Ελληνίδα μαμά στην κατάληψη

Ηγυναικεία φωνή στο ραδιόφωνο είναι πειστική: «Ο γιος µου είναι αριστούχος Πολιτικών Επιστηµών. Κι εγώ είµαι καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήµιο Αιγαίου. Πώς είναι δυνατόν να συλλαµβάνουν τον γιο µου που είναι το µέλλον της χώρας;». Τυπική Ελληνίδα µαµά, θα µου πείτε. Πώς είναι δυνατόν η αστυνοµία να συλλαµβάνει κάποιον ο οποίος βρέθηκε, ως αριστούχος, στην κατάληψη του ΑΠΘ; Είναι δυνατόν να συλλαµβάνει τους αριστούχους; Ας συλλάβει όσους παίρνουν κάτω απ’ τη βάση και θα καταλήξουν να ασκούν κάποιο ταπεινό χειρωνακτικό επιτήδευµα. Οχι όµως και τους αριστούχους. Ή τους κανονικούς φοιτητές. Αυτούς τους εκπροσώπησε κάποιος καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήµιο, ο οποίος, αφού εξέφρασε την απορία του για την επιδροµή της αστυνοµίας στην κατάληψη, αναφέρθηκε στη µικρή αξία των ευρηµάτων: «Βρήκαν κράνη. Μα κι εγώ έχω κράνος στο γραφείο µου. Βρήκαν πυροσβεστήρες; Τα παιδιά φρόντιζαν για την πυρασφάλεια». ∆υσάρεστη λεπτοµέρεια: οι πυροσβεστήρες ήταν γοµωµένοι µε χρώµα. Τις ίδιες ηµέρες, οι συνάδελφοι των αριστούχων στην Αθήνα βγήκαν από το πάρτι στη φοιτητική εστία του Ζωγράφου και έκαψαν ό,τι έβρισκαν στον δρόµο τους για να διασκεδάσουν την πλήξη τους. Στο καταφύγιό τους διέµενε και Σουηδή, µάλλον εις άγραν sugar daddy, και Ιταλός ζογκλέρ ο οποίος προσδοκούσε την αναγνώριση του ταλέντου του από τους αριστούχους. Τα υπόλοιπα ευρήµατα δεν µπορώ να τα κατονοµάσω. Η εστία θυµίζει καταυλισµό Παλαιστινίων στη Γάζα. Είναι ένας τρόπος για να ευαισθητοποιηθούν οι αριστούχοι µας απέναντι στα προβλήµατα του δοκιµαζόµενου πληθυσµού. Ελπίζω ο ΟΗΕ να µη µείνει αδιάφορος.

Η μαμά, που είναι και καθηγήτρια πανεπιστηµίου, εξέφρασε στην κυριολεξία το πρόβληµα του γιου της. Αυτό το «ξέρεις ποιος είµαι εγώ;» που θα έπρεπε να πει στον αστυνοµικό που τον συνέλαβε και επειδή το παρέλειψε το είπε η µαµά του. Και µας εξήγησε καλύτερα από οποιαδήποτε ανάλυση γιατί ο γιος της συνελήφθη στην κατάληψη. «Αφού είσαι αριστούχος, αγόρι µου, το πανεπιστήµιο είναι δικό σου. Κι αν σε πιάσουν να περνάς µε κόκκινο, πες τους πως είσαι αριστούχος για να σε αφήσουν». Ο ναρκισσισµός της αυθαιρεσίας που ταλαιπωρεί την εκπαίδευση –µέση και ανώτερη– έχει κοινωνικές αιτίες που αρδεύονται από τον πυρήνα της κοινωνίας µας, την οικογένεια. Η αστυνοµία µπορεί να αντιµετωπίσει µόνον τα συµπτώµατα της ασθένειας.

Η εφηβική βία είναι πρόβληµα που απασχολεί όλες τις δυτικές κοινωνίες. Εµείς έχουµε το προνόµιο να την έχουµε αφήσει ανεξέλεγκτη στο σχολείο και στο πανεπιστήµιο. Ασε που για εµάς η εφηβεία είναι έννοια σχετική σαν τον χρόνο. Σαράντα ή και πενήντα χρόνων έφηβος. Το µείγµα µάς κάνει µοναδικούς. Αν προσθέσουµε και λίγες σταγόνες Ελληνίδας µαµάς, τότε η γεύση της ταραµοσαλάτας γίνεται ακαταµάχητη.

Πώς είναι δυνατόν η αστυνομία να συλλαμβάνει κάποιον ο οποίος βρέθηκε, ως αριστούχος, στην κατάληψη του ΑΠΘ;