Ανεξίτηλα στη μνήμη τα 57 ονόματα

Προχθές, ημέρα της βαριάς επετείου του δυστυχήματος στα Τέμπη, φοιτητές, νέα παιδιά στην ίδια πάνω-κάτω ηλικία με τα αγόρια και κορίτσια που χάθηκαν στο δυστύχημα, έγραψαν τα ονόματα των 57 νεκρών στο οδόστρωμα μπροστά στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, με κόκκινη μπογιά. Λίγες ώρες αργότερα και αφού η συγκέντρωση είχε τελειώσει, ένα συνεργείο του Δήμου Αθηναίων με πλυστικά μηχανήματα έσβησε τα ονόματα - συνθήματα, ανταποκρινόμενο στο υπηρεσιακό αίτημα του φρουραρχείου της Βουλής: «Να καθαριστεί η πλατεία και να σβηστούν τυχόν συνθήματα». Παρόμοιο αίτημα, ύστερα από κάθε συλλαλητήριο που πραγματοποιείται στο κέντρο.

Δεν χρειάστηκε πολλή ώρα για να κυκλοφορήσει η εικόνα με τα μηχανήματα καθαρισμού του δήμου επί το έργον στα social media και να ξεσπάσει μεγάλη συζήτηση για το ποιος έδωσε την εντολή. Η Ρωξάνη Μπέη, αντιδήμαρχος καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων, έσπευσε να δηλώσει ότι δεν έδωσε τέτοια εντολή. «Δηλώνω κατηγορηματικά ότι ουδέποτε έδωσα εντολή να συμβεί κάτι τέτοιο και ουδέποτε ενημερώθηκα γι’ αυτή την αδικαιολόγητη ενέργεια, η οποία με βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετη. Η κριτική που ασκείται είναι απολύτως δικαιολογημένη. Ζητώ συγγνώμη από τις οικογένειες και από τους χιλιάδες πολίτες, ανάμεσα στους οποίους ήμουν κι εγώ, που διαδήλωσαν, ζητώντας δικαιοσύνη για τα θύματα των Τεμπών», ανέφερε σε ανακοίνωσή της.

Ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας αποφάσισε να προχωρήσει ένα ακόμη βήμα πιο μακριά. «Μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή. Ο Δήμος Αθηναίων θα φροντίσει με πράξεις ώστε τα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών να μη σβηστούν ποτέ από τη συλλογική μας μνήμη. Σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο θα εισηγηθώ τη δημιουργία μνημείου για τα θύματα των Τεμπών. Ο Δήμος Αθηναίων ενώνει τη φωνή του με τη φωνή των πολιτών για την απονομή της δικαιοσύνης»,

Από κεκτημένη ταχύτητα τα συνεργεία καθαριότητας τα έσβησαν από το οδόστρωμα – Συγγνώμη ζητεί ο Δήμος Αθηναίων.

δήλωσε. Ηταν την ώρα που πολλοί νέοι ξαναέγραφαν με κόκκινη μπογιά τα ονόματα στο οδόστρωμα. Η συλλογική θλίψη είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα, που αναζητεί τρόπους να εκφραστεί, να διοχετευτεί και τα ονόματα στο οδόστρωμα ήταν ένας τρόπος να ουρλιάζουν οι νέοι άνθρωποι «γιατί». Από την άλλη, όπως είναι φανερό, εφαρμόστηκε τυπικά μια διαδικασία που είναι συγκεκριμένη και καθορισμένη γι’ αυτές τις περιπτώσεις.