε οι ικανότητες που θέλουμε να καλλιεργήσουμε; Εχουμε καταλήξει; Τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ενός αποφοίτου ελληνικού λυκείου συνήθως συγχέονται με τις επιθυμητές γνώσεις ενός εισακτέου στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Γνωρίζουμε, βέβαια, καλά ότι επάρκεια δεν συνεπάγεται και διάρκεια στη γνώση, εάν η γνώση είναι ορφανή από δεξιότητες μάθησης και κριτικής σκέψης. Και όλα αυτά δεν έχουν καταφέρει ακόμη να συναντηθούν με επιτυχία στο ελληνικό σχολείο, παρ’ όλες τις διακηρύξεις. Εν τω μεταξύ, κάθε υπουργός Παιδείας που σέβεται το αξίωμά του αντιλαμβάνεται στο job description και την υποχρέωση να αφήσει παρακαταθήκη έναν ακόμη νέο τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια.
Οι συχνές αλλαγές φανερώνουν, βέβαια, και την αγωνία σχετικά με ένα ζήτημα που απασχολεί έντονα την κοινή γνώμη και την ελληνική οικογένεια, όμως εκτός από τη σύγχυση και την ανασφάλεια που προκαλούν στην εκπαιδευτική κοινότητα, γεννούν και τη βάσιμη υποψία ότι δεν γνωρίζουμε τι θέλουμε ούτε πώς να το επιτύχουμε. Μήπως απλώς καταλήγουμε να υποτάσσουμε τους μαθητές μας στις απαιτήσεις και στο μοντέλο της «μητέρας όλων των μαχών»; Κάτι τέτοιο πέτυχε με τη μία η Τράπεζα Θεμάτων, η οποία τελικά εκτροχίασε τη μάθηση σε εκπαίδευση στο τεστ και τη διδακτέα ύλη σε εξάσκηση στα ερωτήματα της Τράπεζας. Το όλον με το μέρος. Δηλαδή, όση σχέση έχει η εξέταση στα σήματα με την πραγματική οδήγηση.
Η Τράπεζα Θεμάτων εκτροχίασε τη μάθηση σε εκπαίδευση στο τεστ και τη διδακτέα ύλη σε εξάσκηση στα ερωτήματα της Τράπεζας.
Το κρίσιμο ερώτημα παραμένει συνεπώς «τι θέλουμε»: Θέλουμε εξετάσεις εναρμονισμένες με το σχολείο που σχεδιάσαμε, θέλουμε ένα σύστημα που να αξιολογεί τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ενός αποφοίτου λυκείου ή μήπως προτιμούμε να καλλιεργούμε αυτά τα χαρακτηριστικά μέχρι μια τάξη και να αφιερώσουμε καθαρά και τίμια 1-2 χρόνια σε συστηματική προετοιμασία για την τριτοβάθμια; Δεν υπάρχει μία σωστή απάντηση. Υπάρχει όμως σίγουρα ανάγκη για υπεύθυνο και ουσιαστικό σχεδιασμό με μακρύ χρονικό ορίζοντα. Και πολιτικές που να μην ακυρώνονται από την πολιτική.