Σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ ο καθαρισμός των φρεατίων
Στην αρμοδιότητα της ΕΥΔΑΠ περνούν ο καθαρισμός και η συντήρηση των φρεατίων των ομβρίων υδάτων σε όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής – και αντιστοίχως στην ΕΥΑΘ για τη Θεσσαλονίκη. Επίσης, στο σχέδιο νόμου προβλέπονται το πεδίο αρμοδιότητας και ο τρόπος λειτουργίας του νεοσύστατου Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, αλλά και το νέο σύστημα για τη διαχείριση των δασών, με σκοπό τον καθαρισμό τους από τη βιομάζα. Πιο συγκεκριμένα:
• Tα φρεάτια στην ΕΥΔΑΠ. Με το σχέδιο νόμου επαναφέρεται η αρμοδιότητα για τη συντήρηση και ορθή λειτουργία των φρεατίων ομβρίων υδάτων της «περιφέρειας πρωτευούσης» (όλων των δήμων Αθήνας και Πειραιά) στην ΕΥΔΑΠ, με αντίστοιχη αφαίρεση της αρμοδιότητας από την Περιφέρεια Αττικής και το υπουργείο Υποδομών. Αντιστοίχως, στην ΕΥΑΘ περιέρχονται τα φρεάτια ομβρίων όλης της περιοχής ευθύνης της. Οσον αφορά τη συντήρηση του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος, του δικτύου αγωγών που μεταφέρουν νερό στα διυλιστήρια της Αθήνας, προβλέπεται ότι θα είναι για τρία χρόνια υπό την ΕΥΔΑΠ και μετά την παρέλευση αυτών θα υπογραφεί νέα σύμβαση με την ΕΥΔΑΠ Παγίων και το Δημόσιο. Αυτή η υπόθεση είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο έπειτα από απόφαση του ΣτΕ να μην επιτρέψει την ανάθεση σε ιδιώτη της συντήρησης αυτού του δικτύου.
• Ο Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΟΔΥΘ). Θα είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού
δικαίου (Α.Ε.) με έδρα τη Λάρισα και παραρτήματα σε Τρίκαλα, Βόλο και Καρδίτσα. Θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Περιβάλλοντος και, αναλόγως του αντικειμένου, των υπουργείων Υποδομών και Αγροτικής Ανάπτυξης. Σκοπός της εταιρείας είναι «η εκπόνηση της στρατηγικής για την προστασία και διαχείριση των υδάτων του υδατικού διαμερίσματος Θεσσαλίας, η εποπτεία και υλοποίηση των στρατηγικών σχεδίων, ο συντονισμός και η συνεχής επίβλεψη της εφαρμογής μέτρων προστασίας και διαχείρισης».
Ετσι, μεταξύ άλλων ο νέος οργανισμός θα αναλάβει το σχέδιο
διαχείρισης λεκάνης απορροής και διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας στη Θεσσαλία, το master plan για την αντιπλημμυρική προστασία της, τον έλεγχο των δικτύων άρδευσης και των εγγειοβελτιωτικών έργων. Στη διοίκησή του θα συμμετέχουν, εκτός από τους διορισμένους από τα τρία υπουργεία, δύο εκπρόσωποι της περιφέρειας, δύο της Ενωσης Δήμων Θεσσαλίας και ένας από τους αγροτικούς συνεταιρισμούς ή το ΓΕΩΤΕΕ. Η χρηματοδότησή του θα προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, από διαχειριστικές αμοιβές για τις υπηρεσίες του, δωρεές, περιβαλλοντικά
τέλη κ.ά. Στον ΟΔΥΘ θα μεταφερθεί προσωπικό από τη Διεύθυνση Υδάτων και τη Διεύθυνση Εποπτείας ΤΟΕΒ της περιφέρειας και τη Διεύθυνση Χωροταξικής - Περιβαλλοντικής Πολιτικής της αποκεντρωμένης διοίκησης. • Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Το Μουσείο Γουλανδρή στην Κηφισιά αναγνωρίζεται μετά και την τροποποίηση του οργανισμού του ως «Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Ελλάδας». Αυτή η απόφαση είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει συζητήσεις, πρώτον γιατί δεν είναι ξεκάθαρο αν το μουσείο θα παραμείνει ιδιωτικό ή θα περάσει
στον έλεγχο του Δημοσίου (καθώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ένας ιδιωτικός φορέας «εθνικός»). Κατά δεύτερον, τα μουσεία φυσικής ιστορίας είναι κατά κανόνα επιστημονικοί οργανισμοί όχι μόνο με εκπαιδευτικό έργο (στο οποίο το Μουσείο Γουλανδρή έχει πολλά να επιδείξει), αλλά και πρωτογενές ερευνητικό έργο, συμμετέχοντας στη μελέτη της βιοποικιλότητας.
