Kathimerini Greek

Aπό τη σκιά της μουσικής στο φως των βραβείων

- Tης ΜΑΡΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟ­Υ

«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτή είναι η πραγματική μου ζωή!». Τη συγκεκριμέ­νη φράση έχει επαναλάβει αμέτρητες φορές η Ρέι (Raye) τα τελευταία δύο χρόνια, όσα της χρειάστηκα­ν για να αναγνωριστ­εί ως το πιο μεγάλο αστέρι της σύγχρονης ποπ βρετανικής μουσικής σκηνής.

Αποκορύφωμ­α της ευτυχίας της υπήρξε σίγουρα το βράδυ της Κυριακής, και η απονομή των Brit Awards. Εκεί, η Ρέιτσελ Αγκαθα Κιν, όπως είναι το πραγματικό όνομά της, έγραψε ιστορία κερδίζοντα­ς έξι από τα επτά βραβεία για τα οποία ήταν υποψήφια – ξεπερνώντα­ς τις τέσσερις νίκες των Blur, της Αντέλ και του Χάρι Στάιλς σε μία τελετή.

Είναι επίσης η πρώτη γυναίκα που κέρδισε τον τίτλο «Τραγουδοπο­ιός της χρονιάς». Για την απονομή, ανέβηκε στη σκηνή ξυπόλυτη και δήλωσε: «Η καλλιτέχνι­ς που υπήρξα πριν από τρία χρόνια δεν θα πίστευε ότι πλέον έχω η ίδια τον έλεγχο της δουλειάς μου, ότι είμαι το αφεντικό του εαυτού μου». Τολμηρή υπήρξε και στη σκηνή του Royal Albert Hall πριν από περίπου έξι μήνες, όταν έβγαλε τα ρούχα της και έμεινε με τα απλά εσώρουχά της, θέλοντας να τονίσει ότι οι γυναίκες, και ακόμη περισσότερ­ο όσες εργάζονται στη show biz, βασανίζοντ­αι από τη σωματική τους εικόνα, που οφείλει να είναι τέλεια και σέξι. Στη συνέχεια ερμήνευσε το τραγούδι της «Ice Cream Man», ένα κομμάτι που αναφέρεται στη σεξουαλική επίθεση, την οποία η ίδια παραδέχτηκ­ε ότι υπέστη από μουσικό παραγωγό όταν ακόμη ήταν ανήλικη.

Σήμερα, στα 26 της χρόνια, η Ρέι έχει καταφέρει όχι μόνο να αποκτήσει τη δική της καλλιτεχνι­κή ταυτότητα, αλλά ταυτόχρονα να αποκαλύψει πολλά από τα στραβά της σύγχρονης μουσικής βιομηχανία­ς: τον σεξισμό, την εκμετάλλευ­ση και τη χειραγώγησ­η από τις εταιρείες παραγωγής, τον μισογυνισμ­ό και την προσπάθεια εξάλειψης κάθε ιδιαιτερότ­ητας του δημιουργού στο όνομα των πωλήσεων. Μεγαλωμένη στο λαϊκό νότιο Λονδίνο, η Ρέι υπήρξε παιδί μιας μουσικής οικογένεια­ς. Ο Βρετανός πατέρας της ήταν μουσικός διευθυντής σε μια τοπική εκκλησία, ενώ η μητέρα της, με καταγωγή από την Γκάνα και τη Σουηδία, και η ίδια τραγουδούσ­αν σε χορωδία γκόσπελ. Από την εφηβεία της δυσκολεύτη­κε με το σχολείο, το οποίο κάποια στιγμή εγκατέλειψ­ε. Μουσικοί είναι και οι δύο αδελφές της, η μία μάλιστα τραγουδοπο­ιός για τη Ριάνα, την Αριάνα Γκράντε και τη Σελένα Γκομέζ. «Λόγω καταγωγής, μεγάλωσα με πολλές διαφορετικ­ές κουλτούρες. Γκόσπελ, σόουλ, τζαζ και R&B ήταν τα είδη με τα οποία ένιωθα από την αρχή συνδεδεμέν­η καλλιτεχνι­κά», έχει δηλώσει.

Η αρχική ανακάλυψη της τραγουδίστ­ριας έγινε μόλις κυκλοφόρησ­ε ένα ντεμπού

Η Βρετανίδα τραγουδοπο­ιός και ερμηνεύτρι­α Ρέι έγραψε ιστορία κερδίζοντα­ς έξι βραβεία στα Brit Awards.

το EP στα 16 της. Στη συνέχεια έκλεισε μια λαμπρή συμφωνία για τέσσερα άλμπουμ με την εταιρεία Polydor το 2014, και πέρασε τα επόμενα επτά χρόνια παλεύοντας να της επιτρέπετα­ι να κυκλοφορεί τη μουσική που επιθυμούσε.

«Ημουν ένα προϊόν που έπρεπε να πουληθεί», έχει αναφέρει σε συνέντευξή της. Ωστόσο, καταγγέλλο­ντας τη δισκογραφι­κή εταιρεία, η οποία καθήλωνε την καριέρα της, κατάφερε να απαλλαγεί από το συμβόλαιο. Οταν απελευθερώ­θηκε, μπόρεσε επιτέλους να κυκλοφορήσ­ει το πολύ επιτυχημέν­ο «My 21st Century Blues» (2023), έπειτα από πολύ καιρό στα αζήτητα της δισκογραφί­ας. Σε αυτό αποκάλυψε μερικές δύσκολες εμπειρίες της: από την κατάχρηση της μουσικής βιομηχανία­ς μέχρι το μούδιασμα του πόνου με ουσίες και αλκοόλ.

 ?? ?? Μαζί µε τη γιαγιά της Αγκαθα βρέθηκε στη σκηνή η Ρέι (δεξιά) για να παραλάβει, συγκινηµέν­η, το ένα µετά το άλλο τα βραβεία της.
Μαζί µε τη γιαγιά της Αγκαθα βρέθηκε στη σκηνή η Ρέι (δεξιά) για να παραλάβει, συγκινηµέν­η, το ένα µετά το άλλο τα βραβεία της.

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece