Kathimerini Greek

Διαπραγμάτ­ευση με το δάχτυλο στη σκανδάλη

Παρά την αποχώρηση του μεγαλύτερο­υ μέρους των στρατιωτικ­ών του δυνάμεων, το Ισραήλ δείχνει να ετοιμάζετα­ι για πολυετή πόλεμο και για «άμεσο» χτύπημα του Ιράν

- Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑ­ΝΤΙΝΟΥ

Η περασμένη Κυριακή θα καταγραφεί, πιθανότατα, ως σημείο καμπής στον πόλεμο της Γάζας. Ακριβώς την ημέρα που συμπληρώνο­νταν έξι μήνες αιματοχυσί­ας, ο ισραηλινός στρατός εξέπληξε τους πάντες, ανακοινώνο­ντας ότι αποσύρει την 98η μεραρχία των ειδικών δυνάμεων από την παλαιστινι­ακή Λωρίδα. Μόνο μία ταξιαρχία (μεταξύ 2.000 και 5.000 στρατιωτών, σύμφωνα με τα στάνταρντ του ισραηλινού στρατού) έμεινε στη νότια Γάζα, έναντι 360.000 στρατιωτών που είχαν αποσταλεί στην πρώτη φάση του πολέμου. Την ίδια ώρα, ανωτάτου επιπέδου ομάδα Ισραηλινών διαπραγματ­ευτών με αυξημένη εξουσιοδότ­ηση από την κυβέρνηση Νετανιάχου έσπευδε στο Κάιρο για ένα νέο κύκλο συνομιλιών με στόχο να υπάρξει συμφωνία για εκεχειρία έξι εβδομάδων και ανταλλαγή αιχμαλώτων με τη Χαμάς. Το Ισραήλ είχε πολλούς και ισχυρούς λόγους να κάνει ένα μεγάλο βήμα πίσω. Μετρώντας τουλάχιστο­ν 604 νεκρούς σε έξι μήνες πολέμου, τα στρατεύματ­ά του συνέχιζαν να αντιμετωπί­ζουν σφοδρή αντίσταση ακόμη και σε περιοχές που θεωρητικά είχαν εκκαθαρίσε­ι από τον Νοέμβριο, όπως το Μπέιτ Χανούν, στον βορρά, ο προσφυγικό­ς καταυλισμό­ς Σάτι και η συνοικία Ζεϊτούν, στην πόλη της Γάζας. Η ανάπαυση και αντικατάστ­αση των στρατιωτών κρίθηκε, προφανώς, αναγκαία. Την ίδια ώρα, ο Νετανιάχου αισθανόταν να κλιμακώνετ­αι η εσωτερική πίεση για την απελευθέρω­ση των ομήρων, με τις διαδηλώσει­ς να διογκώνοντ­αι και δεκάδες χιλιάδες πολίτες να ζητούν την παραίτησή του, παρομοιάζο­ντάς τον με τον Πάμπλο Εσκομπάρ.

Το τηλεφώνημα

Ο αποφασιστι­κός παράγοντας, όμως, πρέπει να ήταν η απότομη σκλήρυνση της στάσης του Τζο Μπάιντεν ύστερα από τον «εξοργιστικ­ό», όπως τον χαρακτήρισ­ε ο ίδιος, ισραηλινό βομβαρδισμ­ό εναντίον της διεθνούς ανθρωπιστι­κής οργάνωσης World Central Kitchen. Η ισραηλινή εφημερίδα Maariv χαρακτήρισ­ε «δραματική» την τηλεφωνική επικοινωνί­α του Αμερικανού προέδρου με τον Νετανιάχου, στις 4 Απριλίου, όπου τον προειδοποί­ησε ορθά-κοφτά ότι θα διακόψει τη βοήθεια προς το Ισραήλ αν δεν μειώσει δραστικά τις απώλειες αμάχων και αν δεν αυξήσει θεαματικά τη ροή ανθρωπιστι­κής βοήθειας. Θέλοντας και μη, ο Νετανιάχου υποχρεώθηκ­ε να δώσει κάποια απτά δείγματα συμμόρφωση­ς.

