Ευτυχώς δεν είμαι δημότης Αθήνας...
Διότι θα είχα δήμαρχο τον κ. Χάρη Δούκα. Κατοικώντας στη Θεσσαλονίκη, τη γνωστή συμπρωτεύουσα ή ερωτική πόλη, μια χαρά είμαι με τον Στέλιο Αγγελούδη. Ο άνθρωπος προσπαθεί, το παλεύει και κυρίως δεν προκαλεί. Δεν έλαβε στις δημοτικές εκλογές στον πρώτο γύρο 14% και δεν υπέγραψε γραμμάτια αριστερά και δεξιά για να εκλεγεί.
Με τις μέχρι τώρα κινήσεις του προσπαθεί να είναι ο δήμαρχος όλων των Θεσσαλονικέων και το καταφέρνει, διότι πριν από τις εκλογές δεν ζήτησε τη βοήθεια κανενός κομματικού μηχανισμού.
Παρακολουθώ τηλεοπτικά τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου και δεν τον άκουσα ούτε μια φορά να λέει με μουσολινικό ύφος «δεν μου αρέσει, δεν μου ταιριάζει», σαν να είναι η δημαρχία το μαγαζί του. Βλέπω ότι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης το μόνο που θέλει είναι να κάνει την πόλη καλύτερη και καθαρότερη. Ταπεινοί στόχοι μπροστά στους υψιπετείς του κ. Δούκα. Και βλέπω επίσης πως η πλατεία Ελευθερίας σύντομα θα γίνει πλατεία μνήμης του Ολοκαυτώματος. Είναι εγγύηση επιτυχίας να είναι ένας δήμαρχος προσηλωμένος και προσγειωμένος στα καθήκοντά του και να μη βλέπει τη δημαρχία σαν τον βατήρα για την κεντρική πολιτική σκηνή.
Ας αφήσω τη Θεσσαλονίκη και τον δήμαρχό της στην ησυχία τους και ας δούμε τι έγινε προχθές στην Αθήνα στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Ενας δημοτικός σύμβουλος από την παραδοσιακή Αριστερά έθεσε θέμα ματαίωσης της συναυλίας που επρόκειτο να δώσουν τα μουσικά σύνολα του Δήμου Αθηναίων υπό την αιγίδα της πρεσβείας του Ισραήλ στις 29 Απριλίου.
Μάλιστα, ο ίδιος απείλησε πως αν δεν ακυρωθεί η συναυλία θα την ακυρώσει δυναμικά το κόμμα του. Μέχρις εδώ όλα αναμενόμενα. Η Αριστερά ουδέποτε αγάπησε το Ισραήλ και οι τραμπουκισμοί χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά της. Ο δήμαρχος Αθηναίων όμως πρωτίστως οφείλει να σέβεται την αρχή της συνέχειας της διοίκησης. Δεν είναι επιχείρημα πως την εκδήλωση προγραμμάτισε η απελθούσα δημοτική αρχή. Πιο πολύ μοιάζει με απολογία προς τις αριστερές συλλογικότητες που δεν κρύβουν τον αντισημιτισμό τους.
H ακύρωση της συναυλίας πιο πολύ μοιάζει με απολογία προς τις αριστερές συλλογικότητες, που δεν κρύβουν τον αντισημιτισμό τους.
Βέβαια, αυτή η συμπεριφορά του δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανένα, διότι ο δήμαρχος δίνει συνεχώς εξετάσεις σε αυτούς που τον εκτόξευσαν από το 14% στο 55%.
Η ακύρωση της συναυλίας είναι ένα από τα πολλά τέτοια επεισόδια στους λίγους μήνες της δημαρχίας του. Οι φιλοδοξίες να μπει κάποιος στην κεντρική πολιτική σκηνή είναι θεμιτές, όπως θεμιτή είναι και η αναζήτηση πολιτικών στηριγμάτων σε αυτή την πορεία. Το αθέμιτο είναι να προσβάλλει ο δήμαρχος του πρώτου δήμου της χώρας όχι μόνον ένα φιλικό κράτος, αλλά και μια ολόκληρη κοινότητα –την ισραηλιτική– που τράβηξε τα πάνδεινα πριν από ογδόντα χρόνια. Να δω με τι πρόσωπο ο κ. Χάρης Δούκας θα παραστεί του χρόνου στις εκδηλώσεις για το Ολοκαύτωμα, αν βεβαίως του το επιτρέψουν οι δυνάμεις που τον εξέλεξαν.