Αναζητώντας το εαρινό ξέφωτο
Δεδομένο θεωρεί, μέχρι τις αρχές Μαρτίου, το σταδιακό κλείσιμο των «μετώπων» που δοκίμασαν την κυβέρνηση τον τελευταίο μήνα το Μέγαρο Μαξίμου: Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών μετά την ψηφοφορία της περασμένης εβδομάδας βγαίνει εκτός πολιτικής ατζέντας. Aναφορικά με τους αγρότες –παρ' ότι κάποιοι απειλούν να κατέβουν με τα τρακτέρ στην Αθήνα, προσπερνώντας το «κόκκινο» που άναψε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη– αναμένεται επίσης σταδιακή αποκλιμάκωση. Tις πρώτες ημέρες του επόμενου μήνα θα έχει ψηφιστεί και η ρύθμιση για τα μη κρατικά ΑΕΙ. Μάλιστα, ο νόμος για τα ομόφυλα ζευγάρια ψηφίστηκε με «πληγές» και για τα άλλα κόμματα, τα μέτρα για τους αγρότες δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό και η επιλογή των τηλεξετάσεων στις υπό κατάληψη σχολές σε μεγάλο βαθμό αποδίδει: Το ποσοστό των καταλήψεων ανέρχεται σε 38%, αλλά στο 80% εξ αυτών οι εξετάσεις πραγματοποιούνται κανονικά. Σε κάθε περίπτωση, από τα μέσα Μαρτίου η κυβέρνηση είναι δεδομένο ότι θα εισέλθει σε ένα «διάδρομο» θετικότερων ειδήσεων και στοχευμένων ενισχύσεων των πολιτών, που εκτιμά πως θα της προσδώσει δυναμική ενόψει της μάχης των ευρωεκλογών. Συγκεκριμένα, το Μέγαρο Μαξίμου επενδύει: Πρώτον, στην αύξηση του κατώτατου μισθού που προγραμματίζεται για τον Απρίλιο και αναμένεται να φθάσει στα 820830 ευρώ. Δεύτερον, στη διανομή κοινωνικού μερίσματος υπό τη μορφή δώρου Πάσχα στους πλέον ευάλωτους. Τρίτον, στην παρουσίαση του εθνικού σχεδίου για το δημογραφικό, που θα εμπεριέχει φορολογικές ελαφρύνσεις και μέτρα στήριξης για τις νέες οικογένειες με παιδιά, αλλά και παρεμβάσεις με στόχο την αντιμετώπιση του οξυμένου προβλήματος εξεύρεσης στέγης. Συνομιλητές του πρωθυπουργού αναμένουν πως με το παραπάνω «τρίπτυχο» η κυβερνητική εικόνα θα βελτιωθεί, ενώ από τα τέλη του επόμενου μήνα θα έχει αρχίσει να απορροφάται το πολιτικό –και δημοσκοπικό, αναφορικά με τα ποιοτικά κυρίως στοιχεία– κόστος που προκάλεσαν τα μέτωπα του Φεβρουαρίου. Και τούτο καθώς αναγνωρίζουν πως το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, πέραν των αντιδράσεων που προκάλεσε σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, έχει οδηγήσει στην αποστασιοποίηση μιας μερίδας –κυρίως μεγάλων σε ηλικία– ψηφοφόρων της Ν.Δ. Επίσης, το κλίμα γενικευμένης αναταραχής με τα αγροτικά μπλόκα στους δρόμους και τις καταλήψεις στα ΑΕΙ είναι προφανές πως δοκιμάζει το κυβερνητικό προφίλ στους πλέον συντηρητικούς ψηφοφόρους, που αξιώνουν την επιβολή του νόμου και της τάξης. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν πως η όποια κάμψη της Ν.Δ. είναι προϊόν της συγκυρίας και δεν οφείλεται στη λεγόμενη «κόπωση της δεύτερης τετραετίας».
