Η ωραία κοιμωμένη

Πριν από µερικές ηµέρες, ο πρόεδρος Μακρόν δήλωσε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να συµµετάσχει µε ανθρώπινο δυναµικό στην Ουκρανία. Η δήλωσή του δεν έγινε δεκτή µε ιδιαίτερο ενθουσιασµό από τους υπόλοιπους ηγέτες, µεταξύ τους και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό θα σήµαινε µια απευθείας σύγκρουση της Ευρώπης µε τη Ρωσία. Ο Μακρόν υποχώρησε, εξηγώντας ότι εννοεί συµβουλευτικό και όχι µάχιµο προσωπικό. Η Ρωσία αποκάλυψε ότι αυτό δραστηριοποιείται ήδη στον πόλεµο της Ουκρανίας. Και µετά ήρθαν οι υποκλοπές από τη Γερµανία. ∆εν µας αποκάλυψαν τίποτε καινούργιο, εκτός από τα κενά των γερµανικών υπηρεσιών. Κάτι δεν πάει καλά µε τη Γερµανία. Η φρεγάτα της στην Ερυθρά αποπειράθηκε να καταρρίψει ντρόουν. ∆εν ξέρω ποιο είναι σοβαρότερο. Οτι αστόχησε ή ότι το ντρόουν ήταν συµµαχικό; Αυτά, όµως, είναι υποσηµειώσεις. Το κυρίως θέµα είναι η Ρωσία. Με αφορµή τις δηλώσεις του Μακρόν, ο πρόεδρος Πούτιν υπενθύµισε πως η Ρωσία διαθέτει πυρηνικά όπλα και δεν θα διστάσει να τα χρησιµοποιήσει αν δεχθεί επίθεση από την Ευρώπη. ∆ικαιολογηµένος πανικός. Η διάρρηξη της µεταπολεµικής συνθήκης, ότι τα πυρηνικά όπλα τα κατασκευάζουµε για να µην τα χρησιµοποιήσουµε. Αν θες ειρήνη ετοιµάσου για πόλεµο· Para bellum. Και αν θέλεις πόλεµο; Ο Πούτιν, αν µη τι άλλο, έχει την ειλικρίνεια να κάνει ό,τι λέει. Ηθελε εισβολή στην Ουκρανία; Την έκανε, σε πείσµα των Ευρωπαίων ηγετών. Οφείλουµε να εκλάβουµε στην κυριολεξία την απειλή του για τη χρήση πυρηνικών όπλων. Και, επιτέλους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να αντιληφθούν ότι ο Πούτιν δεν σκέφτεται µε τον ίδιο τρόπο που σκέφτονται αυτοί.

Ποιο είναι το µέλλον του πολέµου στην Ουκρανία; Μια νίκη της Ρωσίας θα σηµάνει ήττα της Ευρώπης. Οµως η Ευρώπη µόνη της δεν µπορεί να βοηθήσει την άµυνα της Ουκρανίας. Χρειάζεται τη συνδροµή των ΗΠΑ. Και ποια θα είναι η έκβαση του πολέµου αν αναλάβει ο Τραµπ τις ΗΠΑ; Θα αφήσει τους Ουκρανούς στη µοίρα τους, ενώ στο άλλο µεγάλο µέτωπο κατά της ∆ύσης θα ενισχύσει τις πιο ακραίες δυνάµεις του Ισραήλ; Ηρθε η ώρα της Ευρώπης; Μεγάλη κουβέντα. Οι προοπτικές της διεθνούς κατάστασης, όµως, προς τα εκεί δείχνουν. Είναι η Ευρώπη σε θέση να αναλάβει τον ιστορικό της ρόλο; Μπορούν οι ευρωπαϊκές δυνάµεις να απογαλακτισθούν από τη στρατιωτική εξάρτησή τους από τις ΗΠΑ; Και το κυριότερο. Είναι θέµα προϋπολογισµού; Ή µήπως είναι θέµα νοοτροπίας; Η «ωραία κοιµωµένη» περιµένει το φιλί του πρίγκιπα για να την ξυπνήσει; Απλώς στα παραµύθια του καιρού µας δεν υπάρχουν πρίγκιπες. Τον ρόλο τους τον έχει αναλάβει η δηµοκρατική εγρήγορση. Και αυτή είναι που κινδυνεύει στη σηµερινή Ευρώπη.