Δύσκολη εξίσωση η εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, παρά τη ρητορεία ότι δεν πρόκειται να ληφθούν πρόσθετα ή προληπτικά μέτρα, αναζητείται λύση σε μια όμως πολύ δύσκολη «εξίσωση», αφού αφενός θα πρέπει να βρεθεί η φόρμουλα που θα γεφυρώσει το χάσμα με τους θεσμούς, αφετέρου η συγκεκριμένη λύση θα πρέπει να έχει το λιγότερο δυνατό πολιτικό κόστος. Σε κάθε περίπτωση, στο Μέγαρο Μαξίμου, στόχος του οποίου παραμένει το κλείσιμο της αξιολόγησης εντός του Φεβρουαρίου, γνωρίζουν πολύ καλά πλέον ότι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα δεν γίνεται να έρθει χωρίς υπο- χωρήσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν και «κόκκινες γραμμές». Οι απαιτήσεις των θεσμών που έχουν βραχυκυκλώσει την αξιολόγηση είναι μεταξύ άλλων: 1. Να δεσμευτεί η κυβέρνηση για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% για πέντε χρόνια μετά τη λήξη του ισχύοντος μνημονίου το 2018, δηλαδή μέχρι το 2023, αλλά επίσης για πρωτογενή πλεονάσματα 3% για επιπλέον πέντε χρόνια, έως το 2028. 2. Μείωση του αφορολόγητου που θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2018 και με σταδιακή εφαρμογή. Οι θεσμοί ζητούν να πέσει από τις 8.650 ευρώ στις 6.000. 3. Οι δανειστές ζητούν από την κυβέρνηση να περιγράψει τις μειώσεις στις συντάξεις με σημείο έναρξης από το 2019. Μεγαλύτερη πίεση για τη μείωση των συντάξεων ασκεί το ΔΝΤ. 4. Στα εργασιακά, είναι δεδομένη η απαίτηση των δανειστών για την αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων και χωρίς την πολιτική έγκριση. 5. Αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου στον χώρο της ενέργειας, με το δίπολο ΔΕΗ - ΑΔΜΗΕ να κατέχει προεξάρχουσα θέση. Οι ανωτέρω απαιτήσεις των δανειστών έχουν ήδη μπει στο τρα- πέζι των συζητήσεων στο Μέγαρο Μαξίμου, χωρίς όμως να γίνονται προς το παρόν δεκτές. Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν πως θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί κάποιοι από τους όρους, αλλά με συγκεκριμένα ανταλλάγματα, όπως για παράδειγμα:

Η ταυτόχρονη με το κλείσιμο της συμφωνίας ανακοίνωση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την απομείωση του χρέους. Οι Ευρωπαίοι μάλιστα θα αναλάβουν την υποχρέωση να ενεργοποιήσουν στο τέλος του προγράμματος όλα τα απαιτούμενα μέτρα, στον βαθμό που θα κρίνεται από το ΔΝΤ, με βάση νέα έκ- θεση βιωσιμότητας χρέους, ότι αυτό είναι απαραίτητο. Με την κίνηση αυτή θα ανοίξει ο «δρόμος» στο ΔΝΤ να κάνει νέους υπολογισμούς για το χρέος, συνεκτιμώντας πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης, ενώ όσες χώρες έχουν πρόβλημα με τα εθνικά τους κοινοβούλια δεν θα χρειαστεί να ζητήσουν άμεσα την έγκρισή τους για τα μέτρα ελάφρυνσης, αφού αυτά θα ενεργοποιηθούν το 2018.

Η δυνατότητα στην ελληνική πλευρά να μπορεί να διαθέτει τα πλεονάσματα που προκύπτουν σε κοινωνικές παροχές ή σε μείωση φόρων, χωρίς να χρειάζεται την έγκριση των θεσμών.

[SID:10821348-10820236]