«Είναι θέμα επιβίωσης. Aν δεν υπάρχει αγρότης, δεν υπάρχει Ελλάδα»

Στη γωνία όπου η Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας συναντάει τη Βασιλίσσης Αμαλίας, μπροστά από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία», γαλανόλευκες σημαίες είναι τοποθετημένες σε έναν πρόχειρο αυτοσχέδιο πάγκο. Η πραμάτεια του πωλητή δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτές. Πάνω στον πάγκο του βρίσκονται στοιβαγμένα κασκόλ στα ίδια χρώματα, ενώ προς πώληση είναι και πολλές δεκάδες σφυρίχτρες – όχι ότι χρειάζονται σε όσους έχουν μαζευτεί μπροστά στη Βουλή.

Από τα ηχεία παίζει ο δίσκος «Τα αγροτικά» (μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος, στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης, Θ. Μπακαλάκος), που κυκλοφόρησε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το 1975. «Σου λένε λόγια τρανταχτά, τον ουρανό σου τάζουν / εσύ μαζεύεις τη σοδειά, και άλλοι στην αρπάζουν». Η μουσική υπόκρουση διακόπτεται συχνά από δηλώσεις μελών της επιτροπής των μπλόκων. Στο κεντρικό πανό γράφει «Αγώνας για να μείνουμε στη γη μας». Κάποιοι κτηνοτρόφοι είναι εδώ με κουδούνες. Αλλοι χτυπούν κάθε τόσο τις γκλίτσες τους στον δρόμο.

Στο Σύνταγμα το μήνυμα που στέλνει ο αγροτικός κόσμος είναι δυνατό. Οι κόρνες των αγροτικών μηχανημάτων καλύπτουν τις φωνές των συγκεντρωμένων,

των πλανόδιων που ψήνουν σουβλάκια και πουλάνε μπίρες, ακόμη και τη φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου από τα ηχεία. Οι περισσότεροι αγρότες, όπως λένε στην «Κ», ξεκίνησαν από τα μέρη τους προχθές το βράδυ και διανυκτέρευσαν στο Κάστρο Βοιωτίας για να φτάσουν χθες στο κέντρο της Αθήνας. Είναι εδώ για να ακουστούν τα αιτήματά τους.

«Φθηνό ρεύμα, φθηνά εφόδια,

αλλαγή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, αποζημιώσεις», συνοψίζει ο Νίκος Κούγκιας, ο οποίος καλλιεργεί κηπευτικά και ντομάτες στη βόρεια Εύβοια. «Είναι θέμα επιβίωσης, δεν είναι μόνο για να περάσει η χρονιά, ζητούμε να παρθούν μέτρα ώστε να λυθούν χρόνια ζητήματα, αν δεν υπάρχει αγρότης δεν υπάρχει Ελλάδα», συμπληρώνει ο Απόστολος Χατζηγιάννης, που στέκει όρθιος

πάνω στις ρόδες του γαλάζιου τρακτέρ του. «Δεν είχε κανένας όρεξη να κατέβει με τα τρακτέρ στην Αθήνα – η ανάγκη μάς έφερε εδώ», τονίζει.

Αγρότες από την Ιστιαία λένε πως το κόστος παραγωγής έχει ανέβει υπερβολικά. «Η χρονιά πήγε χάλια, πιο χάλια δεν γινόταν, πάθαμε ζημιά από τον καιρό και δεν είχε τιμές», αναφέρει ο Βαγγέλης. «Οταν ένα προϊόν φεύγει από εμάς με 40

λεπτά και φτάνει στον αγοραστή με τιμή 3,5 ευρώ, τι φταίει ο αγρότης για την ακρίβεια;», ρωτάει ο Γιάννης μέσα από το τρακτέρ του.

Δεν έφτασαν εδώ όλοι με τα τρακτέρ τους. «Ηρθαμε με λεωφορεία και αγροτικά μηχανήματα», λέει ο Βασίλης Τσιμερίκας, ο οποίος καλλιεργεί ελιές στα Βραστά Χαλκιδικής, τονίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να λείπει από την κινητοποίηση

των αγροτών. «Το κόστος παραγωγής τριπλασιάστηκε τα τελευταία χρόνια», αναφέρει, «και στη Χαλκιδική έχουμε σοβαρό πρόβλημα και με το κτηματολόγιο που έχει μεγάλη απόκλιση από τους δασικούς χάρτες».

Ο Αντώνης Παπαϊωάννου, ο οποίος καλλιεργεί βαμβάκι, κρεμμύδια, σιτάρι και καλαμπόκι στο Κάστρο, έχει παρκάρει το τρακτέρ του ακριβώς μπροστά στη Βουλή, πάνω στα μάρμαρα που οδηγούν στα σκαλοπάτια της. «Χρειαζόμαστε αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο, φθηνό αγροτικό ρεύμα, αναδιοργάνωση του κανονισμού του ΕΛΓΑ, αποζημιώσεις για τις καταστροφές που υπέστη η Θεσσαλία από τις πλημμύρες», λέει στην «Κ». Δεν χάθηκε μόνο η σοδειά, δηλώνει, αλλά και ο εξοπλισμός.

Παρότι, όπως και οι περισσότεροι συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο, ο Αντώνης Παπαϊωάννου δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι κάτι θα αλλάξει με την παρουσία των αγροτών στην πρωτεύουσα, τονίζει πως δεν θα τα παρατήσουν αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. «Εχουμε την εντύπωση ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ανάλγητη», λέει στην «Κ», «αλλά είμαστε τόσο αποφασισμένοι που μπορεί να κάτσουμε εδώ και δέκα μέρες – θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια, το αγροτικό ζήτημα δεν έχει πισωγύρισμα».