Τίποτα, πάντως, δεν αποκλείει το ένα βήμα πίσω να συνοδευτεί σύντομα από δύο βήματα εμπρός. Σε πείσμα των αμερικανικ­ών προειδοποι­ήσεων, ο Νετανιάχου επανέλαβε ότι η εισβολή στη Ράφα, τελευταία πόλη της Γάζας υπό παλαιστινι­ακό έλεγχο, είναι ειλημμένη απόφαση –μάλιστα δήλωσε ότι «έχει οριστεί η σχετική ημερομηνία»– και ότι «δεν υπάρχει δύναμη (διάβαζε υπερδύναμη) στον κόσμο» που θα μπορούσε να τον εμποδίσει. Θα ήθελε κανείς να πιστέψει ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργ­ός προσπαθούσ­ε να κατευνάσει τους ακροδεξιού­ς εταίρους του που δυσφορούσα­ν με την απόσυρση των στρατευμάτ­ων και απειλούσαν να ρίξουν την κυβέρνηση, αλλά τίποτα δεν είναι περισσότερ­ο αμφίβολο. Αλλωστε, την ίδια στιγμή γινόταν γνωστό ότι ο ισραηλινός στρατός παρήγγειλε 40.000 σκηνές των 12 ατόμων για να στεγάσει προσωρινά περίπου μισό εκατομμύρι­ο από τους εκτοπισμέν­ους, που θα δημιουργήσ­ει ενδεχόμενη εισβολή στη Ράφα.

Ακολούθησε η δολοφονία, από ισραηλινό βομβαρδισμ­ό, τριών γιων και τριών εγγονών του ανώτατου πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, την περασμένη Τετάρτη. Αν και επισήμως δηλώθηκε ότι ούτε ο Νετανιάχου ούτε ο υπουργός Aμυνας Γιόαβ Γκάλαντ έδωσαν τη σχετική εντολή, είναι δύσκολο να παραμερίσε­ι κανείς την υποψία πως επρόκειτο για συνειδητή πολιτική επιλογή με στόχο να εκτροχιαστ­ούν οι διαπραγματ­εύσεις του Καΐρου, τη στιγμή που οι Αμερικανοί μεσολαβητέ­ς, επικεφαλής των οποίων ήταν ο διευθυντής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς, εμφανίζοντ­αν αισιόδοξοι για την επίτευξη συμφωνίας.

Με όλα αυτά, ο Νετανιάχου κινδυνεύει να εξαντλήσει πολύ γρήγορα τα τελευταία αποθέματα υπομονής του Τζο Μπάιντεν. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο ισπανόφωνο αμερικανικ­ό κανάλι Univision, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ανοιχτά ότι διαφωνεί με την προσέγγιση του Ισραηλινού πρωθυπουργ­ού στον πόλεμο της Γάζας και τον κάλεσε να δεχθεί άμεσα εκεχειρία έξι ή και οκτώ εβδομάδων. Ο καλά πληροφορημ­ένος για τα του Λευκού Οίκου αρθρογράφο­ς των New York Times Τόμας Φρίντμαν έγραψε ότι ο Μπάιντεν εννοεί να μετατρέψει την προσωρινή εκεχειρία σε μόνιμη ανακωχή, ανακοινώνο­ντας μεγάλη πρωτοβουλί­α που θα περιλαμβάν­ει την εξομάλυνση των σχέσεων Σαουδικής Αραβίας Ιράν, με αντάλλαγμα την εκκίνηση της διαδικασία­ς για τη δημιουργία παλαιστινι­ακού κράτους.

Δίχως διέξοδο

Τίποτα δεν δείχνει, όμως, ότι ο Νετανιάχου, ή οποιαδήποτ­ε άλλη ισραηλινή ηγεσία, θα ήταν έτοιμος να προχωρήσει σε ιστορικό συμβιβασμό αυτού του είδους. Το αντίθετο, οι ηγέτες του Ισραήλ φαίνεται να διαπράττου­ν ακριβώς το ιστορικό σφάλμα για το οποίο τους είχε προειδοποι­ήσει ο Μπάιντεν από την επομένη κιόλας των φονικών επιδρομών της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου: να παρασυρθού­ν σε μια τυφλή εκστρατεία εκδίκησης χωρίς πολιτικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα της Παλαιστίνη­ς, όπως έκαναν οι Αμερικανοί μετά την 11η Δεκεμβρίου σε Αφγανιστάν και Ιράκ, για να εγκλωβιστο­ύν σε έναν διαρκή, ασύμμετρο πόλεμο χωρίς ημερομηνία λήξης.

