Σκάβοντας και ξανασκάβοντας

Είναι κάποιες μικρές ειδήσεις, που λόγω της επανάληψης συνηθίζουμε τον παραλογισμό τους. Διαβάζουμε, για παράδειγμα: «Στη διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων στην οδό 25ης Μαρτίου στο Χαλάνδρι προχώρησαν οι Αρχές λόγω θραύσης αγωγού της ΕΥΔΑΠ. Εξαιτίας της διακοπής κυκλοφορίας αυξημένη είναι η κίνηση στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου».

Αναφέραμε πολλάκις ότι «όλοι σκάβουν παντού και ασταμάτητα». Τον οργασμό εκσκαφής ακούμε στα δελτία κίνησης που μεταδίδουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί. Κάθε μέρα ακούμε ότι «πρέπει να κάνουν υπομονή οι φίλοι οδηγοί» διότι τα έργα στην οδό τάδε δημιούργησαν ασφυκτικό μποτιλιάρισμα. Υπάρχει δε και η μόνιμη επωδός, «μα αυτή την ώρα βρήκαν να κάνουν τα έργα;», αν και

όλοι ξέρουμε ότι οι δρόμοι είναι λίγοι για τα πολλά αυτοκίνητα που κατέχουμε, επομένως κάθε ώρα είναι ακατάλληλη.

Ετσι, τώρα σκάβει η ΕΥΔΑΠ που γνωρίζουμε και άλλοτε άγνωστοι εργολάβοι για λογαριασμό τρίτων εταιρειών. Ο ανταγωνισμός, για παράδειγμα, στον χώρο των τηλεπικοινωνιών δεν γίνεται σε επίπεδο τιμών (έχουμε τις υψηλότερες στην Ευρώπη) αλλά στα ορύγματα. Περνάει μια εταιρεία δίκτυο οπτικών ινών με τον Χ εργολάβο. Σκάβουν και κλείνουν προχείρως τον δρόμο. Δύο μήνες μετά έρχεται η άλλη εταιρεία για το δικό της δίκτυο και μερικές φορές με την ίδια εργολαβική ΕΠΕ. Ετσι, σε αντίθεση με όσα λένε για το μετρό, η ταλαιπωρία είναι μόνιμη και τα οφέλη (λόγω ύψους τιμών) αμφίβολα.

Σημειώναμε δε παλαιότερα ότι «οι οργανωμένες πόλεις έχουν υπόγεια ορύγματα, μεγαλύτερα από τα τούνελ της Χαμάς. Από εκεί περνούν όλα τα δίκτυα και οι τεχνικοί εγκαθιστούν ή επιδιορθώνουν χωρίς να κόβουν τις αρτηρίες της πόλης. Εδώ μάλλον κυριάρχησε ο στρεβλός κεϋνσιανισμός, που θέλει την οικονομία να αναπτύσσεται σκάβοντας γούβες και ξαναβουλώνοντάς τες» («Καθημερινή» 3.11.2023).

Μαζί με τον στραβό κεϋνσιανισμό έχουμε και το κακό χούι να μη μετράμε. Πόσο κοστίζει

σε μεροκάματα, μηχανήματα, υλικά, χαμένες εργατοώρες των εποχούμενων το σκάψιμο και ξανασκάψιμο των δρόμων; Μήπως συμφέρει η προσωρινή ταλαιπωρία των μόνιμων τούνελ στις κεντρικές αρτηρίες, έτσι για να μην έχουμε διαρκώς εμφράγματα και να πιάσουν τόπο τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης; Δεν το προτείνουμε διότι δεν ξέρουμε. Απλώς, ρωτάμε. Ή, έστω, μήπως θα συνέφερε να το κάνουμε όταν γίνονται οι αναπλάσεις δρόμων, όπως στον μεγάλο περίπατο των Αθηνών; Σε αυτή την περίπτωση θα είχαμε ένα επιπλέον μπόνους. Θα αποκαλυφθούν και τα αρχαία, μια ρωμαϊκή βίλα που ανακάλυψε η κ. Λίνα Μενδώνη στη Βασιλίσσης Ολγας.

Μήπως να το σκεφτούμε, αρχίζοντας από το μέτρημα του κόστους που έχει ο ελληνικής κοπής κεϋνσιανισμός;