Η σοφή παρέμβαση ενός σοφού ποιμενάρχη
Είχε προηγηθεί ο μητροπολίτης Πειραιά, ο οποίος έδωσε γραμμή για να αποκλείονται από τις εκδηλώσεις της Εκκλησίας όσοι βουλευτές ψήφισαν το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Τη γραμμή ακολούθησε πριν από λίγες ημέρες ο αρχιμανδρίτης Ηλιούπολης, ο οποίος, κατά δήλωσή του, υποχρέωσε τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Παύλο Χρηστίδη να αποχωρήσει από την κοπή βασιλόπιτας. Συγχρόνως, παρατηρήθηκε το φαινόμενο πιστοί, με την προτροπή ιερέων, να επιδοκιμάζουν μέσα σε ναούς βουλευτές που καταψήφισαν το σχετικό νομοσχέδιο. Νομίζω ότι γίνεται αμέσως αντιληπτό πως αυτή η εικόνα δεν θυμίζει σε τίποτα χώρους θρησκευτικής κατάνυξης, καταλαγής και αγάπης. Παραπέμπει σε άλλες θρησκείες, στις οποίες κυριαρχούν ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία, οι φετφάδες και τα αναθέματα.
Ως εκ τούτου, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, αισθάνθηκε την ανάγκη να παρέμβει για να διασώσει τον χαρακτήρα της ορθόδοξης πίστης, τη γαλήνη του πληρώματος της Εκκλησίας μας, και να θέσει αποφασιστικά ένα όριο στις δραστηριότητες κάποιων φανατισμένων ιεραρχών. Ζήτησε ο μακαριώτατος τη διενέργεια εκκλησιαστικής ανάκρισης για τα όσα συνέβησαν στην Ηλιούπολη εις βάρος του κ. Χρηστίδη, μια και ήταν ορατός ο κίνδυνος, αν τη συμπεριφορά του εν λόγω αρχιμανδρίτη ακολουθούσαν και άλλοι ιερωμένοι, να κατηγορείτο η Εκκλησία για πολιτικές παρεμβάσεις, διακρίσεις και στοχοποιήσεις.
Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, η ελληνική κοινωνία διχάστηκε, διότι κάποιοι ιεράρχες επέλεξαν να μετατρέψουν τον άμβωνα σε πολιτικό βήμα και τις εκκλησίες, από χώρους αγάπης και κατάνυξης, σε χώρους συλλογής υπογραφών αποσκοπώντας σε άμεση πολιτική παρέμβαση. Μέχρι και το λάβαρο της Αγίας Λαύρας έφεραν και περιέφεραν στις λεγόμενες «λαοσυνάξεις» για να δώσουν σε αυτές εξεγερσιακή μορφή, εναντίον των «φωταδιστών». Σε αυτό το ολίσθημα τότε συνέπραξαν και πολιτικοί ηγέτες, καθώς νόμισαν ότι έτσι ασκούν τον αντιπολιτευτικό τους ρόλο. Ευτυχώς σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης τάχθηκε στο πλευρό του κ. Π. Χρηστίδη, υψώνοντας ένα φράγμα στον ολισθηρό δρόμο κάποιων ιερωμένων.
Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, η ελληνική κοινωνία διχάστηκε, διότι κάποιοι ιεράρχες επέλεξαν να μετατρέψουν τον άμβωνα σε πολιτικό βήμα και τις εκκλησίες, από χώρους αγάπης και κατάνυξης, σε χώρους συλλογής υπογραφών.
Μα πάνω από όλα η κοινωνία μας είναι τυχερή, διότι ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας είναι ένας άνθρωπος μετριοπαθής, σώφρων, με πλήρη επίγνωση και του ρόλου του και της δύναμης που διαθέτει. Θα μπορούσε να σηκώσει και αυτός το δικό του λάβαρο στο ζήτημα του επίμαχου νομοσχεδίου, που τελικά έγινε νόμος του ελληνικού κράτους. Να φιλοτεχνήσει ένα προφίλ για να εισπράξει τα «εύγε» και τα χειροκροτήματα των ακραίων. Να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του για να διχάσει. Ο Αρχιεπίσκοπος κινήθηκε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Και σήμερα, με την παραγγελία εκκλησιαστικής ανάκρισης για τον αρχιμανδρίτη Ηλιουπόλεως, επιβεβαίωσε αυτήν την πορεία της μετριοπάθειας και της σωφροσύνης. Η κοινωνία μας δεν αντέχει και άλλες διαιρέσεις, ούτε μπορεί στον 21ο αιώνα να μιλούμε για αφορισμούς και αναθέματα.