Ενα αξεπέραστο «Ταξίδι στο Τόκιο»
Καλές οι σύγχρονες ταινίες με τα προχωρημένα ειδικά εφέ, τις εντυπωσιακές εικόνες ή τις μοντέρνες μετα-αφηγήσεις, ωστόσο αξίζει κανείς πού και πού να επιστρέφει πίσω στα... βασικά ή στα «Fundamentals of Cinema», όπως αποκαλεί το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον κύκλο εννέα κλασικών ταινιών που παρουσιάζει διαδοχικά με στόχο να προσφέρει τη δυνατότητα στο κοινό να τις απολαύσει όπως τους αρμόζει στη μεγάλη οθόνη.
Το μαγευτικό «Ταξίδι στο Τόκιο» του Ιάπωνα Γιασουτζίρο Οζου, που ενθουσίασε το κοινό στο Ολύμπιον, έρχεται την
προσεχή Δευτέρα (8 μ.μ.) στην Αθήνα και τον κινηματογράφο Δαναό. Τι εστί όμως Οζου και «Ταξίδι στο Τόκιο», το φιλμ που κλείνει την περίφημη τριλογία της Νόρικο, της ηρωίδας με τρεις διαφορετικές υποστάσεις, την οποία ενσαρκώνει η σπουδαία Σετσούκο Χάρα;
Πρώτα από όλα σινεμά, στην πιο αγνή, ανεπιτήδευτη και παράλληλα συναισθηματικά πλούσια μορφή του. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, οι οποίοι φτάνουν από την επαρχία στο Τόκιο προκειμένου να επισκεφθούν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.
Η φιλοξενία των τελευταίων ωστόσο θα αποδειχθεί λιγότερο
θερμή από ό,τι περίμεναν. Ο Οζου κρατάει την κάμερά του χαμηλά, ορίζοντας το ανθρώπινο μέτρο και ταυτόχρονα εστιάζοντας στις πιο απλές, αλλά πολύ αποκαλυπτικές πτυχές της καθημερινότητας. Η μεταπολεμική Ιαπωνία, ανυπόμονη να αγκαλιάσει ένα νέο δυτικότροπο μοντέλο, όπου κυριαρχούν οι γρήγοροι ρυθμοί και ο ατομισμός, αφήνει πίσω τις παραδοσιακές αξίες και την ευγένεια που εκπροσωπούν οι ηλικιωμένοι γονείς. Αυτή η έλλειψη επικοινωνίας αλλά και ενσυναίσθησης που αφορά ουσιαστικά όλες τις γενιές, μπαίνει εδώ στο επίκεντρο, καθιστώντας το έργο του Οζου διαχρονικό και αξεπέραστο.