Το νέο Μουσείο Ολοκαυτώματος στο Αμστερνταμ
Το νέο Εθνικό Μουσείο Ολοκαυτώματος που άρχισε να λειτουργεί στο Αμστερνταμ ανοίγει συμβολικά αλλά και εμπράκτως ένα νέο κεφάλαιο διαχείρισης της συλλογικής μνήμης στην Ολλανδία. Εγκαινιάστηκε επισήμως (από τον βασιλιά της Ολλανδίας Βίλεμ-Αλεξάντερ και τον πρόεδρο του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτσογκ) κάπως επεισοδιακά λόγω διαμαρτυρόμενων πολιτών για τον πόλεμο στη Γάζα, αλλά η ουσία παραμένει ακέραιη. Η Ολλανδία, με μεγάλη καθυστέρηση, αποτίει φόρο τιμής στους χιλιάδες Εβραίους Ολλανδούς (το 75% του συνολικού εβραϊκού πληθυσμού της χώρας) και εντάσσεται πλέον και αυτή στην ομάδα των κρατών εκείνων που μερίμνησαν να οργανώσουν θεσμικά τη μνήμη και να συμβάλουν στη δικαίωση των νεκρών του Ολοκαυτώματος.
Ο Εμίλ Σρίβερ, διευθυντής του Μουσείου Ολοκαυτώματος, είπε σε συνέντευξή του πως η ίδρυση του μουσείου αυτού «αντανακλά μια μακρά περίοδο επεξεργασίας αυτού του θέματος και μια επίσης μακρά περίοδο κατά την οποία το Ολοκαύτωμα υπήρξε αόρατο στον δημόσιο χώρο της Ολλανδίας». Παρότι στο Αμστερνταμ υπάρχει το Μουσείο Αννας Φρανκ, που έχει πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα, η Ολλανδία δεν είχε έως τώρα Εθνικό Μουσείο Ολοκαυτώματος, παρά τις χιλιάδες των θυμάτων. «Και το ερώτημα είναι γιατί τώρα», συνεχίζει. «Γιατί είμαστε σε θέση να δείξουμε στους ανθρώπους, που είναι οι φυσικοί συνεχιστές της Ιστορίας, οι επιζώντες, ότι είμαστε εδώ για να διηγηθούμε αυτό που συνέβη. Και για να δείξουμε στη νέα γενιά τη σημασία της ολλανδικής Ιστορίας και να καλλιεργήσουμε την ευαισθησία για το τι μπορεί να συμβεί αν αρχίσει ο διαχωρισμός των ανθρώπων». Ο Σάλο Μίλερ, σήμερα 88 ετών, ήταν τριών ετών όταν μεταφέρθηκε στα στρατόπεδα μαζί με την οικογένειά του. Τους γονείς του δεν τους ξαναείδε. «Είναι απαραίτητο ο κόσμος να ξέρει τι συνέβη στους Εβραίους. Δεν είναι για εμένα, εγώ γνωρίζω. Είναι για όσους δεν είναι Εβραίοι και παραμένουν σε άγνοια».
Ο καθηγητής Γιοχάνες Χούβινκ τεν Κάτε, ομότιμος καθηγητής, ερευνητής του Ολοκαυτώματος, δήλωσε στον «Γκάρντιαν» πως «δεν θέλουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας ως ένα έθνος που συνεργάστηκε με τους ναζί. Θέλουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας ως έθνος της Αννας Φρανκ». Οι φυλετικοί νόμοι κατά του εβραϊκού πληθυσμού ήταν ιδιαίτεροι αυστηροί στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της Ολλανδίας. Σταδιακά, απαγορεύτηκε η επιβίβασή τους στα τραμ και η φοίτηση στα πανεπιστήμια.
Το νέο Μουσείο Ολοκαυτώματος θεωρείται μια σημαντική στιγμή για τη συλλογική μνήμη στην Ολλανδία.