Το άστρο της Κλάρα Μπόου αναβοσβήνει και πάλι
Παλιά δόξα του σινεμά, η Κλάρα Μπόου αναδύθηκε αναπάντεχα στην προθήκη της επικαιρότητας μετά την αναγγελία ενός νέου τραγουδιού της Τέιλορ Σουίφτ. Το τραγούδι λέγεται «Κλάρα Μπόου» και οι χιλιάδες νέοι θαυμαστές της Τέιλορ Σουίφτ ανά τον κόσμο αναρωτήθηκαν πιθανότατα ποια μπορεί να είναι η Κλάρα Μπόου. Βέβαια, ακόμη και αρκετοί παλαιότεροι έχουν ξεχάσει τη λάμψη αυτής της σταρ, που τη δεκαετία του 1920 ήταν ένα από τα πρώτα ονόματα του Χόλιγουντ.
Μας έκανε αυτό το δώρο η Τέιλορ Σουίφτ και ανεξάρτητα από τι θα λέει το νέο τραγούδι της, έκανε αυτό το άλμα προς την ιστορία του σινεμά και των μεγάλων αστέρων της οθόνης, τόσο μεγάλων που η δική μας εποχή δεν μπορεί να διανοηθεί τη λάμψη τους. Ειδικά η Κλάρα Μπόου ήταν ίνδαλμα. Δύσκολο να το φανταστεί κανείς σήμερα, γιατί η Μπόου δεν ήταν κινηματογραφική καλλονή όσο άλλες σταρ του 1925, αλλά ήταν μια θαυμαστή κατασκευή του σταρ σίστεμ της εποχής. Ωστόσο, ας μην την αδικούμε... Μπορεί κανείς να δει τις βωβές ταινίες της και να διαπιστώσει ότι εκείνο το νέο, τότε, πρόσωπο του Χόλιγουντ είχε κάτι εντελώς δικό του, κάτι εξαιρετικά χαριτωμένο και ελκυστικό. Η Κλάρα Μπόου ενσάρκωνε το μοντέρνο κορίτσι, που ήταν τόσο λαϊκό ίνδαλμα όσο και άπιαστο όνειρο. Αυτό που ονόμασε η ποπ κουλτούρα «σεξ απίλ», η δεκαετία του '20 το ονόμασε «It», αυτό το κάτι, το «νακ» που έλεγαν αργότερα. «It» ήταν η μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία της Κλάρα Μπόου, ταινία του 1927, όπου έλαμψε σαν το κορίτσι της διπλανής πόρτας που έστελνε κύματα ερωτισμού. Η Κλάρα Μπόου, με τα κοντά μαλλιά, τα κλος καπέλα, τις κοντές φούστες, όπως όλες οι «φλάπερ» του 1925-1928, είχε τα χείλια καρδιά, τα ζωγραφισμένα σαν κλωστή φρύδια και τη σωστή κουκλίστικη αναλογία.
Εκανε το μεγάλο «μπαμ», αυτή, ένα λαϊκό κορίτσι γεννημένο λίγο μετά το 1900, που στη ζωή του όμως δεν έμελε να ευτυχήσει. Με πολλά ψυχολογικά θέματα, με ροπή στο αλκοόλ, με την αγωνία να σταθεί ο πραγματικός εαυτός της δίπλα στην κατασκευασμένη εικόνα της, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τη δεκαετία του 1930, όταν είχε ήδη γυρίσει μερικές ομιλούσες ταινίες με μέτρια επιτυχία. Πέθανε το 1965 σε ηλικία μόλις 60 ετών, ξεχασμένη και απομονωμένη, όταν ο κόσμος είχε αλλάξει εντελώς και οι σταρ του βωβού ήταν μονάχα νοσταλγικό θέμα για αφιερώματα στα περιοδικά.