«Κλειδί» το 2025 για το ΠΑΣΟΚ
Παρά τη φημολογία και τις παρασκηνιακές συζητήσεις περί «εξελίξεων κορυφής» στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΠΑΣΟΚ στον απόηχο των ευρωεκλογών, έτος-κλειδί, τουλάχιστον για τη Χαριλάου Τρικούπη, μπορεί να αποδειχθεί μόνο το 2025: Από την κάλπη του Ιουνίου θεωρείται εξαιρετικά απομακρυσμένο το ενδεχόμενο να προκύψει ένα αποτέλεσμα που θα είναι μη διαχειρίσιμο πολιτικά από τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Το ΠΑΣΟΚ δύσκολα δεν θα είναι δεύτερο κόμμα και επίσης δύσκολα δεν θα υπερβεί έστω οριακά το 15%, που αποτελεί ένα ισχυρό δίχτυ ασφαλείας για τον Ν. Ανδρουλάκη, καθώς ως ποσοστό είναι σχεδόν διπλάσιο από το 7,72% που είχαν συγκεντρώσει οι «πράσινοι» στις ευρωεκλογές του 2019. Ως εκ τούτου, ακόμη και εάν μετά την αναμέτρηση του Ιουνίου το πολυσυζητημένο λόγω της εκδήλωσης Τεμπονέρα, Χριστοδουλάκη, Αχτσιόγλου ερώτημα «απέναντι στον Μητσοτάκη ποιος;» επανέλθει με ένταση στο προσκήνιο, ο Ν. Ανδρουλάκης εκτιμάται πως θα έχει τον έλεγχο των εξελίξεων προκειμένου να αναλάβει, όπως έχει δεσμευθεί, πρωτοβουλίες για την ανασύνθεση του χώρου. Oμως, ένα χρόνο αργότερα, το 2025 δηλαδή, θα γίνει εκ των πραγμάτων το «ταμείο» των κινήσεων του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, καθώς ολοκληρώνεται η θητεία του στην ηγεσία του κόμματος. Τότε, δηλαδή, θα κριθεί εάν η επανεκλογή του θα πραγματοποιηθεί χωρίς αντίπαλο ή –εάν εκτιμηθεί με βάση και τις τότε δημοσκοπήσεις πως το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να μετεξελιχθεί σε αντίπαλο κυβερνητικό πόλο έναντι της Ν.Δ. στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές του 2027– εάν κάποιος θα επιλέξει να «τρέξει» στην κούρσα για την προεδρία απέναντι στον Ν. Ανδρουλάκη. Σε μια τέτοια περίπτωση, ως πιθανούς «δελφίνους» στο «πράσινο» στρατόπεδο βλέπουν κάποιο από τα στελέχη της νέας γενιάς, «φωτογραφίζοντας» τους Μ. Χριστοδουλάκη και Π. Χρηστίδη –καθώς οι Π. Δουδωνής και Δημ. Μάντζος είναι πρόσωπα «ταυτισμένα» πολιτικά με τη σημερινή ηγεσία– ή τον Π. Γερουλάνο, που ήταν υποψήφιος και το 2021. Αντιθέτως, σύμφωνα με πληροφορίες, στη μάχη για την ηγεσία, εάν υπάρξει, δεν πρόκειται να εμπλακεί ο Χ. Δούκας, που παρότι εγγράφει ήδη «παρακαταθήκες» στον χώρο της Κεντροαριστεράς για το μέλλον, εκτιμά πως δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον Δήμο Αθηναίων μόλις δύο χρόνια μετά την εκλογή του.
Το φλερτ με τον Γαβριήλ
Περιθώρια να ξεφύγουν από την περιοχή του 2%-3% στις δημοσκοπήσεις και να κινηθούν σε υψηλότερα ποσοστά εκτιμούν πως έχουν στην πορεία προς τις ευρωεκλογές του Ιουνίου τα στελέχη της Νέας Αριστεράς. Οπως αναφέρουν, υπάρχει μια δεξαμενή ψηφοφόρων που είτε παραμένει στον ΣΥΡΙΖΑ με πολλούς «αστερίσκους» ή αμφιταλαντεύεται μεταξύ Κουμουνδούρου και Νέας Αριστεράς, που τελικώς μπορεί να «κερδηθεί», μεταβάλλοντας το υφιστάμενο σκηνικό. Αναφορικά με τη στασιμότητα που καταγράφει στην παρούσα φάση η Νέα Αριστερά, οι ίδιες πηγές την αποδίδουν στο γεγονός ότι ο σχηματισμός της ακόμη προσεγγίζεται ως προϊόν διάσπασης, αλλά και στο ότι πολλοί την ταυτίζουν με τον «ΣΥΡΙΖΑ του 3%», κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πάντως, στη μάχη της κάλπης του Ιουνίου πολλά θα κριθούν από το ευρωψηφοδέλτιο που θα διαμορφώσει το νέο κόμμα. Τυχόν υποψηφιότητα του Γ. Σακελλαρίδη για την Ευρωβουλή εκτιμάται πως θα είναι ένα μεγάλο «συν», παρότι οι συζητήσεις που γίνονται με τον εκπρόσωπο της πρώτης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν, όπως λέγεται, απλώς μια θέση στη λίστα για το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά έναν ευρύτερο και «κεντρικότερο» ρόλο στην πυραμίδα της Νέας Αριστεράς. Πάντως, τυχόν συμμετοχή του Γ. Σακελλαρίδη στο ευρωψηφοδέλτιο «ακυρώνει» οριστικά κάθε προοπτική συνεργασίας με τον Κόσμο του Π. Κόκκαλη, καθώς η Νέα Αριστερά διεκδικεί μόνο μία έδρα στις επερχόμενες ευρωεκλογές.