Ας τους αφήσει να διαλυθούν ησύχως
Οανέβηκε στη σκηνή µε θόρυβο. Σαν τις Μαινάδες ή τους οπλίτες των λεγεώνων που χτυπούσαν τα ξίφη στις ασπίδες τους για να τροµάξουν τα βάρβαρα γερµανικά φύλα. Εκτός απ’ τους αρχηγούς, Μέρκελ και Σόιµπλε, οι βάρβαροι ήµασταν εµείς. Χτυπηµένοι κατακέφαλα από την οικονοµική κατάρρευση, απογοητευµένοι από τις πολιτικές µας ηγεσίες παρακολουθούσαµε την άνοδο του θιάσου χωρίς δυνατότητα και, το χειρότερο, χωρίς διάθεση να αντιδράσουµε. Μας παρέλυαν οι ενοχές µας και ο θόρυβος που προκαλούσε ο θίασος των άσπιλων. Ηρθαν για να εκδικηθούν. Σαν τις Ερινύες της δηµοκρατίας. Τον θόρυβο ανέλαβε να τον µεταλαµπαδεύσει στην πληκτική ησυχία των ευρωπαϊκών θεσµών ένας ναρκισσευόµενος υπουργός, ο οποίος είχε ποιητική αντίληψη της οικονοµίας. Τους τρέλανε µε τις φωνές του, όµως, εντέλει το µόνο που κατάφερε είναι να κλείσει τις δικές µας τράπεζες και να κινδυνεύσει η Ελλάδα να βυθισθεί στα νερά της Μεσογείου. Ο σκηνοθέτης τον απέλυσε, όµως, δεν πρόδωσε τις απαιτήσεις της τέχνης του. Υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των βαρβάρων γερµανικών φύλων και µας κυβέρνησε κουτσά-στραβά για τέσσερα χρόνια. Ωσπου το κοινό τού γύρισε την πλάτη και βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Απορίας άξιον, µετά από τόσες επιτυχίες. Ο ελληνικός λαός για µία ακόµη φορά αποδείχθηκε αχάριστος. Είχε καταψηφίσει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το 2019 καταψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα. Εκείνος παρέµεινε να υπηρετεί την τέχνη του. Στην αντιπολίτευση συνέχισε να παράγει θόρυβο. Ωσπου έπειτα από τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση και άλλα τόσα στην αντιπολίτευση κινδύνευσε να αναλάβει την αντιπολίτευση της αντιπολίτευσης.
στο τετράγωνο. Πόσο θόρυβο χρειάζονται πια για να χορτάσουν; Και ο άνθρωπος απεσύρθη στο παρασκήνιο. Ο θίασος, ωστόσο, δεν έµεινε χωρίς σκηνοθέτη. Τύχη αγαθή, ή κάποιος Ελληνας τραγελαφικός θεούλης που ήταν χαµένος στη βαθιά Αµερική έως τότε, συµµετείχε στην οντισιόν για τη διαδοχή του. Η κριτική επιτροπή τον έκρινε ως τον καταλληλότερο. Εκτοτε ορισµένοι αποχώρησαν, άλλοι περιµένουν το συνέδριο. Τι πιο πληκτικό για την πολιτική ζωή από το συνέδριο; Οµως ο Κασσελάκης κατάφερε να το κάνει θορυβώδες. Θα αλλάξουµε όνοµα και λογότυπο; Και ποιος θα είναι ο πολιτικός µας προσανατολισµός; Ποια ειλικρινέστερη οµολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως ονόµατος ή λογότυπου, δεν έχει πολιτικό προσανατολισµό; Ας τους σπλαχνισθεί ο κ. Κασσελάκης. Ας τους αφήσει να διαλυθούν ησύχως και αξιοπρεπώς. Ας µην τους αναγκάσει να εξαντλήσουν το ταλέντο τους για παραγωγή θορύβου στον µεταξύ τους πόλεµο εναντίον όλων. Ας µην κρατάει ζωντανή την ψευδαίσθησή τους ότι τελειώνει κάτι που σηµάδεψε την πορεία της χώρας. Μια παρένθεση ήταν. Μια υποσηµείωση στο βιβλίο της Ιστορίας µας.