Η χορογραφία της φωτιάς
Τι σχέση έχει το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με το κάψιμο αυτοκινήτων στα Εξάρχεια; Ο,τι σχέση είχε το μνημόνιο με τη δολοφονία τριών ανθρώπων διά του εμπρησμού στη Μarfin. Ο,τι σχέση έχουν οι μολότοφ που πέφτουν βροχή για τα μη κρατικά ΑΕΙ, για τον κατώτατο μισθό, για, για, για...
Για την ακρίβεια, οποτεδήποτε οι πολίτες προσπαθούν μαζικώς να πουν για κάτι, ξεπηδούν μαυροφορεμένοι για να μαγαρίσουν τη διαμαρτυρία. Δεν υπάρχει κάποια συνωμοσία, σαν αυτές που διακινήθηκαν καθ' όλη τη Μεταπολίτευση. Δεν είναι «προβοκάτορες» αστυνομικοί, που προσπαθούν να κάψουν συναδέλφους τους «για να βγάλουν το κακό όνομα στην Αριστερά». Οι διαταραγμένοι ψάχνουν κάθε ευκαιρία για να ανάψουν φωτιές. Το κάνουν και με αφορμή αθλητικές διοργανώσεις. Κάποιοι δολοφόνησαν πριν από ένα μήνα έναν αστυνομικό.
Συνεπώς, οι μπάχαλοι εμφανίζονται κατά τη διάρκεια μεγάλων διαδηλώσεων όχι για να τις αμαυρώσουν, αλλά διότι μπορούν να κρυφτούν μέσα στο πλήθος. Γνωρίζουν δε ότι η αστυνομία θα τους βοηθήσει σε αυτό. Η αντίδραση των ΜΑΤ –ίσως εκ των πραγμάτων– δεν είναι έξυπνη, αλλά μαζική. Θα ρίξουν αδιακρίτως δακρυγόνα και βόμβες κρότου-λάμψης εναντίον του πλήθους, εξαγριώνοντας και όσους δεν παρανομούν.
Ετσι δημιουργείται ένα δεύτερο τείχος προστασίας των εμπρηστών. Οσοι δεν μετέχουν στα επεισόδια θα σπεύσουν να διαμαρτυρηθούν στους αστυνομικούς, για την «αναίτια επίθεση». Μπορεί να πουν και μερικά «γαλλικά», που θα θίξουν τον εγωισμό των ενστόλων. Οι τελευταίοι θα τους μπουζουριάσουν με όποιο άρθρο του Ποινικού Κώδικα μπορούν να φανταστούν. Η υπόθεση θα φτάσει στο δικαστήριο χωρίς στοιχεία και η «ευφάνταστη» απάντηση της κυβέρνησης είναι μία ακόμη έκπτωση δικαίου. Με τον νέο ποινικό κώδικα, οι αστυνομικοί μόνο κατ' εξαίρεση θα είναι υποχρεωμένοι να καταθέτουν στο δικαστήριο. Αυτό, βεβαίως, είναι αντίθετο με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την αρχή της προφορικότητας της δίκης κ.λπ. Αλλά μέχρι να καταπέσει θα καούν και μερικά χλωρά για να «δικαιωθούν» τα ξερά που μιλάνε για «εκδικητικό κράτος καταστολής».
Αλήθεια, τι απέγιναν εκείνες οι κάμερες στις στολές των αστυνομικών; Θα ήταν ίσως κατανοητή η εξαίρεση των αστυνομικών από την ποινική διαδικασία, αν το βίντεο από τη στολή του πιστοποιούσε όσα θα έλεγε στη δίκη. Η «μάτσο αντίληψη» της κυβέρνησης για τα θέματα δικαίου κρύβει τις ανεπάρκειές της (κάθε τρεις και λίγο εξαγγέλλονται οι κάμερες), αλλά δημιουργεί ένα ακόμη ιδεολογικό τείχος ιδεολογικής προστασίας των παρανομούντων. Αυτό είναι κάτι που, προϊόντος του χρόνου, επίσης θα πληρώσουμε ακριβά.