Γιατί δεν σπάνε τη ζώνη συσσώρευσης

Η απάντηση κάθε ιδιώτη επενδυτή στην ερώτηση «γιατί δεν σπάνε τη ζώνη συσσώρευσης του Χ.Α., έπειτα από συναλλαγές επί ενάμιση μήνα;» καθορίζει τη στάση του τώρα. Αν θεωρήσουν την επιφύλαξη για το αν θα τα καταφέρει η ελληνική οικονομία να ξεκολλήσει από το καθεστώς ύφεσης ως κεντρικό κριτήριο θα σκεφτούν να πουλήσουν τις θέσεις τους. Αν όμως αντιληφθούν πως την ίδια επιφύλαξη και μεγαλύτερη έχουν οι επενδυτές στις μετοχές των μεγαλύτερων χρηματιστηρίων του κόσμου, το θέμα αλλάζει. Διότι μετά το πέρας των ανακοινώσεων εταιρικών αποτελεσμάτων στις ΗΠΑ, φάνηκε ότι μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη, αλλά η κερδοφορία των εισηγμένων παρέμεινε σε ύφεση, αφού είναι πλέον πολλά τα διαδοχικά τρίμηνα που τα κέρδη μειώνονται.

Έτσι,

με τις μετοχές δίπλα στα ρεκόρ υψηλών και τα κέρδη των επιχειρήσεων σε υποχώρηση από τρίμηνο σε τρίμηνο, οι προοπτικές για ανοδικό ράλι των αναπτυγμένων χρηματιστηρίων, καθοδηγητών για τα υπόλοιπα μειώνονται. Η αγορά δεν ικανοποιεί. Αυτό αποκαλύπτει η φυγή κεφαλαίων από τα hedge funds που είναι φέτος η μεγαλύτερη από το 2009 και μετά. Οι αναλυτές δεν μπορούν να προβλέψουν και Πολλοί Έλληνες και όχι μόνο, αυτές τις μέρες δεν ξέρουν τι να κάνουν. Πάρετε παράδειγμα από τα στελέχη της κυβέρνησης, που εκφράζουν διαφορετικές εκδοχές για το συνολικό πλήθος των αδειών στα τηλεοπτικά κανάλια και για τη σειρά προκήρυξής τους. Ή την ομάδα γύρω από τον πρωθυπουργό που επεξεργάζεται την παρουσίαση έργου και προθέσεων της κυβέρνησης. Οι συμπολίτες μας, νομίζουμε ότι, δεν ξέρουν τι να κάνουν σχετικά με τις υποχρεώσεις τους ώς το τέλος του έτους. Ενώ είναι δεδομένες, δεν ισχύει το ίδιο για τα έσοδά τους. Είτε αφορούν μισθό είτε κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα. Τι να πει και η ηγέτης της ισχυρότερης κεντρικής τράπεζας στον κόσμο. Σκέφτεται ότι θα παρουσιαστεί σε μια ακαδημαϊκού τύπου μάζωξη, όταν οι απανταχού αναποφάσιστοι αναλυτές της αγοράς την περιμένουν ως μόνη πηγή έμπνευσης για τη κατεύθυνση των κεφαλαίων που διαχειρίζονται. Μεγάλο το διάστημα παραμονής στην ανασφάλεια και τη μηδενική ορατότητα όσων, υποτίθεται, ότι εξ επαγγέλματος υποχρεούνται… να προβλέπουν. αφήνουν τους fund managers να παλεύουν για κέρδη που θα αποκομίσουν «παίζοντας» στα χρηματιστήρια, με το αν και πότε θα ανεβάσει η Fed τα επιτόκια. Για τη συσσώρευση από αδυναμία πρόγνωσης εμφανίζουν ως δικαιολογία τη στάση αναμονής που χρειάζεται για να «ξεκαθαρίσει» περισσότερο τις προθέσεις της η Fed. Οι προσδοκίες των αγοραίων για την επόμενη αύξηση των επιτοκίων αυξήθηκαν ύστερα από θετικά στοιχεία για τη στέγαση και από τα επιθετικά σχόλια αξιωματούχων της Fed.

Θυμίζουμε:

Μια αύξη- ση των επιτοκίων των ΗΠΑ τον περασμένο Δεκέμβριο είχε εξαπολύσει ένα κύμα ρευστοποιήσεων στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές. Ο δείκτης των ασιατικών μετοχών υποχώρησε περισσότερο από 10%, τους δύο μήνες μετά την πρώτη αύξηση των επιτοκίων. Την Τετάρτη, οι αγορές παραγώγων επί των επιτοκίων της Fed είχαν αποτυπώσει μόνο ένα 18% πιθανότητες να αυξήσει τα επιτόκια η Fed στη συνεδρίασή επί της πολιτικής της τον επόμενο μήνα και περίπου 50% πιθανότητες για τον Δεκέμβριο. Θεωρούμε ότι παρεξηγήθηκε η στάση των ιθυνόντων της Fed από τους άπειρους διαχειριστές, ενώ οι εμπειρότεροι θεωρούν απίθανο να υπάρξει απόφαση για αύξηση επιτοκίων ή να τοποθετηθεί καθαρά επ’ αυτού στη σημερινή της ομιλία η κα Γέλεν στο Jackson Hall.

Γιατί

θα αναστάτωνε τις αγορές πριν από τη συνάντηση του G20 στις αρχές Σεπτεμβρίου και πάνω στην κορύφωση της προεκλογικής διαδικασίας για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αυτό που θέλουν είναι να καθοδηγήσουν την αγορά για μια μελλοντική σύσφιξη που δεν θα γίνει σταδιακά. Αλλά, με μεγάλα ενδιάμεσα βήματα, ώστε να καταλήξουν τα επιτόκια στο 2,4% στο τέλος του 2018. Αρκετά κάτω από τον αρχικό στόχο που ήταν το 3,3%. Οι παρατηρήσεις αφορούν σε θέματα που δεν είναι κατανοητά εύκολα. Αλλά καθορίζουν τις προσδοκίες στις αγορές ομολόγων όπου τα δύο χρόνια είναι λίγα, αφού κυκλοφορούν αξιόγραφα με χρόνο ωρίμανσης ώς τα τριάντα χρόνια. Με τον τρόπο τους οι θεσμικοί στην αγορά της Αθήνας εκφράζουν τη διάθεση για συσσώρευση των τιμών στα επίπεδα που κρατούν τον μέσο όρο.

[SID:10473748]