Η κινητοποίηση στα ιδιωτικά σχολεία και η πλατφόρμα αντι-μπούλινγκ

Τα ιδιωτικά σχολεία ήδη έχουν ξεκινήσει να κινητοποιούνται για την αντιμετώπιση των περιστατικών σχολικού εκφοβισμού και παραβατικής συμπεριφοράς των μαθητών εντός της σχολικής μονάδας. Μάλιστα, ορισμένα σχολεία έχουν λάβει σχετικές πιστοποιήσεις για την άμεση αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών, συνεργαζόμενα με ιδιώτες που προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο πρωτόκολλο ενεργειών.

Ενδεικτικά, μιλώντας στην «Κ» ο κ. Βασίλης Τσιλιόπουλος, η εταιρεία του οποίου προσφέρει ένα σύστημα αντιμπούλινγκ, περιέγραψε τα οκτώ βήματα που γίνονται μέσω μιας πλατφόρμας στην οποία θα έχουν πρόσβαση οι μαθητές, οι γονείς τους και το σχολείο:

1. Εγγραφή καθηγητών, γονέων και μαθητών στην πλατφόρμα.

2. Ορισμός από το σχολείο διαχειριστή περιστατικών.

3. Προσθήκη στην πλατφόρμα των πολιτικών αντι-μπούλινγκ και του σχεδίου διακινδύνευσης, διαθέσιμου προς προβολή από όλους τους χρήστες.

4. Δημιουργία αναφοράς από μαθητή σχετικά με το περιστατικό εκφοβισμού που υπέστη.

5. Το περιστατικό μπορούν να το δουν οι γονείς του μαθητή και ο ίδιος ο μαθητής, ώστε να ενημερώνονται για την πορεία επίλυσής του.

6. Ο διαχειριστής ενός περιστατικού ενημερώνεται και καλείται να το επιλύσει.

7. Ο διαχειριστής δημιουργεί μια έκθεση με τις διαδικασίες που ακολούθησε για να επιλύσει το περιστατικό.

8. Το σχολείο μπορεί να δημιουργήσει ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση των διαδικασιών του και να αντλήσει αντίστοιχα στατιστικά, ώστε σε συνεργασία με εμάς να βελτιώσουμε την πολιτική αντιμπούλινγκ και το σχέδιο διακινδύνευσης.

Σύμφωνα με τον κ. Τσιλιόπουλο, τo σύστημα έχει σχεδιαστεί με βάση το αναγνωρισμένο εθνικό ιταλικό πρότυπο έγγραφο «UNI PdR - 422018 - Preventing and combating bullying - Guidelines», όπου προσδιορίζονται τα κριτήρια και οι απαιτήσεις για την πρόληψη και την καταπολέμηση του εκφοβισμού όπως προβλέπονται στον κανονισμό της Ε.Ε. αριθ. 1025/2012.

Οπως ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων Χαράλαμπος Κυραϊλίδης, το εκπαιδευτήριο του οποίου έχει λάβει σχετική πιστοποίηση, «το σημαντικό είναι το σχολείο να αντιμετωπίσει το περιστατικό άμεσα, αλλά, από την άλλη, να έχει τις δικλίδες ώστε να διακρίνει πότε ένα παιδί περιγράφει την κατάσταση στις αληθινές διαστάσεις ή υπερβάλλει. Και να σημειώσουμε ότι τα περιστατικά στα οποία μπορεί να επιληφθεί το σχολείο είναι όσα γίνονται εντός του σχολικού περιβάλλοντος».

Βέβαια, σύμφωνα με τον κ. Κυραϊλίδη, «κάθε σχολείο έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά που εξαρτώνται από την περιοχή και τις κοινωνονικο-οικονομικές διαστρωματώσεις και άρα δεν απαιτείται οριζόντια αντιμετώπιση. Για παράδειγμα, οι αυστηρότερες ποινές πρέπει να ωφελούν τελικά το παιδί. Ας πούμε, η αποβολή ενός μαθητή από ένα σχολείο θα καταλήξει σε απλώς μετάθεση του προβλήματος στο δεύτερο σχολείο που θα δεχθεί τον μαθητή».

Σημασία, λοιπόν, έχει να δημιουργηθεί στο σχολικό περιβάλλον μία κουλτούρα κατά της βίας. Οπως παρατηρεί ο κ. Κυραϊλίδης, «στη Δανία υπάρχει μία ώρα την εβδομάδα κατά την οποία ο εκπαιδευτικός ρωτάει τους μαθητές πώς νιώθουν. Τους ζητάει να μιλήσουν γι’ αυτά που τους απασχολούν. Στο ελληνικό σχολείο λείπει το νοιάξιμο».