Πότε είναι η πιο ασφαλής μέθοδος για τη μητέρα και το μωρό
Οι «μη καλά καμωμένες προκλήσεις» κρύβονται πίσω από τον μεγάλο αριθμό καισαρικών τομών στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον δρα Γεώργιο - Κωνσταντίνο Παπαϊωάννου, μαιευτήρα γυναικολόγο, ειδικό σε εμβρυομητρική ιατρική και κυήσεις υψηλού κινδύνου. «Η πρόκληση τοκετού έχει στοχοποιηθεί ως αιτία αύξησης των καισαρικών, ωστόσο αυτό δεν ισχύει• αν γίνει σωστά συμβάλλει στη μείωση των καισαρικών», απαντάει. «Εκτός από την πρόκληση που πραγματοποιείται για ιατρικούς λόγους μητέρας ή εμβρύου,
τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος και η πρόκληση τοκετού σε ανεπίπλεκτες κυήσεις περί τις 39 εβδομάδες κύησης, αφού πρόσφατη βιβλιογραφία αναδεικνύει την ασφάλεια της διαδικασίας για τη μητέρα και το έμβρυο», προσθέτει ο ίδιος. Το Βασιλικό Κολέγιο Μαιευτήρων - Γυναικολόγων και το National Institute of Clinical Excellence (NICE) της Μ. Βρετανίας συνιστούν την πρόκληση τοκετού σε όλες τις ανεπίπλεκτες κυήσεις μετά τις 41 εβδομάδες.
Τα οφέλη αφορούν τόσο το μωρό όσο και τη μητέρα. «Τα νεογνά που γεννήθηκαν μετά από πρόκληση στις 39 εβδομάδες είχαν λιγότερη αναπνευστική δυσχέρεια και μικρότερη διάρκεια παραμονής στη μονάδα νεογνών», λέει ενδεικτικά για ορισμένα ευρήματα ο δρ Παπαϊωάννου. Για τις μητέρες η πρόκληση στις 39 εβδομάδες αποδεικνύεται ότι μείωσε τον αριθμό των καισαρικών και την πιθανότητα υπερτασικής νόσου της κύησης. «Μια σοβαρή επιπλοκή του κολπικού τοκετού είναι το περινεϊκό τραύμα, σοβαρά περινεϊκά τραύματα παρατηρούνται σε περίπου 1 στις 20 γυναίκες που έχουν γεννήσει κολπικά», εξηγεί ο δρ Παπαϊωάννου. Σε μια μελέτη 1,5 εκατ. κυήσεων βρέθηκε ότι η πρόκληση τοκετού στις 39 εβδομάδες σχετίζεται με περίπου 37% μείωση του κινδύνου για τραύμα της μητέρας κατά τον τοκετό, καθώς και την πιθανότητα υποβοηθούμενου τοκετού (αναρροφητικής και μεταλλικής εμβρυουλκίας). «Επίσης επιβεβαίωσε τη μείωση των καισαρικών στις πρωτοτόκους εγκύους που υποβάλλονται σε πρόκληση στις 39 εβδομάδες σε σχέση με αυτές που δεν κάνουν».
Ωστόσο, ειδικά στη χώρα μας είναι συχνό φαινόμενο οι αποτυχημένες προκλήσεις. «Αυτές οφείλονται στη μη χρήση ή μη σωστή χρήση προσταγλανδινών για την ωρίμανση του τραχήλου, αλλά και στο μικρό χρονικό διάστημα από την έναρξη της πρόκλησης μέχρι την απόφαση για καισαρική, δεδομένου ότι μια επιτυχής πρόκληση διαρκεί συνήθως από 12 έως 24 ώρες». Στους παράγοντες που οδηγούν σε αποτυχία, ο δρ Παπαϊωάννου συγκαταλέγει την ακινητοποίηση της εγκύου αλλά και την αφαγία της, που την εξαντλεί.