Αντίληψη ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Κάπως έτσι, ορισμένοι κύκλοι προωθούν και τη συζήτηση περί Grexit. Μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι; Είναι λύση η δραχμή;
«Η ελληνική οικονομία ασφαλώς έχει δυνάμεις και μπορεί να γίνει μία από τις πιο ισχυρές στην Ευρώπη. Παρ’ όλη την αποεπένδυση και την ακραία πολιτική αβεβαιότητα που δηλητηριάζει το κλίμα, όποτε απομακρυνόμαστε για λίγο από τον γκρεμό, ανακύπτει ένας δυναμισμός. Όσοι υποστηρίζουν ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να πάει μόνο προς τα κάτω, κάνουν πάρα πολύ κακό. Η ελληνική οικονομία πράγματι έχει χάσει πάρα πολύ από το 2008. Αυτό όμως που έχει κυρίως χάσει είναι αυτό το οποίο κέρδισε με την είσοδο στο ευρώ, μέσω της ανόδου του κατά κεφαλήν και του διαθέσιμου εισοδήματος, λόγω της μεγάλης εισροής κεφαλαίων. Αυτό είναι άλλωστε και στο σχέδιο της νομισματικής ενοποίησης: μείωση των επιτοκίων στις αδύναμες οικονομίες, εισροή κεφαλαίων και αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πού πήγαν αυτά τα χρήματα. Σε έναν μεγάλο βαθμό πήγαν σε δραστηριότητες οι οποίες ήταν περισσότερο εσωστρεφείς απ’ ό,τι έπρεπε. Η κρίση του 2008 μας χτύπησε, αλλά δεν μας έριξε πιο κάτω. Το να λέει κάποιος ότι θα πρέπει να φτωχύνουμε -γιατί αυτό υποστηρίζει κανείς με το σενάριο της δραχμής, με το επιχείρημα ότι το επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα δεν είναι διατηρήσιμο και πως για να αρχίσουμε να βελτιωνόμαστε θα πρέπει πρώτα να κατέβουμε πολύ- δεν στερείται απλώς οικονομικής λογικής. Στερείται κοινής λογικής. Γιατί να μου επιβάλεις να φτωχύνω ένα επιπλέον 20%-30%, ώστε μετά να αρχίσω να ανεβαίνω με 2%-3%; Επειδή πιθανώς δεν έχεις πολιτικά τις αντοχές να κάνεις αυτό που χρειάζεται από το σημερινό επίπεδο;»
Μπορούν να πληρωθούν και το 2017 οι φόροι που πληρώθηκαν το 2016;
«Το 2016 τα έσοδα από ορισμένους ειδικούς φόρους, ειδικότερα σε καύσιμα και τσιγάρα, αυξήθηκαν εν όψει της αναμενόμενης αύξησης των φόρων το 2017: υπήρξαν περισσότερες αγορές, γεγονός που μετέφερε φορολογικά έσοδα στο 2016. Επίσης, είχε αποτέλεσμα, δυστυχώς λόγω των capital controls, η ευρύτερη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμών, γεγονός που “άσπρισε” ένα μέρος της “μαύρης” οικονομίας. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η φορολογία παραμένει υπερβολικά στοχευμένη σε όσους παράγουν, είτε είναι επιχειρηματίες, είτε είναι εργαζόμενοι. Επίσης, το γεγονός ότι η φορολόγηση στην Ελλάδα είναι τόσο ευμετάβλητη κρατά μακριά τους επενδυτές, την ανάπτυξη και τελικά τα φορολογικά έσοδα».
Το ΔΝΤ εισηγείται μείωση της κρατικής δαπάνης για τις συντάξεις και μείωση του αφορολόγητου, με παράλληλη μείωση των φορολογικών συντελεστών, για την προσέλκυση επενδύσεων και την αύξηση του ΑΕΠ. Ποια είναι η γνώμη σας;
«Πρέπει πράγματι να υπάρξει μείωση των φορολογικών συντελεστών όσων νομίμως παράγουν και εργάζονται. Στην πλευρά των δαπανών, υπάρχει ακόμη ένα μικρό περιθώριο εξορθολογισμού της δημόσιας διοίκησης. Αλλά, θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχει ένα κομμάτι συνταξιούχων που αυτήν τη στιγμή απολαμβάνουν συντάξεις οι οποίες παρ’ όλες τις μειώσεις δεν είναι διατηρήσιμες. Πρόκειται κυρίως για τις πρόωρες συντάξεις. Το να μειώσεις τις συντάξεις είναι για κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους άδικο και σκληρό. Όμως ακόμη πιο άδικο και σκληρό είναι να έχεις ανθρώπους 25 χρονών, οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά, και όταν βρίσκουν δουλειά πληρώνουν ένα μεγάλο μερίδιο σε φόρους και εισφορές για να στηρίζουν κάποιους οι οποίοι είναι ακόμη σχετικά νέοι, αλλά κατάφεραν απλώς να βγουν στη σύνταξη νωρίς». [SID:10813717]