Τι μου θύμισε η θητεία Κασσελάκη
Η20ήμερη στράτευση του οπλίτη Στέφανου Κασσελάκη, με τα όσα συνέβησαν και ελέχθησαν, κατά τη βραχεία διάρκειά της, με γύρισε πενήντα χρόνια πίσω, στη διετία 1973-1974 και τη συνέκρινα με τη θητεία ενός τότε ναύτη ραδιοεντοπιστή (Ρ/Ε) στο αντιτορπιλικό (Α/Τ) «Θεμιστοκλής», του Δημήτρη Παντελεημονίτη.
Ο ναύτης Παντελεημονίτης, ανεψιός, από αδελφή, των αδελφών Κοντέλλη (αντιπροσώπων της Ford) και πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ είχε τη δυνατότητα, χρησιμοποιώντας κάποια από τις γνωριμίες της οικογένειας, να υπηρετήσει σε όποια υπηρεσία ξηράς του Π.Ν. θα επιθυμούσε. Αυτός όμως έκανε όλη την 24μηνη θητεία του στο Α/Τ «Θεμιστοκλής», όντας ένας από τους καλύτερους ναύτες του πλοίου, συμμετέχοντας σε όλες τις εργασίες του και εκτός της ειδικότητάς του και σε όλες τις ασκήσεις και αποστολές. Στην ειδικότητά του ήταν άριστος χειριστής των συσκευών ηλεκτρονικού πολέμου. Είχε λατρεία για το Π.Ν. και τη θάλασσα και αυτή εφάνη σε όλο της το μεγαλείο στο τέλος της θητείας του. Πλησιάζοντας η ημέρα της απόλυσής του και επειδή ήθελε να συμμετάσχει στην τελευταία άσκηση της θητείας του, μία νατοϊκή άσκηση διαρκείας ενός μηνός, παρεκάλεσε τον κυβερνήτη και τον ύπαρχο αν γίνεται να μην απολυθεί αλλά να υπηρετήσει ένα μήνα παραπάνω!
Ετσι, με μία εικονική ποινή πολυήμερης φυλάκισης που του επιβλήθηκε, η οποία θα έληγε αφού το πλοίο θα είχε αποπλεύσει και θα συμμετείχε ήδη στην άσκηση, ήλθε στην άσκηση και απολύθηκε όταν επιστρέψαμε στον ναύσταθμο. Ουσιαστικά σε όλη τη διάρκεια της άσκησης ήταν πολίτης, πλην όμως έκανε βάρδιες και εργασίες σαν κανονικός ναύτης, συμμετέχοντας στις επιτυχίες που είχε το πλοίο κατά τη διεξαγωγή της.
Στην ιστορία του Π.Ν., τουλάχιστον την πρόσφατη, δεν πρέπει να έχει υπάρξει άλλη τέτοια περίπτωση, σαν του κ. Παντελεημονίτη, ούτε βέβαια και στον Σ.Ξ. άλλη περίπτωση, σαν αυτή του κ. Κασσελάκη. Δύο θητείες εκ διαμέτρου αντίθετες.
Επιτυχημένος επιχειρηματίας, στη μετά τη θητεία του ζωή, ο κ. Παντελεημονίτης διατηρεί άσβεστη την αγάπη του για το Π.Ν. και τους αξιωματικούς και τους συναδέλφους του στον «Θεμιστοκλή» και αναπολεί τις ημέρες της θητείας του. Το σπίτι του, δίπλα σχεδόν στη θάλασσα, είναι γεμάτο από ενθύμια από τη θητεία του στο Π.Ν. και γενικά από την ενασχόλησή του με τη θάλασσα και τον ναυταθλητισμό.