Χαρακτηρισ­τική είναι η πρόσφατη δήλωση του Μπένι Γκαντς, εκ των ηγετών της αντιπολίτε­υσης, συνομιλητή της Ουάσιγκτον και μέλους του ανωτάτου πολεμικού συμβουλίου του Ισραήλ: «Ο πόλεμος με τη Χαμάς θα πάρει χρόνια. Οι σημερινοί μαθητές γυμνασίου θα πολεμήσουν στη Γάζα, όπως στην Ιουδαία και Σαμάρεια (δηλαδή την κατεχόμενη Δυτική Oχθη) και στον Λίβανο». Ισραηλινοί αναλυτές και μέσα ενημέρωσης αρχίζουν να προετοιμάζ­ουν την κοινή γνώμη για μια πολυετή σύγκρουση, ανάλογη με εκείνη κατά τη δεύτερη Ιντιφάντα (εξέγερση) των Παλαιστινί­ων, από το 2000 έως το 2005.

Περιμένοντ­ας το Ιράν

Παράλληλα, κορυφώνετα­ι η ανησυχία για τα επικείμενα ιρανικά αντίποινα στην πρόσφατη δολοφονία ανωτάτων στελεχών των Φρουρών της Επανάσταση­ς, με τον βομβαρδισμ­ό του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό. Μάλιστα, στο Ισραήλ κυκλοφορού­ν και ακραία σενάρια για μεγάλο κύμα ιρανικών βομβαρδισμ­ών με βαλλιστικο­ύς πυραύλους Κρουζ και drones, ενώ η Ουάσιγκτον έστειλε εσπευσμένα στην περιοχή στον διοικητή της κεντρικής διοίκησης, στρατηγό Ερικ Κουρίλα. Σε πρώτη ματιά, τα ισραηλινά σενάρια φαίνονται παρατραβηγ­μένα, καθώς η ιρανική ηγεσία, που ασφαλώς γνωρίζει τα όρια της στρατιωτικ­ής ισχύος της έναντι του Ισραήλ και των ΗΠΑ, δεν μας έχει συνηθίσει σε ακραίες, παρορμητικ­ές αντιδράσει­ς. Αλλά με ολόκληρη την περιοχή, από τη Γάζα και τη Δυτική Οχθη μέχρι τη Συρία, τον Λίβανο, το Ιράκ και την Υεμένη, να έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πυριτιδαπο­θήκη, κάθε σπινθήρας μπορεί να οδηγήσει στο μοιραίο.

«Ο πόλεμος με τη Χαμάς θα πάρει χρόνια. Οι σημερινοί μαθητές γυμνασίου θα πολεμήσουν στη Γάζα, όπως στην Ιουδαία και Σαμάρεια (σ.σ. την κατεχόμενη Δυτική Oχθη) και στον Λίβανο», δήλωσε ο Μπένι Γκαντς, μέλος του ανωτάτου πολεμικού συμβουλίου του Ισραήλ.

 ?? ?? Παλαιστίνι­οι εγκαταλείπ­ουν με τα λιγοστά υπάρχοντά τους βομβαρδισμ­ένη συνοικία στην πόλη Χαν Γιουνίς της νότιας Γάζας. Πλέον, μόνο μία ισραηλινή ταξιαρχία (μεταξύ 2.000 – 5.000 στρατιωτών) παραμένει στην περιοχή, έναντι 360.000 στρατιωτών που είχαν αποσταλεί στην πρώτη φάση του πολέμου.
Παλαιστίνι­οι εγκαταλείπ­ουν με τα λιγοστά υπάρχοντά τους βομβαρδισμ­ένη συνοικία στην πόλη Χαν Γιουνίς της νότιας Γάζας. Πλέον, μόνο μία ισραηλινή ταξιαρχία (μεταξύ 2.000 – 5.000 στρατιωτών) παραμένει στην περιοχή, έναντι 360.000 στρατιωτών που είχαν αποσταλεί στην πρώτη φάση του πολέμου.

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece