Η Κυριακή της Ορθοδοξίας
Δεν ανήκω σε όσους θα περίµεναν η Εκκλησία να ταχθεί υπέρ του γάµου των οµόφυλων ζευγαριών. Εκαστος εφ’ ω ετάχθη. Ο ρόλος της Εκκλησίας είναι να υπερασπίζεται τον γάµο ως Μυστήριο. Το ζήτηµα όµως δεν είναι εκεί. Το ζήτηµα είναι πώς η Εκκλησία υπερασπίζεται τους δεσµούς της µε την κοσµική πολιτεία. Και η απόφαση της Ιεραρχίας να µην εορτάσει την Κυριακή της Ορθοδοξίας από κοινού µε την πολιτειακή ηγεσία, αλλά κατά µόνας, περισσότερες απορίες προκαλεί παρά δίνει απαντήσεις για τη θέση της. Αντί για τη Μητρόπολη, που είναι το έθιµο, θα την εορτάσουν στη Μονή Πετράκη για να δείξουν την αποστροφή τους στη στάση της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας απέναντι στον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών. Η πρώτη µου αντίδραση, όταν το άκουσα, είναι ότι οι ιεράρχες φέρονται σαν κακοµαθηµένα παιδιά. Κοινώς, κάνουν µούτρα. Με όλον τον σεβασµό, θεωρώ ότι αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας τιµάται η αποκατάσταση της λατρείας των ιερών εικόνων και κειµηλίων. Κλείνει την περίοδο της Εικονοµαχίας, κατά την οποία η κυριαρχία των Ισαύρων πραγµατοποίησε µεγάλες µεταρρυθµίσεις, ανάµεσά τους και η κατάργηση της δουλοπαροικίας, όπως γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος. Την αποκατάσταση της λατρείας των εικόνων επέβαλε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842 και έκτοτε είναι γιορτή που τη µοιράζεται η Εκκλησία µε την κοσµική εξουσία. Πώς είναι δυνατόν η Εκκλησία, τοποτηρητής των παραδόσεων, να γυρνάει την πλάτη της στο έθιµο εξαιτίας µιας απόφασης της κοσµικής εξουσίας; ∆εν αντιλαµβάνεται ότι υπονοµεύει την ίδια της την υπόσταση;
Παιδιάστικη αντίδραση. Κάνουµε µούτρα σε ό,τι δεν µας ταιριάζει. Απλώς, αν και δεν είναι ο ρόλος µου, θέλω να υπενθυµίσω ότι η πνευµατική ισχύς τους στηρίζεται στον σεβασµό θεσµών, που αδιαφορούν για τα γούστα τους. Γι’ αυτό τους λέµε και τους αποδεχόµεθα ως ιερούς. Ενας απ’ αυτούς είναι και η Κυριακή της Ορθοδοξίας, 42 ηµέρες πριν από το Πάσχα, που εορτάζεται από κοινού µε τη θρησκευτική και την πολιτειακή ηγεσία. Εκτός κι αν θέλουν να µας πουν οι ιεράρχες ότι επιθυµούν τον διαχωρισµό τους από την πολιτεία. ∆εν νοµίζω ότι σκοπός τους είναι να υπερσκελίσουν όσους το υποστηρίζουν. Παρ’ όλα αυτά, δεν µπορώ να πω ότι δεν κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους.Η Εκκλησία αστοχεί όποτε παρεµβαίνει στην κοσµική εξουσία. Και χάνει πάντα κάτι από τη δύναµή της. Οπως έχασε όταν αντιστάθηκε στην κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύµατος στις ταυτότητες, έτσι χάνει και τώρα µε την αντίδρασή της στον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών.