Αγνοούμενη πριγκίπισσα Δικαίωμα στη σιωπή
Οπανικός και οι θεωρίες συνωμοσίας υποτίθεται πως στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν καλή πρόθεση. Πού βρίσκεται η Κέιτ Μίντλετον τόσους μήνες; Τι σόι επέμβαση είναι αυτή που απαιτεί τόσο μεγάλη περίοδο ανάρρωσης και γιατί το παλάτι μοιράζεται πληροφορίες με το σταγονόμετρο; Η ανησυχία κάποιων είναι σίγουρα σκανδαλοθηρική, κάποιων άλλων ελαφρώς προκατειλημμένη εναντίον της βασιλικής οικογενείας, αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι εύλογη. Με όποια διάθεση κι αν δει κανείς το θέμα, τα περίεργα γεγονότα παραμένουν περίεργα γεγονότα: ένα εξόχως προβεβλημένο δημόσιο πρόσωπο ξαφνικά εξαφανίζεται, ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος που να δικαιολογεί την εξαφάνιση. Ζούμε στην εποχή που δεν υπάρχει συνθήκη (εμπόλεμη, πανδημική ή άλλη) ικανή να εξαναγκάσει κάποιον να απόσχει από την επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο, πολλώ δε μάλλον ένα μέλος της βασιλικής οικογενείας, που
στηρίζει το κύρος του, μεταξύ άλλων, στη διαθεσιμότητα της παρουσίας του. Επικρατεί μία σύγχυση: δεν γίνεται το παλάτι από τη μια να ζητάει ακλόνητη πίστη στα «είδωλά» του κι από την άλλη να τα αποσύρει από την ενεργό δράση επικαλούμενο λόγους που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την κρυψίνοιά του, αντί να τη δικαιολογούν. Αν ένα δημόσιο πρόσωπο πέρασε μια περιπέτεια υγείας, τι πιο λογικό από το να αξιοποιήσει τη δημοσιότητά του για να διαβεβαιώσει τους πολλούς ενδιαφερομένους πως είναι καλά;
Επικοινωνία για ερασιτέχνες
Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο περίεργη όταν ο online παροξυσμός οδήγησε το παλάτι στη δημοσιοποίηση μιας φωτογραφίας της Κέιτ αγκαλιά με τα παιδιά της, η οποία αποδείχθηκε προϊόν μοντάζ. Ακολούθησε, έπειτα από μια αναιμική απολογία, ακόμη
μία φωτογραφία που δείχνει την Κέιτ (ή μάλλον τη σκιά της) μέσα σε ένα αυτοκίνητο· εικάζεται ότι κι αυτή η φωτογραφία είναι κατασκευασμένη. Είναι προφανές ότι η γραφική κόντρα του Χάρι και της Μέγκαν με την οικογένεια αποκτά μέσα από αυτή την ιστορία νέα διάσταση αναβαθμισμένης σοβαρότητας. Οι βασιλικοί
αποσυνάγωγοι εξακολουθούν να φέρουν τα κουσούρια του ναρκισσισμού τους, αλλά το παλάτι πια μοιάζει να δικαιώνει πολλές από τις κατηγορίες που κατά καιρούς αυτό και οι προστάτες του απέκρουαν ως φαιδρές ή υπερβολικές. Η φαντασματοποίηση της Κέιτ και οι απόπειρες εξαπάτησης του κόσμου με ψεύτικες ή ασαφείς πληροφορίες σχετικά με την κατάστασή της υπονοούν ότι η τάση του παλατιού να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους του ως εργαλεία (η Μέγκαν Μαρκλ, όχι τυχαία, αποκαλεί την οικογένεια «The Firm») μάλλον δεν αποτελεί κακόβουλη φήμη. Ποιος κρύβει τα άρρωστα μέλη της οικογένειάς του και μετά επιχειρεί να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη με προπαγανδιστικό υλικό; Μήπως κάποιος που δεν θεωρεί οικογένεια την οικογένειά του;
Υπάρχει και η άλλη άποψη: η Κέιτ Μίντλετον έχει δικαίωμα στην απομόνωση και τη σιωπή, στο να ασθενεί κρυφά και να αναρρώνει μυστηριωδώς. Oσοι σπεύδουν να αποδώσουν την εξαφάνισή της, χωρίς καμία αμφιβολία, σε κάποιο σκοτεινό σχέδιο του παλατιού ή ακόμη και να παραλληλίσουν τη μεταχείριση που αυτό της επιφυλάσσει με εκείνη που
επιφύλαξε στη Μέγκαν Μαρκλ, ίσως και να μην υπερασπίζονται την Κέιτ όσο καλά πιστεύουν (κάποιοι είδαν στο περιστατικό ένα είδος Θείας Δίκης: «στο τέλος, όλοι όσοι βρίσκονται κοντά στο Στέμμα παίρνουν μια γεύση τού τι σημαίνει να μπαίνεις στο στόχαστρό του»). Η Ιστορία έχει δείξει, άλλωστε, ότι τα μέλη της βασιλικής οικογενείας κάποιες φορές αυτονομούνται, ενώ τα αποτελέσματα της αυτονόμησης έχουν υπάρξει στο παρελθόν σαφώς πιο τραγικά απ’ ό,τι μία αδέξια επεξεργασμένη φωτογραφία. Πάντως, το μεγάλο και άβολο ερώτημα δεν μπορεί να μην εγερθεί, ό,τι κι αν ισχύει τελικά: πόσο καλές υπηρεσίες θεωρεί πως παρέχει ο αρχαίος θεσμός στους θιασώτες του σήμερα; Το αλλόκοτο κρυφτό της πριγκίπισσας μπορεί τελικά να μη σημαίνει τίποτα ουσιαστικό για την ίδια, λέει όμως κάτι πολύ συγκεκριμένο για τη μοναρχία: ότι, ακόμη κι αν δεν έχει χάσει όλα της τα κοινωνικά ερείσματα, σίγουρα έχει χάσει τον έλεγχο.