Τρέμε Ευρώπη
Ερωτηθείς ο κ. Κασσελάκης για την επιστολική ψήφο απάντησε ότι λυπάται που δεν εφαρµόζεται και στις εθνικές εκλογές. Είναι ο πρόεδρος του κόµµατος το οποίο προ διµήνου είχε καταψηφίσει το νοµοσχέδιο επειδή η επιστολική ψήφος θα ίσχυε και για τις εθνικές εκλογές. Πώς ονοµάζεται το φαινόµενο; Θα προτιµούσα την απλούστερη εκδοχή: έλλειψη σοβαρότητας. ∆εν είναι ο µόνος. Ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν είναι µόνον τηλεπωλητής των επιστολών του Ιησού. Είναι και θαυµατοποιός. Υπόσχεται ότι αν εκλεγεί θα ανεβάσει τη σύνταξη στις 3.000 ευρώ. Και γιατί όχι 5.000; Προφανώς στις επιστολές του Κυρίου θα υπάρχει και το µυστικό που του επέτρεψε να πραγµατοποιήσει το θαύµα στον γάµο της Κανά. Ελλειψη σοβαρότητας είπατε; Σηµασία έχει ότι επιβραβεύεται κατά τα φαινόµενα από περίπου 10% των ψηφοφόρων. Ο κ. Ζαγοράκης υπήρξε σοβαρός ποδοσφαιριστής. Υπήρξε και σοβαρός ευρωβουλευτής. Γι’ αυτό και έδωσε όρκο σιωπής. Αφού διέπρεψε διά της σιωπής του µε τη Ν.∆., τώρα τη µεταφέρει στο ΠΑΣΟΚ, ενώ εξακολουθεί να είναι ευρωβουλευτής εκλεγείς µε τη Ν.∆. Εδώ η έλλειψη σοβαρότητας αφορά όσους τον επέλεξαν και στο ένα και στο άλλο κόµµα. Ο κ. Ανδρουλάκης δεν είναι µόνο σοβαρός. Είναι και θυµωµένος. Πιστεύει ότι η υπόθεση των υποκλοπών που τον αφορά µπορεί να αλλάξει την Ευρώπη; Ή µήπως ούτε αυτός την παίρνει στα σοβαρά;
στην «Κ» της Κυριακής τα αποσπάσµατα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Βόλφγκανγκ
Σόιµπλε, σε επιµέλεια της Ξένιας Κουναλάκη, συνειδητοποίησα για µια ακόµη φορά σε τι οφείλεται η κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς συναντήθηκε ο Τσίπρας µε τον «σάχλα» Βαρουφάκη, όπως τον αποκαλεί ο Σόιµπλε. Κανείς τους δεν έπαιρνε στα σοβαρά την Ευρώπη. Εξ ου και η δηµοφιλία τους. Η υποτίµηση της Ευρώπης έχει τα χαρακτηριστικά εθνικού ιδεολογήµατος. Μ’ αυτήν πολιτεύθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου κι αυτή σηµάδεψε την ενδοχώρα της συλλογικής µας συµπεριφοράς. Αφού τους κοροϊδεύαµε για χρόνια µε τις επιδοτήσεις, γιατί να τους πάρουµε στα σοβαρά; Το ιδεολόγηµα βρήκε την ιδανική του έκφραση µε το 60% του δηµοψηφίσµατος του 2015. Από όσους διαπραγµατεύθηκαν την ελληνική κρίση, ο µόνος που την πήρε στα σοβαρά ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Οταν του µίλησε ο Σόιµπλε για το time out της ελληνικής ένταξης, του κόπηκε η όρεξη και δεν έφαγε µπουκιά. Και είναι τοις πάσι γνωστό ότι για να κοπεί η όρεξη στον Βενιζέλο πρέπει να του έχει συµβεί κάτι τροµερό.
Την υποτίμηση της Ευρώπης την πληρώσαµε ακριβά. Η Αριστερά εξακολουθεί να την υπηρετεί. Ονειρεύεται ακόµη εκείνο το 60% του 2015. Το ΚΚΕ θα εκλέξει ευρωβουλευτές οι οποίοι θα υποστηρίζουν τη διάλυσή της. Τα διάφορα κοµµατίδια στα δεξιά της Ν.∆. πάσχουν από βαριά έλλειψη σοβαρότητας. Το ΠΑΣΟΚ µοιάζει να ξεχνάει ότι πρόεδρός του υπήρξε ο Κώστας Σηµίτης.
Η υποτίμηση της Ευρώπης έχει τα χαρακτηριστικά εθνικού ιδεολογήματος. Αυτή σημάδεψε την ενδοχώρα της συλλογικής μας συμπεριφοράς.