Πίεση στη Γερμανία για τα αμυντικά ομόλογα
Η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη αυτή τη στιγμή να διεξαγάγει έναν πόλεμο με τη Ρωσία χωρίς ολοκληρωμένη αμυντική πολιτική και τη σύμπραξη των ΗΠΑ και αυτό είναι κάτι που «ζυγίζει» το Βερολίνο και ο Ολαφ Σολτς, ο οποίος εμφανίζεται επιφυλακτικός και ως προς την αποστολή πυραύλων Taurus στην Ουκρανία. «Ο Σολτς θέλει να αποφύγει περαιτέρω κλιμάκωση, που θα μπορούσε να παρασύρει το ΝΑΤΟ στη σύγκρουση. Είναι κάτι που παρατηρούμε από την έναρξη του πολέμου. Τελικά, αλλάζει γνώμη όταν συνειδητοποιεί πόσο αναγκαία είναι η στήριξη προς την Ουκρανία. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη ότι δεν θέλει να στείλει τους Taurus, αλλά αυτό
φυσικά συνδέεται και με την τρέχουσα κατάσταση στις ΗΠΑ. Θέλει να είναι σίγουρος για το μέγεθος της στήριξης της Ουάσιγκτον σε περίπτωση κλιμάκωσης», εξηγεί ο Γιάννης Εμμανουηλίδης.
Ομως, ο Γάλλος πρόεδρος επέκρινε ανοιχτά τον Γερμανό καγκελάριο και για την απόρριψη έκδοσης αμυντικών ομολόγων (EU defence bonds) –ως προς την αμυντική ενίσχυση της Ευρώπης για την αντιμετώπιση του πολέμου στην Ουκρανία– καταδεικνύοντας περίτρανα τη «διάσπαση» του πάλαι ποτέ γαλλογερμανικού άξονα.
«Σε επίπεδο δηλώσεων η Γερμανία εμφανίζεται πάντα απρόθυμη», σχολιάζει η Νάταλι Τότσι, διευθύντρια του Instituto Affari Internazionali (ΙΑΙ), «ωστόσο όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, τότε ενεργεί. Η αλήθεια είναι πάντως ότι η Γερμανία έχει διανύσει αρκετό δρόμο από την έναρξη του πολέμου, περισσότερο από ό,τι η Γαλλία και παρά το γεγονός ότι θεωρητικά το Παρίσι έχει μεγαλύτερη αμυντική ικανότητα από ό,τι το Βερολίνο. Η αντιπαράθεση, βέβαια, μεταξύ των δύο επί της ουσίας καταδεικνύει τη θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ευρώπη», τονίζει. Με τη διαπίστωση αυτή συμφωνεί και ο Γιάννης Εμμανουηλίδης, που επισημαίνει παράλληλα ότι «είναι βασικά διαρθρωτικό το ζήτημα της εξαιρετικά κακής σχέσης μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας εδώ και καιρό και είναι ανησυχητικό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς στέλνει λάθος μήνυμα και μεταξύ εταίρων αλλά και στη Μόσχα. Είναι δείγμα αδυναμίας, θα έλεγα».
Κοινή αμυντική πολιτική
Απέναντι σ' αυτή τη δυστοπική προοπτική υπάρχει ανάγκη, λοιπόν, αφύπνισης εκ μέρους της Ευρώπης των πραγματικών προτεραιοτήτων και μιας περαιτέρω ενοποίησης της Ενωσης – πέρα από το όραμα μιας κοινής αμυντικής ή εξωτερικής πολιτικής–, καθώς και συγκρότησης «συμμαχίας προθύμων». Αυτό ήθελε να πετύχει επί της ουσίας ο Εμανουέλ Μακρόν, υπογραμμίζει
η Νάταλι Τότσι. «Πολλές φορές ο Μακρόν εκφράζει αυτό που και άλλοι σκέφτονται, αλλά δεν το λένε. Αρκετές φορές δεν ακολουθεί τα όσα λέει ή κάνει λάθος σε προβλέψεις, ωστόσο κατορθώνει να αφυπνίζει τους ηγέτες. Και αυτή τη φορά το πέτυχε», λέει χαρακτηριστικά. «Στη δύσκολη εξίσωση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη μεταξύ αύξησης της στήριξης στο Κίεβο και στην αποφυγή μιας περαιτέρω κλιμάκωσης, το μήνυμα που έδωσε ο Μακρόν είναι σαφές», προσθέτει. «Δεν πρέπει να αφήσουμε τη Ρωσία να κερδίσει με κανέναν τρόπο», είπε άλλωστε ο Γάλλος πρόεδρος, «γιατί διακυβεύεται η ίδια η Ευρώπη».