• Ανώτατα ύψη κτιρίων. Εν αναμονή των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα ανώτατα ύψη των κτιρίων, το υπουργείο Περιβάλλοντος σπεύδει να περάσει σε διάταξη νόμου
αυτό που ήδη έχει αναφέρει σε εγκυκλίους του σχετικά με τα ανώτατα ύψη των κτιρίων. Οπως αναφέρεται, η πριμοδότηση που δίνει ο οικοδομικός κανονισμός (με πράσινες στέγες κ.ά.) δεν ισχύει σε περιοχές «που βάσει Προεδρικών Διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων έχουν υπαχθεί σε καθεστώς ειδικής προστασίας (ως αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικοί τόποι, παραδοσιακοί οικισμοί και παραδοσιακά τμήματα πόλης) ή που το ύψος τους έχει καθοριστεί με γνώμονα την αντιμετώπιση της σεισμικής επικινδυνότητας, λόγω ασφάλειας εναέριας κυκλοφορίας, πλησίον αεροδρομίων, ή
αφορούν σε περιπτώσεις διατηρητέων κτιρίων και μνημείων».
• Φέρουσα ικανότητα τουριστικών περιοχών. Προβλέπεται ότι με απόφαση υπουργού θα ανατεθούν «ορισμένες ειδικές μελέτες εκτίμησης φέρουσας ικανότητας», οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν για την απόκτηση εμπειρίας και την περαιτέρω προώθηση του θεσμού. Οπως φαίνεται, το υπουργείο προωθεί χωρίς διαφάνεια τέτοιες μελέτες, πιθανότατα για περιοχές (λ.χ. Πάρος, Μύκονος) όπου το ΣτΕ έχει σταματήσει μεγάλες τουριστικές επενδύσεις.
• Διαχείριση δασών. Επιτρέπεται η σύσταση ενώσεων προσώπων, μελών δασικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών εταιρειών (υβριδικά σχήματα) για τη διαχείριση δασών, σε ποσόστωση 50-50. Τα υβριδικά σχήματα μπορούν να αναλαμβάνουν τη διαχείριση και εκμετάλλευση δημοσίων δασών ή μεμονωμένων μονάδων. Ο συνδυασμός των περιοχών που θα επιλεγούν θα στηρίζεται σε συνδυασμό πρόσβασης, δυσκολίας, στον κίνδυνο πυρκαγιάς κ.ά. Οι ανάδοχοι θα επιδοτούνται ετησίως με βάση τα έσοδα από τους πλειστηριασμούς δικαιωμάτων ρύπων του θερμοκηπίου ή άλλους δημόσιους πόρους. Το ποσό της επιδότησης υπολογίζεται ως έσοδο της πώλησης της βιομάζας, πολλαπλασιαζόμενο επί ένα συντελεστή δυσκολίας.
Επιτρέπεται η σύσταση ενώσεων προσώπων, μελών δασικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών εταιρειών για τη διαχείριση δασών.
Αίσθηση προκαλεί ρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα σε τουριστικές επιχειρήσεις να νομιμοποιήσουν έργα που έχουν κάνει παράνομα σε κοίτη ρέματος.
Αλλες ρυθμίσεις
• Προβλέπεται ότι όταν η εκπόνηση ενός ειδικού πολεοδομικού σχεδίου «εκκινείται» από τον ιδιοκτήτη της έκτασης (λ.χ. σε μια τουριστική επένδυση, που είναι το πλέον σύνηθες), τότε παραλείπεται η διαδικασία δημοσιότητας του νόμου. Επίσης δημιουργείται μια διαφορετική διαδικασία για την παραλαβή τεχνικής υποδομής, όπως έργα κυκλοφοριακού χαρακτήρα, από το Δημόσιο.
• Με μια μάλλον περιπτωσιολογική ρύθμιση δίνεται η δυνατότητα σε τουριστικές επιχειρήσεις να νομιμοποιήσουν τα έργα που έχουν κάνει παράνομα (χωρίς άδεια και εγκρίσεις) σε κοίτη ρέματος. Οπως προβλέπεται, ο ιδιοκτήτης της αυθαιρεσίας πρέπει να τεκμηριώσει στην περιφέρεια την παροχετευτικότητα της ροής υδάτων στη νέα κοίτη μέσα σε ένα έτος.