Επέστρεφε συχνά στον μονόλογο του Σπούνερ

H θεατρική οικογένεια έχασε ένα από τα πιο γοητευτικά μέλη της. Τον Ηλία Λογοθέτη. Τον γλυκό και αγαπημένο, ήρεμο και δυναμικό, νηφάλιο και στοχαστικό Hλία. Οπως κάθε σημαντικός καλλιτέχνης, ο Λογοθέτης οικοδομεί ένα σύμπαν. Μεταγράφει στον θεατρικό ρόλο τον λόγο του συγγραφέα, με βασικό υλικό του τη γλώσσα του ανθρωπίνου σώματος, μέσα από το δικό του προσωπικό ύφος, τον δικό του ψυχισμό, εκφράζοντας παράλληλα τη δική του σχέση με τον κόσμο. Αυτή η αισθητική λέει «όχι» στον βεντετισμό και την επιτήδευση και αποδέχεται

μόνο την απλότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Θα μας λείψουν κυρίως το χιούμορ και το δυνατό γέλιο του, οι ηχηρές, θεατρικά εκφρασμένες φωνές του, οι ποικίλες αναφορές στη Λευκάδα των παιδικών του «ονείρων». Σε αυτό το νησί οφείλει εκτός από τα πρώτα του θεατρικά βιώματα και όλη αυτή την τρέλα, την εξωστρέφεια, τον αυθορμητισμό, την αυθεντικότητα ενός γνήσιου Επτανήσιου.

Ηλία, δύσκολο να μιλάμε για σένα σε χρόνο παρελθοντικό. Θεατρικός και πληθωρικός σε κάθε στιγμή της καθημερινής του ζωής. Θέατρο και ζωή σε μόνιμη σχέση, διαλεκτική και αμφίδρομη. Οι κινήσεις, οι μορφασμοί, τα βλέμματα, οι υπαινιγμοί και οι σιωπές που τόσο αγαπούσε, οι «νεκρές ζώνες» που λάτρευε να διερευνά ενίοτε ως επιστήμονας και όχι μόνο ως καλλιτέχνης. Τραγουδούσε, ερμήνευε, διάβαζε μετά μανίας. Αγαπημένος του ρόλος, ο ρόλος του Σπούνερ στη «Νεκρή ζώνη» του Πίντερ (1999-2001). Εντυπωσίασε με το ύφος της ερμηνείας του στην υποκριτική φόρμα και στην τήρηση του σωστού μέτρου, κυρίως στη διάκριση σιωπής και παύσης. Οι ρυθμοί του γοήτευσαν και τον Πίντερ, που είδε την παράσταση στο «Απλό Θέατρο» το 2000 και θεώρησε την ερμηνεία του Σπούνερ ως σημείο αναφοράς

στο ευρωπαϊκό θέατρο. Ο Ηλίας βρέθηκε πραγματικά σε «νεκρή ζώνη, αυτή που μένει ακίνητη πάντα, αυτή που δεν αλλάζει ποτέ, που δεν γερνάει, μόνο μένει πάντα παγερή και αμίλητη». Ο Ηλίας επέστρεφε συχνά σε αυτόν τον μονόλογο του πιντερικού ήρωα, την ώρα που αναπολούσε την εσωτερική του ζωή, τη δημόσια εικόνα του, τις λανθασμένες επιλογές, τις αρετές που περιέσωσε. Ηταν μία από τις «επικίνδυνες αποστολές» της θεατρικής του καριέρας, έλεγε συχνά. Καλό ταξίδι, Ηλία. Η «νεκρή ζώνη» αναμένει.