Η (τη θυμάστε;) ΈΤΒΑ και το ποίημά της!
Αν δεχθούμε όσα ωραία προβλέπει ο κ. Αρίστος Δοξιάδης στο άρθρο του, με τίτλο «Να επιλέξει νικητές η πολιτεία;», στην «Καθημερινή» της Κυριακής, 24ης Μαρτίου 2024, ότι θα μας επιδαψιλεύσει η βιομηχανική πολιτική,
πάλι λείπει μια σημαντική πρόβλεψις από το άρθρο του:
Πώς, ακριβώς, θα επέρχεται ο θάνατος των «νικητών» εκείνων, που θα έχει επιλέξει, εν τω πλήθει της σοφίας και ακεραιότητός του, το ελλαδικό κράτος, εάν αυτοί αποδειχθούν... ψοφίμια και όχι νικητές; Στη νεοφιλελεύθερη κόλαση που ζούμε, ο θάνατος των κακεπενδύσεων (malinvestment) επέρχεται γρήγορα και, σχετικώς, ανωδύνως για την ευρυτέρα οικονομία. Τι θα γίνεται, όμως, όταν το κράτος θα έχει μερίδιο στις αποφάσεις για κακεπένδυση; Πόσες και τάχα νικήτριες επιχειρήσεις θα παραμένουν στον κρατικό αναπνευστήρα και για πόσο χρόνο; Σαν τη ΛΑΡΚΟ, καλή ώρα...
Αλλά, πλην των κριτηρίων του θανάτου, οι προτείνοντες βιομηχανική πολιτική οφείλουν να προτείνουν και κριτήρια χειραφετήσεως από το κέρας της Αμαλθείας του κράτους εκείνων των επιχειρήσεων που, πλέον, δεν θα έχουν την ανάγκη του. Από μιαν προηγουμένη απόπειρα βιομηχανικής πολιτικής, έχει μείνει στην Ελληνική Γραμματολογία και Υμνογραφία το κατωτέρω παρατιθέμενο στιχουργικό τερατούργημα, ψαλέν εν χορδαίς και οργάνω στη Νέα Βύσσα Εβρου, το οποίο (υποτίθεται) εκθειάζει την αλήστου μνήμης Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ). Η ΕΤΒΑ είχε ιδρύσει «Βιομηχανική Περιοχή» στην κοινότητα εκείνη. Ας το απολαύσουν οι αναγνώστες της «Καθημερινής» υπεύθυνα:
ΕΤΒΑ, εσύ που στοργικά τη γη μας αγκαλιάζεις και με κριτήρια λογικά τα χρήματα μοιράζεις.
Εχεις ζεστή την αγκαλιά, θερμό είναι το φιλί σου,
Χίλιες ευχές, πολλά φιλιά εις τον Διοικητή σου.
Σαν μάνα μας αγκάλιασες και το βυζί μας δίνεις,
Μας πότισες, μας δρόσισες, μες στην καρδιά θα μείνεις. Εχεις ζεστή την αγκαλιά, θερμό είναι το φιλί σου,
Χίλιες ευχές, πολλά φιλιά εις τον Διοικητή σου.
Μάλιστα, ο τότε διοικητής, Γεώργιος Σπέντζας, μερίμνησε ώστε το συγκεκριμένο βαναυσούργημα να αναπαραχθεί σε κασέτες που διενεμήθησαν σε μέλη, ίσως και όλα, του προσωπικού της συγκεκριμένης «τραπέζης»! Ερμα γρόσια... των φορολογουμένων, οι οποίοι τα πλήρωσαν όλα μαζεμένα, στην (προσωρινή) εξυγίανση της ΕΤΒΑ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη - Μάνου το 1992, όταν, πλέον, η κατάστασις είχε φθάσει στο απροχώρητο.