Ο μεταμοντέρνος ολοκληρωτισμός
Στους παλιούς καλούς καιρούς της Σοβιετικής Ενωσης οι εχθροί του σοσιαλισµού κατέληγαν µε µια σφαίρα στον σβέρκο. Ο πυροβολισµός ακουγόταν ώς το διπλανό κελί. Το περιγράφει µε ακρίβεια ο Κέσλερ στο «Μηδέν και το Απειρο». Αλλοι πήγαιναν στα Γκουλάγκ της Σιβηρίας, το λοιµοκαθαρτήριο του ρωσικού απολυταρχισµού από την εποχή των Τσάρων. Η αποσταλινοποίηση εκσυγχρόνισε και τη µορφή της κάθαρσης της σοβιετικής αγνότητας από τα µολυσµένα κύτταρά της. Τους έστελνε στα ψυχιατρεία. Αναµενόµενο, αφού έπρεπε να είσαι ελαφρώς σαλεµένος για να αντισταθείς στο καθεστώς. Ολα αυτά όµως γίνονταν εν κρυπτώ και παραβύστω. Οι απόηχοί τους µόνον ξεπερνούσαν το Σιδηρούν Παραπέτασµα και έφταναν εις ώτα µη ακουόντων. Ο Σαρτρ, αρχιερέας της προοδευτικής διανόησης, είχε αποφανθεί ότι δεν πρέπει να «µιλάµε για όσα συµβαίνουν στη Σοβιετική Ενωση για να µην απογοητεύσουµε την Μπιγιανκούρ» – βιοµηχανικό προάστιο των Παρισίων. Το Σιδηρούν Παραπέτασµα γκρεµίστηκε, η επικοινωνία µε τον υπόλοιπο κόσµο άνοιξε τις Πύλες της, ήρθε ο Γκορµπατσόφ µε την Περεστρόικα και την αυτοδιάλυση της αυτοκρατορίας, ο Γέλτσιν και ο Πούτιν. Η ∆ύση, για µια ακόµη φορά, έπεσε θύµα των ψευδαισθήσεών της. Με την ιδεολογική της προσήλωση στη δύναµη της δηµοκρατίας της δεν µπόρεσε να δει την επέλαση του µεταµοντέρνου ολοκληρωτισµού.
Η ιστορία του Αλεξέι Ναβάλνι περιγράφει τη φυσιογνωµία του νέου ολοκληρωτισµού. ∆ικηγόρος που προσπάθησε να αξιοποιήσει τα «ανοίγµατα» της δηµοκρατίας στη Ρωσία, κατέληξε δηλητηριασµένος σ’ ένα νοσοκοµείο της Γερµανίας. Οταν επέστρεψε στη Ρωσία, γνωρίζοντας ότι καµιά αντιπολίτευση δεν είναι δυνατή από εξόριστους, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε µια φυλακή κάπου στη Σιβηρία. Θα υπέθετε κανείς ότι αυτό θα έφτανε για την εξουδετέρωσή του. Οµως δεν έφτανε. Μερικές εβδοµάδες πριν από τις εκλογές οι δεσµοφύλακές του τον βρήκαν νεκρό και ώς σήµερα ακόµη το πτώµα του αναζητείται. Η ∆ύση καταγγέλλει, εξακολουθώντας αφελώς να πιστεύει πως το καθεστώς Πούτιν θα καµφθεί από τις δηµοκρατικές της επιταγές. Η µεγάλη διαφορά του ολοκληρωτισµού της µετανεωτερικότητας από τον παραδοσιακό είναι ότι επιδεικνύει τη δύναµή του. Η Σοβιετική Ενωση έκρυβε τα θύµατά της. Το καθεστώς τού Πούτιν τα επιδεικνύει ανενδοίαστα. Σαν να βγάζει τη γλώσσα στις δυτικές δηµοκρατίες για να αποδείξει, για µια ακόµη φορά, την αδυναµία τους να τον αντιµετωπίσουν. Οπως έγινε µε την Ουκρανία, έτσι και µε τον Ναβάλνι. Κι εµείς τρέχουµε για να αποκαλύψουµε την αλήθεια. Χωρίς να καταλαβαίνουµε ότι αυτό θέλει και ο Πούτιν. Να αποκαλύψουµε ότι κατάφερε να εξοντώσει τον µεγαλύτερο αντίπαλό του µερικές εβδοµάδες πριν από τις εκλογές.