Το χιούμορ του Πούτιν
Οείχε χιούµορ. Κυνικό µεν, χιούµορ δε. Επασχε από αϋπνίες και τηλεφωνούσε σε διαφόρους εν µέσω της νυκτός. Οπως στον Ερεµπουργκ, ο οποίος, αφού το αίµα του ξεπάγωσε όταν άκουσε τη φωνή του συντρόφου Στάλιν, άντεξε δίωρη συνοµιλία µαζί του. Πριν κλείσει τον ρώτησε για την τύχη της τελευταίας του ποιητικής συλλογής. Κι όταν εκείνος του είπε πως εδώ και ένα χρόνο δεν έχει νέα από την Ενωση Συγγραφέων, ο σύντροφος Στάλιν τον αποστόµωσε λέγοντάς του: «Πες µου αν έχεις νέα, γιατί µε ταλαιπωρεί κι εµένα η γραφειοκρατία». Σε µιαν άλλη, πιο µπουρλέσκ εκδοχή, λέγεται πως έµπαινε µε τον σωσία του στο αυτοκίνητο µες στη νύχτα κι όταν συναντούσαν κάποιον µεθυσµένο, έβγαιναν και οι δύο στο παράθυρο και τον χαιρετούσαν στρατιωτικά. Ο Πούτιν κληρονόµησε φαίνεται, εκτός των άλλων, και το χιούµορ του προκατόχου του. ∆εν εµφανίστηκε µεν µε τον σωσία του στη σεµνή τελετή που οργανώθηκε για τον εκλογικό του θρίαµβο. Εµφανίστηκε όµως µε τους ανθυποψηφίους του, οι οποίοι προφανώς ήθελαν να γιορτάσουν την ήττα τους. Αν δεν έχαναν αυτοί πώς θα κέρδιζε ο Πούτιν. Αυτά είναι µαθήµατα δηµοκρατίας. Και έτσι γίνονται οι εκλογές. Εκλογές που έχουν σχέση µε τις δηµοκρατικές εκλογές όση σχέση έχουν και οι δεκαπέντε ηµέρες θητείας του κ. Κασσελάκη µε την πραγµατική θητεία.
Ο Πούτιν εξελέγη πανηγυρικώς για την πέµπτη συνεχή θητεία του. Με το συντριπτικό ποσοστό του 87%, το δικό του ατοµικό ρεκόρ. Αν στο ψηφοδέλτιο ήταν γραµµένα τρία ονόµατα, ανάµεσα σ’ αυτά
και του Πούτιν, καταλογιζόταν σ’ αυτόν. Νέα του συνθήµατα, η «αποτελεσµατικότητα» και η «κυριαρχία». Οµως η πέµπτη του θητεία δεν προοιωνίζεται ανέφελη. ∆εν πρόκειται να τον ανατρέψουν οι «ολιγάρχες» που τον ανέδειξαν στην εξουσία. Αυτούς τους έχει χειραγωγήσει. Η αντιπολίτευση είναι αποδεκατισµένη. Η παρουσία των ανθυποψηφίων του στην τελετή θριάµβου του θυµίζει τη συµµετοχή των βαρβάρων ηγεµόνων που επεδείκνυαν ως λάφυρα οι Ρωµαίοι στρατηγοί.
Στην Ουκρανία, είχε υποσχεθεί ένα µπλίτσκριγκ του είδους του χιτλερικού πολέµου και έµπλεξε σε έναν πόλεµο χαρακωµάτων όπως ο Α΄ Παγκόσµιος. Εχει υπεροπλία. Οµως αυτή, µέχρι στιγµής, δεν του φτάνει για να επιτύχει τον στόχο του, τη µετατροπή της Ουκρανίας σε κράτος δορυφόρο του όπως η Λευκορωσία. Οι Ουκρανοί µπορεί να µην ανακαταλάβουν το Ντονµπάς ή την Κριµαία, ωστόσο, ακόµη και αν ζητήσουν ανακωχή µε το µέτωπο εκεί όπου βρίσκεται σήµερα, θα έχουν επιτύχει το ουσιώδες, την ανεξαρτησία του κράτους τους και την Οδησσό, τη δίοδο προς τον Εύξεινο Πόντο. Μπορεί όλ’ αυτά να µην έχουν τόση σηµασία για τον Πούτιν. Το ουσιώδες γι’ αυτόν είναι που µας έσκασε µε δηµοκρατικές εκλογές, που δεν ήταν ούτε δηµοκρατικές ούτε εκλογές. Και βέβαια, η επιβεβαίωση του ναρκισσισµού του, αφού όλος ο δυτικός κόσµος ασχολείται µαζί του. Σαν τον Στάλιν µε τον σωσία του που χαιρετούν στρατιωτικά τον ταλαίπωρο µεθυσµένο.